به گزارش خبرورزشی ، سعید اکبری امروز در برنامه سلام صبح بخیر میزبان مجتبی عابدینی، فاتح نخستین نشان جهانی شمشیربازی ایران و پیمان فخری، سرمربی تیم ملی شمشیربازی بود.
عابدینی در ابتدا درباره این جایزه توضیح داد: مسابقه جهانی سالی یک بار برگزار میشود و اهمیت بالایی برای همه کشورها دارد، امسال حضور در این مسابقه برای گرفتن سهمیه المپیک هم مطرح بود و همه با قدرت آمده بودند و من بعد از 22 سال موفق شدم مدال برنز جهانی را بگیرم. این مدال برایم ارزشمند بود، حریفان قدرتمندی را شکست دادم و از بین مدالهایی که گرفتم این برایم ارزشمندترین است.
فخری نیز با بیان اینکه جای خالی این مدال در کلکسیون مدالهای عابدینی بود و بسیار ارزشمند است، درباره اهمیت آن گفت: اگر جستوجو کنید 100 سال پیش در مسابقات چه کسی در این مسابقات مدال آورده، اسامی آنها میآید و ارزش بسیار بالایی دارد. تمام کشورها هموغمشان را برای گرفتن این مدالها میگذارند.
در ادامه عابدینی با اشاره به اینکه در المپیک لندن سیوششم شده بود، یادآور شد: وقتی داشتیم از دهکده مسابقات برمیگشتیم در هواپیما با هم عهد بستیم که المپیک بعدی مدال بگیریم. در المپیک ریو هم تا پای مدال رفتم و ناداوریهایی پیش آمد اما اکنون تمام هموغم من 2020 است و سهمیه المپیک را هم در انفرادی هم در تیمی خواهیم گرفت.
وی اذعان کرد: قول مدال طلای المپیک را میدهم چون در ریو حقم بود که طلا بگیرم و اگر به فینال میرفتم طلا میگرفتم و بازیکنی را که طلا گرفته بود دو ماه قبل شکست داده بودم. ورزشکاری که در ریو قهرمان شده بود یک ماه قبلش به من باخته بود.
فخری نیز درباره ناداوریها در عرصه شمشیربازی تصریح کرد: کانالی در شمشیربازی داریم که صحنههای داوری را برای بچهها میگذاریم. روس ها همهکاره فدراسیون جهانی هستند، آلمان ها هم سالها قهرمان بودند. من به همه بچهها گفتم در هر بازی دو سه امتیاز را باید برای داور بگذاریم و با تصور دو یا سه هیچ و حتی 4 بر هیچ مسابقه را شروع کنیم، چون ما هیچوقت سهمی در این مدالها نداشتیم و جلوی ما را میگیرند اما عابدینی این بار بسیار قاطع رقبا را کنار گذاشت.
عابدینی در پاسخ به این سوال که چرا مدالت را به دخترانتان تقدیم کردید، توضیح داد: قبل از این مسابقات حادثهای برای دختر کوچکم پیش آمد و شی وارد چشم او شد. در بیمارستان خیلی بهم ریخته بودم و آنجا عهد کردم در مسابقات جهانی مدال بگیرم. سرانجام به مسابقات رفتیم تا برای دخترانمان مدال بگیریم. من دو دختر و آقای فخاری یک دختر و یک پسر دارد.
در ادامه آیتمی پخش شد و گزارشگر «سلام صبح بخیر» از مردم میپرسید آیا مجتبی عابدینی را میشناسند؟ بعضیها گفتند او را نمیشناسند و حتی نمیدانستند در چه رشته ورزشی فعالیت میکند. فخری در ادامه برنامه در واکنش به این آیتم گفت: مردم حق دارند که قهرمان شمشیربازی را نشناسند. چون تا چند وقت پیش اسم ورزش که میآمد فقط بحث فوتبال و کشتی مطرح میشد، جدیداً والیبال هم اضافه شده. در المپیک وقتی من و مجتبی برگشتیم و او چهارم شده بود حالمان خراب بود اما وقتی گوشیهایمان را روشن کردیم دیدیم مجتبی حدود 17 هزار و من 4، 5 هزار پیام دارم و مردم تازه فهمیده بودند ما شمشیربازی هم داریم و تا دو سه صبح نشسته بودند و مسابقات را پیگیری کرده بودند.
عابدینی نیز بیان کرد: شمشیربازی پخش نمیشود و مردم حق دارند اما بعد از المپیک اوضاع بهتر شد، رسانهها هم اگر بیشتر توجه کنند و مسابقات ما را پخش کنند بد نیست.
فخری همچنین درباره عدم استقبال مسئولان از او و عابدینی پس از بازگشت از مسابقات جهانی شمشیربازی تصریح کرد: ماجرای فرودگاه از این قرار بود که هیچ احدی برای استقبال از ما نیامد، وقتی ما این روند را شروع کردیم اگر مدالی که 10 درصد این ارزش داشت میگرفتیم، همه مسئولان با گل و گروه موسیقی میآمدند و عکاس میفرستادند اما هرچه که ما بیشتر مدال میگرفتیم این استقبال کمتر میشد، به مرور فقط راننده دنبالمان میآمد، دفعه بعدی فقط گل میفرستادند و این بار هم کسی نیامد.
وی افزود: درباره این مسابقه مهم آنقدر بازخوردها زیاد بود که همه به مجتبی میگفتند به ایران برگردی دیگر به تو چاه نفت میدهند، یا فلان ماشین دیگر قطعا مال تو است و... ما هم به همسرانمان گفته بودیم درست است که ساعت 6 هواپیما روی زمین مینشیند، ولی چون ما کار زیاد داریم و باید عکاسی و مصاحبه کنیم فکر میکنیم 9 و 10 به خانه برسیم اما هیچکس در فرودگاه نبود و ما 7 خانه بودیم!
عابدینی نیز گفت: اینجا دوست داشتیم کسی بیاید، به هر حال اولین بار بود به چنین مدالی رسیده بودیم اما کسی نیامد.
فخری در ادامه درباره قراردادهای لیگ شمشیربازی گفت: نمیتوانیم اسم لیگ را روی مسابقات بگذاریم و یک سری اسپانسرهای شخصی داریم و چیزی به نام لیگ در فدراسیون شمشیربازی وجود ندارد. این بچه ها باید از جایی تامین شوند تا فکر و ذکرشان ورزششان باشد.
عابدینی در پاسخ به این سوال که رقم قراردادش در لیگ برتر چقدر است با کنایه گفت: بگذارید مبلغ قرارداد را نگویم چون زشت است و بگذارید آبروی شمشیربازی نرود.
او با تاکید مجری روی سوالش جواب داد: من پارسال برای یک سال 9 میلیون تومان قرارداد داشتم!
وی درباره پاداشها نیز گفت: برای مسابقات جهانی قرار است به فدراسیون پیغام بدهند و ببینیم تا چقدر پرداخت میکنند.
فخری هم در این خصوص توضیح داد: بالاترین جایزه ای که گرفتیم 1500 دلار بود اما مطمئناً درباره این مسابقه فدراسیون جهانی بعد از پایان بر اساس پخش تلویزیونی و بلیتفروشی پول خیلی بیشتری به قهرمانان میدهد. ابراهیماف دو مدال دارد و هر سال 100 هزار دلار بابت هر مدال برنز خود دریافت کرده است یا کسی دیگر 500 هزار دلار دریافت کرده بود. این مسابقات برای کشورها خیلی مهم است و از قبل برای آن جوایز بالایی را به عنوان انگیزه قرار میدهند. هامر آمریکایی نیز بابت نقره 45 هزار دلار دریافت کرد.
سرمربی تیم شمشیربازی درباره میزان دستمزد مربیان نیز تاکید کرد: مربی ابراهیماف 25 هزار یورو در ماه درآمد حقوقی میگیرد و قابل مقایسه با ما نیست.
عابدینی در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است از ایران برود و برای کشور دیگری مبارزه کند جواب داد: کجا بروم؟
او ادامه داد: از هیچ جا دعوتنامه ای ندارم و اگر داشته باشم هم جایی نمیروم.
فخری همچنین درباره اینکه آیا پیشنهادات خارجی واقعاً به بازیکنان میشود یا خیر گفت: متاسفانه باب شده همه میگویند ما پیشنهاد داریم، گاهی شما رشته یک ورزشکار متری و قابل اندازهگیری است مثل درباره آقای رضازاده همه میدانستند مثلاً 250 کیلو را میزند. اما الان باب شده همه میگویند ما پیشنهاد داریم و به مال دنیا پشت کردهایم.
وی در پایان گفت: درباره سهراب مرادی هم قبل از مسابقه میدانیم که طلا میگیرد چون 17 کیلو بالای رکورد میزند اما ما دنبال این حرفها نیستیم.