به گزارش خبرورزشی ، فرشاد فلاحت‌زاده دفاع جلوزن تیمی بود که قهرمانی جام باشگاه‌های ۱۹۹۰ را جشن گرفت. او از خاطرات شیرین قهرمانی استقلال با ما صحبت کرد.
* چند روز پیش بیست و هشتمین سالگرد قهرمانی استقلال در آسیا بود. از آن دوران چه چیزی را به یاد دارید؟
همه اتفاقاتش مثل اینکه دیروز بوده باشد پیش چشمم است. یک مسابقه به یادماندنی با یک قهرمانی دلچسب. همه اعضای تیم از ته دل می‌خواستند برنده شویم. چندین سال بود که هیچ تیمی از ایران در آسیا قهرمان نمی‌شد.
* بازیکنان هم‌تیمی تان در چه سطحی بودند؟
همگی از بهترین‌های آن سال ایران بودند. عباس سرخاب، امیر قلعه‌نویی، صمد مرفاوی و بقیه، همه بهترین‌های پست خودشان بودند. البته جا دارد یادی کنیم از مدیریت خوب آقای اولیایی، سرمربیگری زنده‌یاد پورحیدری و بونژاک که او هم از دنیا رفته است. استقلال در آن دوره سیستم ۲-۵-۳ را اجرا کرد که برای خیلی از تیم‌های آسیایی ناآشنا بود و به خوبی هم جواب داد.
* خاطره خوبتان از آن دیدار چیست؟
بعد از بازی تا صبح بیدار بودیم و می‌گفتیم و می‌خندیدیم. یادم هست احمدرضا عابدزاده بعد از بازی جام را در دستش گرفته بود و از اتوبوس تیم به سمت بیرون آواز می‌خواند «استقلال قهرمان میشه، خدا می‌دونه که حقشه» و بنگلادشی‌ها با تعجب به او نگاه می‌کردند. این سرود پس از آن در ورزشگاه‌ها خوانده می‌شد.
* دو سال بعد پاس قهرمان آسیا شد ولی از آن به بعد هیچ تیمی نتوانسته این عنوان را تکرار کند. فکر می‌کنید چه تیم ایرانی و چه زمانی می‌تواند باز هم در آسیا قهرمان شود؟
حالا حالا‌ها هیچ تیم ایرانی نمی‌تواند قهرمانی استقلال و پاس را تکرار کند. با این امکانات و این تجهیزات به جای اینکه رو به جلو برویم عقبگرد می‌کنیم. ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و مسائلی از این دست جزو ابتدایی‌ترین شرایط حرفه‌ای شدن هستند که ما هنوز در خیلی از آن‌ها با مشکل مواجه هستیم. از طرفی بازیکنان درجه دو و سه را به ایران می‌آوریم به جای اینکه بازیکنان درجه یک بیاوریم تا فوتبالیست‌های خودمان از آن‌ها دو تا چیز جدید یاد بگیرند.
* از استقلال استراماچونی چقدر اطلاعات دارید؟
فعلاً باید از استقلال و تیم فنی جدیدش حمایت کرد و پس از ۴، ۵ هفته درباره تاکتیک و سبک بازی اش تحلیل داد.
* چند روز پیش بیست و هشتمین سالگرد قهرمانی استقلال در آسیا بود. از آن دوران چه چیزی را به یاد دارید؟
همه اتفاقاتش مثل اینکه دیروز بوده باشد پیش چشمم است. یک مسابقه به یادماندنی با یک قهرمانی دلچسب. همه اعضای تیم از ته دل می‌خواستند برنده شویم. چندین سال بود که هیچ تیمی از ایران در آسیا قهرمان نمی‌شد.
* بازیکنان هم‌تیمی تان در چه سطحی بودند؟
همگی از بهترین‌های آن سال ایران بودند. عباس سرخاب، امیر قلعه‌نویی، صمد مرفاوی و بقیه، همه بهترین‌های پست خودشان بودند. البته جا دارد یادی کنیم از مدیریت خوب آقای اولیایی، سرمربیگری زنده‌یاد پورحیدری و بونژاک که او هم از دنیا رفته است. استقلال در آن دوره سیستم ۲-۵-۳ را اجرا کرد که برای خیلی از تیم‌های آسیایی ناآشنا بود و به خوبی هم جواب داد.
* خاطره خوبتان از آن دیدار چیست؟
بعد از بازی تا صبح بیدار بودیم و می‌گفتیم و می‌خندیدیم. یادم هست احمدرضا عابدزاده بعد از بازی جام را در دستش گرفته بود و از اتوبوس تیم به سمت بیرون آواز می‌خواند «استقلال قهرمان میشه، خدا می‌دونه که حقشه» و بنگلادشی‌ها با تعجب به او نگاه می‌کردند. این سرود پس از آن در ورزشگاه‌ها خوانده می‌شد.
* دو سال بعد پاس قهرمان آسیا شد ولی از آن به بعد هیچ تیمی نتوانسته این عنوان را تکرار کند. فکر می‌کنید چه تیم ایرانی و چه زمانی می‌تواند باز هم در آسیا قهرمان شود؟
حالا حالا‌ها هیچ تیم ایرانی نمی‌تواند قهرمانی استقلال و پاس را تکرار کند. با این امکانات و این تجهیزات به جای اینکه رو به جلو برویم عقبگرد می‌کنیم. ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و مسائلی از این دست جزو ابتدایی‌ترین شرایط حرفه‌ای شدن هستند که ما هنوز در خیلی از آن‌ها با مشکل مواجه هستیم. از طرفی بازیکنان درجه دو و سه را به ایران می‌آوریم به جای اینکه بازیکنان درجه یک بیاوریم تا فوتبالیست‌های خودمان از آن‌ها دو تا چیز جدید یاد بگیرند.
* از استقلال استراماچونی چقدر اطلاعات دارید؟
فعلاً باید از استقلال و تیم فنی جدیدش حمایت کرد و پس از ۴، ۵ هفته درباره تاکتیک و سبک بازی اش تحلیل داد.
