خبرورزشی/ پریسا غفاری؛ ساره جوانمردی ملیپوش پاراتیراندازی کشورمان متولد ۱۷ آذر ۱۳۶۳ در شیراز است است. او چهارمین دختر از پنج فرزند خانواده بوده که به طور مادرزادی پای چپش کوتاهتر است. تحصیلات خود را با مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی در دانشگاه شیراز به اتمام برد و هماکنون به عنوان کارمند اداره کل تربیتبدنی شیراز مشغول به فعالیت است، اما این ورزشکار نابغه ۴۵ مدال طلا و نقره از بازیهای آسیایی، جهانی و پارالمپیک را دارد و اولین بانوی مدالآور ایرانی در مسابقات پارالمپیک است. جوانمردی در جریان حادثه زلزله کرمانشاه مدال طلای پارالمپیک ریو را به نفع مردم زلزلهزده کرمانشاه و سرپل ذهاب به حراج گذاشت. تیرانداز کشورمان برای دومین بار در سال ۲۰۱۸ به عنوان بهترین ورزشکار جهان شناخته شد و با کسب دو مدال طلا در جام جهانی کرهجنوبی توانست برای سومین بار راهی پارالمپیک شود.
علت معلولیت تان چیست؟
مادرزادی پای چپم کوتاه است و از پروتز استفاده میکنم.
اولین برخوردت با این ماجرا چطور بود؟
تا سال سوم راهنمایی، ۱۳ سالگی اصلاً اهمیتی برام نداشت، اما در سن بلوغ یکسری حساسیتها به وجود میآید و در مقطعی روی من تأثیر گذاشت ولی نگذاشتم که شکستم بدهد و امیدم را بگیرد. از پیله تنهایی معلولیت خود را بیرون کشیدم و بعد وارد وادی قهرمانی شدم. ۱۷ سال فعالیت من را پخته کرد و پروسه ادامه پیدا کرد. نمیدانم سرمنزلش کجاست!
سقف آرزویت کجاست؟
بزرگترین و مهمترین رسالت من در زندگی تغییر نگاه ترحمآمیز مردم به معلولان است، زیرا بسیاری از افراد سالم، معلولان را به دلیل محدودیتهای جسمی ناتوان تصور میکنند که این کاملاً اشتباه است.
در خانوادهتان فردی هست که به تیراندازی علاقه داشته باشد؟
بله، پدربزرگم تیرانداز حرفهای بودند.
اولین بانوی مدالآور در پارالمپیک بودی چه احساسی داشت؟
بعد از ۳۰ سال، حس خاصی دارد. اولین طلایی باشی، پرچم کشورت برافراشته شود و سرود ایران طنینانداز سالن مسابقات باشد چه حسی از این زیباتر در دنیای یک ورزشکار. نمیتوان توصیفش کرد.
چطور شد در تفنگ خفیف ۵۰ متر هم طلایی شدی؟
این طلا شیرینی خاصی داشت، چون بعد از تنها ۶ جلسه توانستم این مدال را به دست آورم. تازه رکوردشکنی هم کردم. فکر میکنم و به قول مربیام استعداد خاصی در خفیف دارم.
پای ثابت مدالهای کاروان ایران در پارالمپیکها هستید؟ فکر میکنی در توکیو مدال بگیری؟
اگر وضعیت تیراندازی را در ۱۲ - ۱۰ سال اخیر بررسی کنید، کاملاً مشهود است در تمامی مسابقاتی که تیم اعزام شده تنها کسی که پای ثابت تمام مدالآوریها بوده، من بودهام. به خصوص در ۸ - ۷ سال اخیر که تمام مدالهایم رنگ طلا داشته است. من ۴۵ مدال طلای برونمرزی دارم. این مسئله کارم را سخت میکند، اما امیدوارم در ژاپن بتوانم دو طلای دیگر به دستآورم.
پس از وقوع زلزله در سال ۱۳۹۶ استان کرمانشاه، مدال طلای خود را به نفع زلزلهزدگان این استان به حراج گذاشتی!
وقتی دیدم جامعه ورزش کشور برای کمک به مردم زلزلهزده دست به کار شدند و هر یک به نوع خود کاری کردند من هم فکر کردم که به عنوان یک ورزشکار پارالمپیکی چه کاری میتوانم انجام دهم و تصمیم گرفتم سهم کوچکی در این جریان عظیم داشته باشم. بر این اساس تصمیم گرفتم ارزشمندترین مدالم یعنی یعنی مدال طلای بازیهای المپیک ریو را به نفع مردم آسیب دیده در این حادثه تلخ به فروش بگذارم.
می گویند زیاد جواب رسانهها را نمیدهی؟
اینطور نیست. من با رسانهها رابطه خوبی دارم، اما در زمان بازیهای پاراآسیایی خیلی اذیتم کردند. در روزهایی که نیاز به حمایت داشتم، کسی از من حمایت نکرد. در این مدت حرفهای زیادی در مورد من زده شد. اینکه مغرورم و یا لجبازی میکنم، اما هیچ کدام از این موارد نبود. فقط میخواستم سکوت کنم و به وقتش حرف بزنم.
تعدادی معتقدند ازدواج سبب افت رکورد شما در تمرینات شده است آیا این مسئله را تأیید میکنید؟
همسرم نه تنها مانعی برای پیشرفت کارم نیست بلکه به عنوان یک مربی همیشه همراهم بوده و در ارتقای رکوردم نقش بسزایی داشته است. در حال حاضر نیز شرایط بسیار خوبی دارم و تلاشم بر این است که برای پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو سخت بجنگم تا به هدفم برسم.
به زودی راهی جام جهانی استرالیا میشوید؟
اردوی پایانی را پیگیری میکنیم. سهمیهها سال گذشته در جهانی کرهجنوبی به دست آمد که انتظار یک سهمیه دیگر را داریم. من از دو اردوی گذشته به اردو برگشتهام و دیگر به صورت غیرمتمرکز تمرین نمیکنم. تمریناتم تحت نظر رضا احمدی است.
شنیدیم در ماده تپانچه خفیف ۵۰ متر مشکلاتی دارید؟
همیشه مشکل کمبود فشنگ وجود داشته است و مضاعفتر برای من این است که اسلحهای که با آن کار میکنم اصلاً اسلحه مناسب من نیست و بارها عنوان کردهام که نوع اسلحه یا تجهیزات من در این ماده حداقل به روزتر شود. در هر حال شرایط فعلی کمی وخیمتر شده و به دلیل تحریمها فشنگ اصلاً به ما نمیرسد و ما واقعاً با این معضل دست و پنجه نرم میکنیم. تمرینات ما در خفیف ۵۰ متر خیلی کم است و انتظارات خیلی زیاد است.
زندگیت را در سه کلمه خلاصه کن؟
خدا، مادر و پدر.
بزرگترین آرزوی زندگیت؟
قبلاً آرزو داشتم که در تفنگ خفیف ۵۰ متر مدال بگیرم که این اتفاق افتاد، اما الان به جز سلامتی پدر و مادرم و حضور امام زمان (عج) آرزویی دیگر ندارم.
پیام کوتاهی اگر برای سایر معلولان دارید؟
زندگی همش ورزش نیست. روابط اجتماعی همش باید در جریان باشد. هیچکس دنبال معلولان نمیآید و زندگی بدون تلاش همانند آب راکد میماند. چون خودم تجربه کردم از شما هم میخواهم تلاشتان را بکنید. خدا دستتان را میگیرد.