به گزارش خبرورزشی، برانکو ایوانکوویچ از ابتدای دهه ۸۰ و به عنوان مغز متفکر بلاژویچ وارد فوتبال ما شد. بعد جای استادش را گرفت و در تیم ملی با تیم یک مهاجم، پیروزی با حداقل نتیجه را جا انداخت. سبک بازی تیم برانکو- که مبتنی بر ۱۴ نفر در کل فصل است و به هیچ عنوان به شخص دیگری اعتماد نمی‌کند- بعد‌ها توسط خودش در پرسپولیس جا افتاد و با پیگیری همان خط «برد‌های حداقلی» ۳ قهرمانی متوالی در لیگ برتر کسب کرد و نام خود را برای همیشه در این فوتبال به ثبت رساند طوری که تا نفس آخر عمر- اگر بخواهد- همیشه در ایران برای او تیم هست.
با رفتن برانکو و آمدن گابریل، احتمال تغییر تاکتیک یا شکل بازی تیم سوژه روز شد. درست مثل جانشینی ویلموتس در تیم ملی جای کی‌روش که او هم اقتصادی می‌برد و نتیجه اولویتش بود نه بازی و نمایش زیبا. بعد از ۳ هفته که از لیگ نوزدهم می‌گذرد، پرسپولیس با ۶ امتیاز در پله چهارم است و دو برد خود را به شیوه «برانکویی» با حداقل نتیجه (یک بر صفر) کسب کرده و به نظر می‌رسد این روش (نتیجه ارجح بر بازی زیبا) برانکو چنان در وجود باشگاه سرخ نهادینه شده که با رفتن خود او و مدیران هم تغییر نمی‌کند. دیدیم کالدرون خیلی سعی کرد با دو مهاجم بازی کند. کاپیتان را بیرون گذاشت و سیستم بازی را عوض کرد، ولی در نتیجه (یک بر صفر) هیچ تغییری صورت نگرفته و سرخ‌ها هفته اول و سوم در آزادی با یک گل پارس‌جنوبی و صنعت نفت را برده‌اند.