خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ این که مردم این روزها چقدر حال و حوصله اتفاقاتی نظیر دربی را دارند شاید نیاز به یک نظرسنجی یا واکاوی داشته باشد اما آنچه مسلم است تا برگزاری دربی تهران، زمان زیادی باقی نیست.
از آنجا که ما در هیچ زمینهای بلد نیستیم از مسائل خوب و انرژی بخش زندگی لذت ببریم (احتمالاً از کودکی چنین آموزشهایی را ندیدهایم و به لحاظ فرهنگی هم بیشتر با غم و اندوه مأنوس هستیم) فضای مجازی آکنده از واژههای نفرتآمیزی است که حتی ثانیهای از عمر و وقت عزیز آدمی حیف است پای این خزعبلات تلف شود.
دنیا برای برگزاری چنین بازیهایی از هفتهها قبل از انجام دربی، وارد فاز مثبت میشود. از فروشگاههای مرکزی البسه باشگاههای بزرگ بگیرید تا برنامههای تفریحی و جانبی پر نشاط چنین دیدارهایی، باعث میشوند مردم حس و حال تازهای پیدا کنند و روحشان صیقل بخورد اما در فوتبال ما به قدری خبرها تأسفبار است که از فضای بی در و پیکر مجازی هم نمیتوان انتظار معجزه داشت.
دربی باید باعث نشاط جامعه و ارتقای سطح فنی و سختافزاری فوتبال شود نه این که هواداران دو تیم ساعتها پیش از آغاز مسابقه همدیگر را متهم به حکومتی بودن، تبانی، جعل و خرافهگویی و ... کنند. انگار نه انگار نام این پروسهای که همه به دنبالش هستیم فوتبال است؛ فوتبال، فوتبال... و نام این اتفاقی که سالها با آن خاطره داشتیم دربی است...
بر فوتبال ما چه رفته و این احوالات ناخوش را چه شده که این چنین در فضای مجازی به جای این که از خوبیها و چشم روشنیهای دربی بگوییم، با نفرت پراکنی و تکثیر واژههایی که بوی لجنزار میدهند، این چنین نسل تازهای که قرار است عاشق ورزش شود را از همه چیز متنفر میکنیم...