خبرورزشی/ یعقوب سالکی نیا؛ مثل خیلی از قهرمانان دیگر پرورشاندام کشتیگیر بود و بعد به دلیل شرایط خوب بدنی که داشت به بدنسازی آمد و خیلی زود هم در این رشته در زمره موفقترینها قرار گرفت. بوکس کار میکرد و در چند دوره از رقابتهای کشتی قهرمانی کشور به مقام قهرمانی رسید و بعد از آن که تشخیص داد که میتواند در پرورشاندام یکی از خوبها باشد، به توصیه برادرش راهی این رشته پرطرفدار شد و خیلی زود هم توانست پلههای ترقی را یکی پس از دیگر طی کند. محمود شریفپور یکی از خوشاستایلترین قهرمانان حاضر در رقابتهای آسیایی چین بود که از همان ابتدای حضورش در هاربین مشخص بود که آمده است تا خوشرنگترین مدال وزن ۱۰۰ کیلوگرم رقابتها را به ایران و خود اختصاص دهد.
* در چه سالی و چگونه راهی رشته پرورشاندام شدید؟
قبل از اینکه در سال ۱۳۹۳ وارد رشته بدنسازی و پرورشاندام شوم کشتی میگرفتم و بوکس کار میکردم و در چندین دوره هم قهرمان کشتی کشور شده بودم تا اینکه از سال ۱۳۹۳ به دلیل ژنتیک خوبی که داشتم، ورزش پرورشاندام را به توصیه برادرم شروع کردم و خیلی زود هم در آن موفق شدم.
* از موفقیتهایت برایم میگویی؟
در سال ۱۳۹۳ با دو هفته رژیم و در بین ۴۰ نفر در رقابتهای جنوبشرق چهارم شدم که همان مقام چهارمی انگیزه خوبی بود تا با جدیت بیشتری کارم را در این رشته دنبال کنم. بعد از ۶ ماه در رقابتهای قهرمانی استان تهران به مقام قهرمانی رسیدم و متعاقب آن در رقابتهای قهرمانی کشور در تبریز در سال ۹۵ قهرمان و به اردوی بازبینی دعوت شدم که در آن اردو هادی چوپان و خیلیهای دیگر حضور داشتند که نتوانستم راهی به تیم ملی پیدا کنم. در سال ۹۶ در تهران اول شدم، اما فردای آن روز عضلهام پاره شد تا علیرغم آمادگی بالایی که داشتم نتوانم راهی به مسابقات قهرمانی کشور پیدا کنم. البته بعد از آن اتفاق باز عضله سرشانهام آسیب دید تا کلاً سال ۹۶ برای من سالی پر از آسیبدیدگی باشد. بعد از ۴ ماه استراحت در سال ۹۷ با ۴ ماه تمرین و ۴۰ روز رژیم توانستم قهرمان جام الماس و اورال آن مسابقات شوم و امسال نیز توانستم در قامت تیم ملی ایران یک مدال طلای خوشرنگ از رقابتهای آسیایی چین برای کشورم به ارمغان بیاورم.
* رقابتهای چین، اولین مسابقه خارجی شما بود. اینطور نیست؟
بله، دقیقاً همینطور است و برای آنکه از همان ابتدا قدمهایم را محکم بردارم برای قهرمانی راهی آن مسابقات شدم و به هدفی هم که داشتم رسیدم.
* سطح کیفی مسابقات چگونه بود؟
سطح کیفی مسابقات خیلی خوب بود یعنی هر ۵ نفر دیگری که در وزن من حضور داشتند همه خوب و میتوانستند قهرمان آن مسابقات و آن وزن شوند.
* رقابت سختی داشتید؟
رقابت سخت من در رقابت بر سر کسب عنوان اورالی مسابقات بود، چون اکثر بچهها ایرانی بودند و با بدنهای خوب و در سطح جهانی که داشتیم با کیفیتترین رقابت را در آنجا برگزار کردیم. البته این را هم بگویم که خیلی امیدوار به کسب عنوان اورالی مسابقات بودم، اما با تغییر ساعت برگزاری رقابتهای اورالی متأسفانه اندکی بدن من افت کرد و نتوانستم به عنوانی که لیاقتش را داشتم دست پیدا کنم.
* برای حضور در رقابتهای قهرمانی جهان هم برنامهای دارید؟
بله، قرار است از چند روز دیگر کارم را برای حضور قدرتمند در رقابتهای انتخابی آغاز کنم و هدف اصلیام هم از این حضور قهرمانی در رقابتهای جهانی فجیره امارات در نگاه اول و بعد از آن کسب عنوان اورالی آن مسابقات است.
* در این رشته میخواهید به کجا برسید؟
همه نگاه من افتخارآفرینی برای ایران است و بعد از آن هم به حضور روی استیج رقابتهای مسترالمپیا فکر میکنم. رقابتهایی که اگرچه افتخارآفرینی در آن سخت به نظر میرسد، اما موفقیت در آن قطعاً غیرممکن نخواهد بود.
* حرف آخر؟
تشکر از برادر و اولین مربیام آقای محمد شریفپور که زحمات بسیاری را برای من کشید و بعد از آن هم وحید اکبرزاده که از هیچ تلاشی برای موفقیت من کوتاهی نکرد. تشکر از مدیران دلسوز و مظلوم فدراسیون پرورشاندام و بعد از آن از اعضای خانواده، هممحلیها و دوستان همباشگاهیام که با حمایتهای خود راه رسیدن به موفقیت را برای من هر چه بیشتر هموار کردند.
* در چه سالی و چگونه راهی رشته پرورشاندام شدید؟
قبل از اینکه در سال ۱۳۹۳ وارد رشته بدنسازی و پرورشاندام شوم کشتی میگرفتم و بوکس کار میکردم و در چندین دوره هم قهرمان کشتی کشور شده بودم تا اینکه از سال ۱۳۹۳ به دلیل ژنتیک خوبی که داشتم، ورزش پرورشاندام را به توصیه برادرم شروع کردم و خیلی زود هم در آن موفق شدم.
* از موفقیتهایت برایم میگویی؟
در سال ۱۳۹۳ با دو هفته رژیم و در بین ۴۰ نفر در رقابتهای جنوبشرق چهارم شدم که همان مقام چهارمی انگیزه خوبی بود تا با جدیت بیشتری کارم را در این رشته دنبال کنم. بعد از ۶ ماه در رقابتهای قهرمانی استان تهران به مقام قهرمانی رسیدم و متعاقب آن در رقابتهای قهرمانی کشور در تبریز در سال ۹۵ قهرمان و به اردوی بازبینی دعوت شدم که در آن اردو هادی چوپان و خیلیهای دیگر حضور داشتند که نتوانستم راهی به تیم ملی پیدا کنم. در سال ۹۶ در تهران اول شدم، اما فردای آن روز عضلهام پاره شد تا علیرغم آمادگی بالایی که داشتم نتوانم راهی به مسابقات قهرمانی کشور پیدا کنم. البته بعد از آن اتفاق باز عضله سرشانهام آسیب دید تا کلاً سال ۹۶ برای من سالی پر از آسیبدیدگی باشد. بعد از ۴ ماه استراحت در سال ۹۷ با ۴ ماه تمرین و ۴۰ روز رژیم توانستم قهرمان جام الماس و اورال آن مسابقات شوم و امسال نیز توانستم در قامت تیم ملی ایران یک مدال طلای خوشرنگ از رقابتهای آسیایی چین برای کشورم به ارمغان بیاورم.
* رقابتهای چین، اولین مسابقه خارجی شما بود. اینطور نیست؟
بله، دقیقاً همینطور است و برای آنکه از همان ابتدا قدمهایم را محکم بردارم برای قهرمانی راهی آن مسابقات شدم و به هدفی هم که داشتم رسیدم.
* سطح کیفی مسابقات چگونه بود؟
سطح کیفی مسابقات خیلی خوب بود یعنی هر ۵ نفر دیگری که در وزن من حضور داشتند همه خوب و میتوانستند قهرمان آن مسابقات و آن وزن شوند.
* رقابت سختی داشتید؟
رقابت سخت من در رقابت بر سر کسب عنوان اورالی مسابقات بود، چون اکثر بچهها ایرانی بودند و با بدنهای خوب و در سطح جهانی که داشتیم با کیفیتترین رقابت را در آنجا برگزار کردیم. البته این را هم بگویم که خیلی امیدوار به کسب عنوان اورالی مسابقات بودم، اما با تغییر ساعت برگزاری رقابتهای اورالی متأسفانه اندکی بدن من افت کرد و نتوانستم به عنوانی که لیاقتش را داشتم دست پیدا کنم.
* برای حضور در رقابتهای قهرمانی جهان هم برنامهای دارید؟
بله، قرار است از چند روز دیگر کارم را برای حضور قدرتمند در رقابتهای انتخابی آغاز کنم و هدف اصلیام هم از این حضور قهرمانی در رقابتهای جهانی فجیره امارات در نگاه اول و بعد از آن کسب عنوان اورالی آن مسابقات است.
* در این رشته میخواهید به کجا برسید؟
همه نگاه من افتخارآفرینی برای ایران است و بعد از آن هم به حضور روی استیج رقابتهای مسترالمپیا فکر میکنم. رقابتهایی که اگرچه افتخارآفرینی در آن سخت به نظر میرسد، اما موفقیت در آن قطعاً غیرممکن نخواهد بود.
* حرف آخر؟
تشکر از برادر و اولین مربیام آقای محمد شریفپور که زحمات بسیاری را برای من کشید و بعد از آن هم وحید اکبرزاده که از هیچ تلاشی برای موفقیت من کوتاهی نکرد. تشکر از مدیران دلسوز و مظلوم فدراسیون پرورشاندام و بعد از آن از اعضای خانواده، هممحلیها و دوستان همباشگاهیام که با حمایتهای خود راه رسیدن به موفقیت را برای من هر چه بیشتر هموار کردند.