خبرورزشی/ محمدرضا مدنی؛ حشمت‌الله مهاجرانی از اینکه تیم ملی با ارائه یک بازی عصبی و بی‌برنامه به بحرین باخته است ابراز ناراحتی می‌کند و ضمن امیدواری به آینده نگران بازی با عراق است.
باخت تلخی بود! این‌طور نیست حشمت‌خان؟
مهم نیست! در فوتبال همه می‌بازند. برزیل هم باخته، آلمان هم شکست خورده و همه تیم‌ها بالاخره یک روزی بازنده می‌شوند مهم این است که از باخت‌ها درس بگیریم و به فکر آینده باشیم.
تحلیل‌تان از بازی با بحرین چه بود؟
ما خط وسط را کامل در اختیار آن‌ها گذاشته بودیم و هیچ بازیسازی از آن منطقه نمی‌کردیم. این در حالی است که ما مهاجمان عالی داریم که اگر توپ به درستی به آن‌ها می‌رسید می‌توانستند گلزنی کنند ولی دیدیم که هیچ توپ درستی به آن‌ها نرسید.
مهم نیست! در فوتبال همه می‌بازند. برزیل هم باخته، آلمان هم شکست خورده و همه تیم‌ها بالاخره یک روزی بازنده می‌شوند مهم این است که از باخت‌ها درس بگیریم و به فکر آینده باشیم.
تحلیل‌تان از بازی با بحرین چه بود؟
ما خط وسط را کامل در اختیار آن‌ها گذاشته بودیم و هیچ بازیسازی از آن منطقه نمی‌کردیم. این در حالی است که ما مهاجمان عالی داریم که اگر توپ به درستی به آن‌ها می‌رسید می‌توانستند گلزنی کنند ولی دیدیم که هیچ توپ درستی به آن‌ها نرسید.
دلیلش چه بود؟
فکر می‌کنم هر مربی در وهله اول باید با شناخت کافی از خصوصیات بازیکنانش آن‌ها را در قالب تیمی به میدان بفرستد که در دیدار با بحرین این را نمی‌دیدیم. در واقع در خط وسط هیچ اختیاری در زمین نداشتیم و توپ‌ها یا در تله آفساید لو می‌رفتند یا پاس‌ها به مقصد نرسیده دست بحرینی‌ها می‌افتاد.
ایراد کار کجا بود؟
تیم باید برنامه داشته باشد. تیم ملی ما برای این بازی برنامه نداشت که خب ایرادی ندارد ما باید این نقیصه را رفع کنیم. ویلموتس باید در تیمش تجدیدنظر کند و تغییراتی در نحوه بازی تیم ملی به وجود بیاورد.
نیاز است که بازیکن تازه‌ای دعوت شود؟
این را ویلموتس می‌داند نه ما! ولی آنچه محرز بود اینکه تیم ملی تاکتیک درستی برای این بازی نداشت.
یعنی تیم ملی نسبت به دوران کی‌روش افت کرده است؟
ما دیگر نباید به گذشته برگردیم. من هم با تیم جوانان ایران بحرین را در منامه ۶ بر صفر شکست داده‌ام. ولی آیا الان هم می‌توانیم با جوانان‌مان این کار را بکنیم؟ فوتبال همین است، یک روز می‌برید و یک روز می‌بازید. کسی فکر می‌کرد برزیل در خاک خودش ۷ گل از آلمان بخورد؟ کی‌روش را دیگر باید از یاد ببریم و به ویلموتس و تیم ملی کمک کنیم که رو به جلو برود.
تیم‌مان عصبی نبود؟
شاید این به‌خاطر جو بازی بود، اما با این وجود فکر می‌کنم تیم ملی‌مان در دوران کی‌روش یک چیزی داشت که در این تیم دیده نمی‌شود و آن هم دیسیپلین و انضباط تیمی بود. اگر سردار آزمون کمی بیشتر روی اعصاب داور راه می‌رفت ممکن بود ما این ستاره جوان‌مان را برای بازی با عراق از دست می‌دادیم. حاج‌صفی هم عصبی بود. سرمربی باید طوری تیمش را راهی زمین کند که تحت تأثیر بدترین اتفاقات روی اعصابش کنترل داشته باشد.
چرا پنالتی دادیم؟
ما در دیدار با کامبوج و هنگ‌کنگ هم فرصت‌های خطرناکی را در اختیار دو تیم شرق آسیایی گذاشتیم و این می‌تواند زنگ خطری برای تیم ملی باشد. ویلموتس باید ساختار خط دفاع را بازنگری کند، چون ایراد‌های زیادی در این خط دیده می‌شود.
بحرین چطور بود؟
بحرین می‌دانست یک بار ایران را با ستاره‌های بلاژویچ شکست داده و با این ذهنیت که من باز هم می‌توانم با ستاره‌های جدید ایران را شکست بدهم به زمین رفت و موفق هم شد. این برد خیلی به آن‌ها روحیه داد. آن‌ها با فکرتر و با برنامه‌تر از ایران بودند و نتیجه اش را هم گرفتند.
و بازی با عراق چه می‌شود؟
قطعاً عراق سخت‌ترین حریف ما در این راه است و می‌تواند صعود یا عدم صعود ما را رقم بزند پس باید تا آن بازی همه ایراد‌ها را برطرف کنیم، چون ستاره‌های عراق به مراتب خطرناک‌تر از بحرین هستند. با این روش بازی روبه‌روی عراق به دردسر می‌افتیم.
فکر می‌کنم هر مربی در وهله اول باید با شناخت کافی از خصوصیات بازیکنانش آن‌ها را در قالب تیمی به میدان بفرستد که در دیدار با بحرین این را نمی‌دیدیم. در واقع در خط وسط هیچ اختیاری در زمین نداشتیم و توپ‌ها یا در تله آفساید لو می‌رفتند یا پاس‌ها به مقصد نرسیده دست بحرینی‌ها می‌افتاد.
ایراد کار کجا بود؟
تیم باید برنامه داشته باشد. تیم ملی ما برای این بازی برنامه نداشت که خب ایرادی ندارد ما باید این نقیصه را رفع کنیم. ویلموتس باید در تیمش تجدیدنظر کند و تغییراتی در نحوه بازی تیم ملی به وجود بیاورد.
نیاز است که بازیکن تازه‌ای دعوت شود؟
این را ویلموتس می‌داند نه ما! ولی آنچه محرز بود اینکه تیم ملی تاکتیک درستی برای این بازی نداشت.
یعنی تیم ملی نسبت به دوران کی‌روش افت کرده است؟
ما دیگر نباید به گذشته برگردیم. من هم با تیم جوانان ایران بحرین را در منامه ۶ بر صفر شکست داده‌ام. ولی آیا الان هم می‌توانیم با جوانان‌مان این کار را بکنیم؟ فوتبال همین است، یک روز می‌برید و یک روز می‌بازید. کسی فکر می‌کرد برزیل در خاک خودش ۷ گل از آلمان بخورد؟ کی‌روش را دیگر باید از یاد ببریم و به ویلموتس و تیم ملی کمک کنیم که رو به جلو برود.
تیم‌مان عصبی نبود؟
شاید این به‌خاطر جو بازی بود، اما با این وجود فکر می‌کنم تیم ملی‌مان در دوران کی‌روش یک چیزی داشت که در این تیم دیده نمی‌شود و آن هم دیسیپلین و انضباط تیمی بود. اگر سردار آزمون کمی بیشتر روی اعصاب داور راه می‌رفت ممکن بود ما این ستاره جوان‌مان را برای بازی با عراق از دست می‌دادیم. حاج‌صفی هم عصبی بود. سرمربی باید طوری تیمش را راهی زمین کند که تحت تأثیر بدترین اتفاقات روی اعصابش کنترل داشته باشد.
چرا پنالتی دادیم؟
ما در دیدار با کامبوج و هنگ‌کنگ هم فرصت‌های خطرناکی را در اختیار دو تیم شرق آسیایی گذاشتیم و این می‌تواند زنگ خطری برای تیم ملی باشد. ویلموتس باید ساختار خط دفاع را بازنگری کند، چون ایراد‌های زیادی در این خط دیده می‌شود.
بحرین چطور بود؟
بحرین می‌دانست یک بار ایران را با ستاره‌های بلاژویچ شکست داده و با این ذهنیت که من باز هم می‌توانم با ستاره‌های جدید ایران را شکست بدهم به زمین رفت و موفق هم شد. این برد خیلی به آن‌ها روحیه داد. آن‌ها با فکرتر و با برنامه‌تر از ایران بودند و نتیجه اش را هم گرفتند.
و بازی با عراق چه می‌شود؟
قطعاً عراق سخت‌ترین حریف ما در این راه است و می‌تواند صعود یا عدم صعود ما را رقم بزند پس باید تا آن بازی همه ایراد‌ها را برطرف کنیم، چون ستاره‌های عراق به مراتب خطرناک‌تر از بحرین هستند. با این روش بازی روبه‌روی عراق به دردسر می‌افتیم.
