به گزارش خبرورزشی ، هفتم مرداد بیست و هشتمین سالگرد قهرمانی استقلال در آسیاست. سالگرد روزی که دومین ستاره روی لباس آبیها نشست. در آن مسابقات که به میزبانی بنگلادش برگزار شد، مهدی فنونیزاده تنها بازیکن استقلال در آن تورنمنت بود که هر ۵ مسابقه را فیکس بازی کرد و تعویض هم نشد. همین مسئله و شرایط کنونی استقلال سوژهای برای مصاحبهای جالب با آقامهدی شد که از نظرتان میگذرد.
*کار استراماچونی را چطور ارزیابی میکنید؟
با اینکه کارش را از نزدیک ندیدهام، اما ندید به شما میگویم کارش را بلد است. همین که به شرایط تیم نظم داده، در نوع خودش بسیار جالب توجه است. به نظرم موفق میشود.
*استقلال به لحاظ فنی آرام است، ولی از داخل هیئت مدیره شایعاتی پیرامون اختلاف و... به گوش میرسد.
من در مورد اختلاف هیئت مدیره چیزی نشنیدهام، ولی همه باید به موفقیت استقلال فکر کنند و مردمی را مدنظر قرار بدهند که ۶ سال است قهرمانی تیم محبوبشان را ندیدهاند. همه باید دست به دست هم بدهند. اگر قرار به موفقیت استقلال است، مدیران و مسئولان این باشگاه باید یار همدیگر باشند نه باری روی دوش مجموعه.
*هفتم مرداد سال ۱۳۷۰ را یادتان میآید؟
بله، مگر میشود یادم برود؟ سالگرد دومین قهرمانی استقلال در آسیا. من از اول تا آخر مسابقات فیکس بودم. حتی تعویض هم نشدم. ۵ بازی هر کدام ۹۰ دقیقه. یادش بهخیر. در جدال با محمدان بنگلادش صعودمان قطعی شده بود و سرمربی تیم حریف خدابیامرز ناصرخان بود. قبل از آن بازی پیش مرحوم پورحیدری رفتم و گفتم: منصورخان اجازه بده این بازی را استراحت کنم، ولی اجازه نداد.
*اجازه نداد؟
نه، به من گفت: ببین مهدی، بازی نمیکنم نداریم. حتی اگر شده با ویلچر هم داخل زمین بروی، باید بازی کنی. من هم گفتم چشم. رفتم و بازی کردم. مسابقه هم با تساوی یک- یک تمام شد.
*کار استراماچونی را چطور ارزیابی میکنید؟
با اینکه کارش را از نزدیک ندیدهام، اما ندید به شما میگویم کارش را بلد است. همین که به شرایط تیم نظم داده، در نوع خودش بسیار جالب توجه است. به نظرم موفق میشود.
*استقلال به لحاظ فنی آرام است، ولی از داخل هیئت مدیره شایعاتی پیرامون اختلاف و... به گوش میرسد.
من در مورد اختلاف هیئت مدیره چیزی نشنیدهام، ولی همه باید به موفقیت استقلال فکر کنند و مردمی را مدنظر قرار بدهند که ۶ سال است قهرمانی تیم محبوبشان را ندیدهاند. همه باید دست به دست هم بدهند. اگر قرار به موفقیت استقلال است، مدیران و مسئولان این باشگاه باید یار همدیگر باشند نه باری روی دوش مجموعه.
*هفتم مرداد سال ۱۳۷۰ را یادتان میآید؟
بله، مگر میشود یادم برود؟ سالگرد دومین قهرمانی استقلال در آسیا. من از اول تا آخر مسابقات فیکس بودم. حتی تعویض هم نشدم. ۵ بازی هر کدام ۹۰ دقیقه. یادش بهخیر. در جدال با محمدان بنگلادش صعودمان قطعی شده بود و سرمربی تیم حریف خدابیامرز ناصرخان بود. قبل از آن بازی پیش مرحوم پورحیدری رفتم و گفتم: منصورخان اجازه بده این بازی را استراحت کنم، ولی اجازه نداد.
*اجازه نداد؟
نه، به من گفت: ببین مهدی، بازی نمیکنم نداریم. حتی اگر شده با ویلچر هم داخل زمین بروی، باید بازی کنی. من هم گفتم چشم. رفتم و بازی کردم. مسابقه هم با تساوی یک- یک تمام شد.
*دلتان برای آن روزها تنگ نشده؟
تنگ شده. هم برای آن روزها و هم برای شخصیت منصورخان پورحیدری. برای رفاقت آن ایام هم دلم غش میرود. پارچه در بنگلادش ارزان بود و یکسری از بچهها از آنجا منسوجات خریدند تا در تهران بفروشند. روی هم ۲ هزار دلار اضافه بارمان شد و باشگاه هم پول نداشت، ولی نفری ۱۰۰ دلار روی هم گذاشتیم و اضافه بار هواپیما را دادیم. حتی بچههایی که اضافه بار نداشتند هم به حرمت رفقایشان پول دادند. حکایت آن روزها با این ایام کاملاً متفاوت بود.
*و همه پاداش شما بابت آن فتح بزرگ یک خط تلفن بود، درست است؟
بله، آقای غرضی وزیر پست و تلگراف و تلفن بود و گفت هر جای تهران یک خط تلفن بخواهید، به رایگان میدهم و داد. این همه پاداش ما بود. حالا آن به کنار، من چند سال بازیکن فیکس تیم ملی بودم، ولی الان فقط ماهی ۲۴۰ هزار تومان از صندوق حمایت از پیشکسوتان حقوق میگیرم. به هر کس میگویم، باورش نمیشود، ولی عین واقعیت است. باور کنید حتی بیمهام را هم رد نمیکنند.
*به نظرتان استقلال دوباره میتواند قهرمان آسیا شود؟
به نظرم با استراماچونی میتواند. اگر فرصت کافی به او بدهند، قطعاً میتواند این تیم را حتی تا قهرمانی در آسیا هم بالا ببرد. استراماچونی مربی خیلی خوبی است.