به گزارش خبرورزشی ، این روزها سالن بسکتبال مجموعه ورزشی آزادی مملو از حضور بانوان بسکتبالیست است که زیر نظر شایسته متشرعی تمرین میکنند. لوسینه آسادوریان، معصومه اسماعیلزاده، آناهیس خداوردیان، کیمیا یزدیانطهرانی، سارا و گلشید امیدیان، روژانو محمودی، ادنا عیسائیان، سحر نجفی، فائزه شهریاری، دلارام وکیلی، شادی عبدالوند، شیدا شجاعی، فرزانه فروتنفرد، عسل پورحیدری، زهرا عدالت کار، مریم ایزدبین، نگین رسولی، فاطمه آقازادگان، مژگان خدادادی و آیدا گلمحمدی نفراتی هستند که در غیاب تیم ملی مردان فرصت پیدا کردند که در فضای آزادی برای پوشیدن پیراهن ملی جدال کنند. آنها تاکنون چهار اردوی قبلی هم برگزار کردهاند، اما این بار با توجه به نزدیکی مسابقات غرب آسیا (روزهای ۳۱ مرداد تا ۷ شهریور) به میزبانی اردن تلاشها دو برابر شده است و نکتهبینی کادر فنی زیادتر از همیشه.
دیگر کسی نمیتواند از نگاه تیزبین شایسته متشرعی در برود. او در ابتدای کار دعوتشدهها را به آکادمی ملی المپیک برد و در آزمونهای آمادگی جسمانی و بیومکانیک ورزشی این مجموعه شرکت داد. در ادامه و از ابتدای خرداد، بدنسازی اختصاصی در دستور کار این تیم قرار گرفته و اردونشینان گروه الف، تمرینات فنی و تاکتیکی خود را مرور کردند و در نهایت یک بازی دوستانه بین تیمهای الف و ب برگزار شد که با نتیجه ۱۰۰ – ۵۰ الفیها به اتمام رسید. در این میان گفتگو با شایسته متشرعی که بحث درباره سرمربی شدن او بسیار است خالی از لطف نیست.
دیگر کسی نمیتواند از نگاه تیزبین شایسته متشرعی در برود. او در ابتدای کار دعوتشدهها را به آکادمی ملی المپیک برد و در آزمونهای آمادگی جسمانی و بیومکانیک ورزشی این مجموعه شرکت داد. در ادامه و از ابتدای خرداد، بدنسازی اختصاصی در دستور کار این تیم قرار گرفته و اردونشینان گروه الف، تمرینات فنی و تاکتیکی خود را مرور کردند و در نهایت یک بازی دوستانه بین تیمهای الف و ب برگزار شد که با نتیجه ۱۰۰ – ۵۰ الفیها به اتمام رسید. در این میان گفتگو با شایسته متشرعی که بحث درباره سرمربی شدن او بسیار است خالی از لطف نیست.
* سالها بسکتبال بازی میکردید؛ از آن دورهها چه خاطراتی دارید؟
خاطرات بسکتبال من خیلی زیاد است، چه در تیمهای باشگاهی هما، حجاب، دانشگاه آزاد و چه بازی در تیم ملی در بازیهای کشورهای اسلامی و غرب آسیا که موفق به کسب مقام سوم شدیم. باور کنید تکتک آن لحظهها را به خاطر دارم و از همه آموزشهایی که زیر نظر اساتید بزرگی گذراندم برای پیشرفت بسکتبال خودم در زمینه مربیگری و شاگردانم استفاده میکنم.
* چظور شد بسکتبال را انتخاب کردید؟
من این رشته را از ۷، ۸ سالگی آغاز کردم. خیلی هم خوشحالم که به سمت این رشته سوق داده شدم. تنها آرزوی ما که برآورده نشد شرکت در میادین بینالمللی بود که سالها فیبا به خاطر ممنوعیت حجاب با آن مخالفت کرد.
* قهرمانیهای زیادی با تیمهای باشگاهی به دست آوردید؟
بله، دانشگاه آزاد، آرارات و... که فکر میکنم حتی قهرمانی آراراتیها در بازیهای ارامنه را هم باید به آن اضافه کرد.
* در آمریکا هم مشغول به فعالیت هستید؟
درست است. در سال ۲۰۱۵ هم مدرک بینالمللی مربیگری بسکتبال را گرفتم و اکنون در کالجها و کمپهای آمریکا هم آموزش میدهم و هم آموزش میبینم.
* چطور شد سرمربیگری تیم ملی را پذیرفتید؟ آن هم بعد از دوران حاکمیت مطلق فریده هادوی.
خانم هادوی برای بسکتبال ایران خیلی زحمت کشیدند و اغلب مربیان امروزی از شاگردان ایشان در تیم ملی هستیم. من جای ایشان را نگرفتم. تنها فکر میکنم ایشان به دلیل درگیریها و مشغلههایی که دارند از نیمکت به دور ماندند. بعد از آن هم به خاطر تغییراتی که در رأس فدراسیون صورت گرفت شجاعی تصمیم جدیدی گرفتند.
* در ابتدای کار با مخالفان زیادی روبهرو شدید؟
به هر حال همیشه در هر کاری حرف و حدیث هست و من به همه تفکرات آنها احترام میگذارم و امیدوارم همه منتقدان هم با نصایح خود بتوانند من را بیشتر در این مسئولیت بزرگ راهنمایی کنند.
* آخر در همان ابتدای کار بحث بسکتبال سه نفره و پنج نفره و خداحافظی بازیکنان پیش آمد؟
خب بسکتبال سه نفره برای بانوان جایگاه ویژهای دارد. فدراسیون برای جدا کردن سه نفره از پنج نفره برنامه دارد که اگر این اتفاق بیفتد بازیکنان بیشتری فرصت فعالیت پیدا میکنند، اما این کار زمانبر است. در هر دو سبک بازیکنان بسکتبال بازی میکنند به عبارتی تکنیکها فرقی ندارد و فقط زمان برای آنها متفاوت است. علاوه بر بحث تعداد بازیکنان من به احتمال آسیبدیدگی بازیکنان هم در صورت جدا نبودن این دو فکر میکنم و نمیخواهم این موضوع شامل حال بازیکنانم شود. در نهایت بازیکنان در هر تیمی باشند به دنبال سرافرازی ایران هستند.
* بحث ساغر آجیلی هنوز در میان است. اعتقاد شما چیست؟
هر بازیکنی که از تیم الف به ب منتقل میشود، احتمال بازگشتش به تیم الف وجود دارد، مگر اینکه خودشان را کنار بگذارند. در رابطه با ساغر آجیلی هم قصد داشتیم این فرصت را در تیم ب به او بدهیم که با خداحافظی، فرصت دوم را از خود گرفت. بازیکنان فقط شرایط خود را میبینند، در حالی که کادر فنی، کل تیم را میبیند. او در اردو خوب کار نکرده بود. نظر فنی را هم کادر فنی میدهد، من تنها نیستم. بازیکنی که از تیم الف به ب میرود، در واقع کنار گذاشته نمیشود. امیدواریم همانطور که در لیگ قوی کار کردند، باز هم با قدرت کار کنند.
* از دعوت عسل پورحیدری دختر نایبرئیس فدراسیون صحبت کنید؟
بازیکنی که سابقه کالج دارد و در سطح دیگری تجربه کسب کرده، با ارزش است. من نگاه نمیکنم این بازیکن دختر نایبرئیس است یا از استانی آمده که در بسکتبال سطح قوی ندارد، همه در تیم ما ستاره هستند و برای من فرقی نمیکند چه نسبتی وجود دارد. تمام سختگیریها برای همه هست. وقتی بازیکنی خودش را با بازیکن دیگر مقایسه میکند راهی برای پیشرفت ندارد. تیم ملی ۱۲ نفره هست و ما نمیتوانستیم همه بازیکنان دعوت شده را داشته باشیم.
* گویا اولین رویداد رسمی برای تیم ملی مسابقات غرب آسیاست؛ نظرتان چیست؟
مسئله تجربه تیمها به برنامهریزی آسیا در غرب برمیگردد. آنها هر سال در غرب آسیا و کاپ آسیا شرکت کردهاند در حالی که ما این فرصت را نداشتیم و بعد از ۴۰ سال شرکت میکنیم. نسبت به تیمهای لبنان و اردن شناخت دارم. لبنان از سال ۲۰۰۹ تا الان تغییرات آنچنانی نکرده و ۵ بازیکن اضافه شدهاند. فیلم بازی آنها هم هست، اما مسئله مهم تجربه آنهاست به همین دلیل نمیتوانیم روی بچهها فشار بیاوریم. البته بعضی از بازیکنان ما با تیم گروه بهمن در مسابقات باشگاههای غرب آسیا بودهاند به همین دلیل آنها هم از ما شناخت دارند و این کار را برای ما سخت میکند.
* تیم ملی در موقعیت خاصی ضعف دارد یا نه؟
خدا را شکر با برنامهریزیهای کادر فنی در تمامی موقعیتها بازیکنان خوبی داریم. نیروی جدید هم تزریق کردهایم و مشکلی نداریم. البته بازیکنان نیاز به زمان دارند تا پیشرفت کنند و به بازیکنانی کامل تبدیل شوند.
* استعداد جدیدی شناسایی شده که توجهتان را جلب کرده باشد؟
بله، البته همه بازیکنان خوب تمرین کرده بودند، اما ترنم شاهینزاده از خوزستان بازیکنی بود که به خوبی همه برنامههایش را انجام داده بود و پیشرفت چشمگیری داشت. او نیاز به تجربه بیشتر دارد و کارش را در تیم ب ادامه خواهد داد، اما واقعاً پتانسیل بالایی دارد.
* برنامه بلندمدتی برای رسیدن تیم ملی به سطح یک آسیا دارید؟
کشورهایی مثل استرالیا، ژاپن، چین، کره جنوبی و نیوزیلند صاحب بسکتبال در آسیا هستند و در دسته اول حضور دارند. واقعاً فاصله خیلی زیادی بین تیم ما و آنها وجود دارد. نمیتوانیم این فاصله را یک ساله طی کنیم، اما اگر برنامهای پنج ساله داشته باشیم، میتوانیم به قدرتهایی مثل چین و ژاپن نزدیک شویم. این موضوع برنامهای طولانی مدت میخواهد.
* قراردادتان چند ساله است؟
فعلاً قراردادی نبستهام. انشاالله تکلیف آن به زودی مشخص میشود.