به گزارش خبرورزشی، لوئیس همیلتون راننده ۳۴ ساله و بریتانیایی مرسدس بنز برای ششمین بار در طول دوران حرفهای اش به عنوان قهرمانی رقابتهای فرمول یک دنیا رسید. لوئیس در مرحله نوزدهم از گرندپریهای این فصل که در پیست استین آمریکا برگزار شد بعد از والتری بوتاس به عنوان نفر دوم از خط پایانی گذشت و با تکمیل کردن امتیازاتش در جدول ردهبندی، در فاصله دو گرندپری مانده به پایان فصل به عنوان قهرمانی رسید. او که اولین قهرمانی اش در دنیا را در سال ۲۰۰۸ به همراه مک لارن به دست آورد از زمانی که به تیم مرسدس پیوست شکوفا شد و ۵ قهرمانی در ۶ سال اخیر به همراه این برند آلمانی به دست آورده است. او حالا با کسب همین ۶ عنوان قهرمانی در دنیا بالاتر از مانوئل فانیو با ۵ قهرمانی ایستاده و در واقع دومین راننده پرافتخار تاریخ است. لوئیس حالا برای رسیدن به رکورد ۷ عنوان قهرمانی در دنیا که در اختیار میشائیل شوماخر آلمانی است فقط به یک قهرمانی دیگر نیاز دارد. البته او و مرسدس از زمانی که اتومبیلها هیبریدی شدهاند در دنیای فرمول یک تقریباً بیرقیب بودهاند و تا سال ۲۰۲۰ هم با همین تیم قرارداد دارد. بعد از ۲۰۲۰ عنوان شده تغییرات گستردهای در شیوه برگزاری این رقابتها حاصل خواهد شد. به نظر میرسد سال آینده بهترین زمان برای لوئیس برای برابری کردن با رکورد شوماخر افسانهای باشد. البته او خودش میگوید قصد دارد در سال ۲۰۲۱ هم به رانندگی ادامه دهد تا با ساختار جدید درنظر گرفته شده برای فرمول یک دوباره دستش به عنوان قهرمانی برسد. همیلتون گفتوگویی با روزنامه اکیپ داشته که در زیر خلاصهای از آن را از نظر میگذرانید.
الان که با کسب ۶ عنوان قهرمانی در دنیا از فانیو عبور کرده و در یک قدمی شوماخر ایستاده اید چه احساسی دارید؟
احساس فوق العادهای دارم. راستش را بخواهید گرندپری آمریکا رقابت بسیار فشردهای بود. حتی در همان دور تعیین خط هم میشد متوجه دشواری رقابت اصلی شد. روز اصلی مسابقه، اما میخواستیم هر طور شده دست به کار مهمی بزنیم. به نظرم هیجان بسیار زیادی داشت... این هیجان هم برای من بود هم برای اعضای تیم و هم برای آشناهایم که اینجا حضور داشتند. البته که سهم طرفدارها را هم نباید نادیده گرفت. خب به نظرم رسیدن به این سطح و قرار گرفتن در بین بزرگان اتومبیلرانی بسیار باشکوه است.
شما ۵ عنوان قهرمانی دنیا پیش از این داشته اید. این عنوان ششمی چه جایگاهی در مقایسه با قبلیها دارد؟
چیزی که از آن مطمئن هستم این است که سادهترین آنها نبود. برای ما سال بسیار دشواری بود. ما نیکی لودا را از دست دادیم، مردی که مهره کلیدی تیم بود. بعد از مرگش، از لحاظ احساسی شرایط بسیار بد و سختی را تجربه کردیم. اینکه بیرون از اتومبیل میخواستیم تمرکز بالایی داشته باشیم هم امری سادهای نبود. در برههای از نیمفصل هم که از لحاظ عملکرد پشتسر تیم فراری قرار گرفتیم. بدون تردید نیمفصل دوم بسیار سختتری داشتیم. به هر حال هرچیزی سختیهای خاص خودش را دارد؛ همه ما بالاخره مشکلاتی در زندگی داریم حالا چه ریز چه درشت. سعی کردم به مردم نشان دهم اگر حتی همه چیز بیرون خوب باشد باز در درون مشکلاتی هست؛ سختیها و موانعی که باید با آن روبهرو شد.
منظورتان چیست؟
موضوع شخصی است. همه ما وقتی در آیینه نگاه میکنیم با چالشهایی روبهرو میشویم که یا احساس خوبی به ما دست میدهد یا بد. همیشه ولی یک گوشه تاریک وجود دارد، چیزی یا کسی که شما را به سمت پایین میکشد. باید سعی کنید برابر این موضوع مبارزه کنید. من از خواب در شرایطی بلند میشدم که به خودم میگفتم میتوانم بزرگ باشم، میتوانم این مسابقه را ببرم به شرط اینکه کارم را خوب و درست انجام دهم. کس دیگری این کار را برای شما نمیکند. سعی کردم گوشهای از این موضوع را برای مردم بازگشایی کنم تا نشان دهم همه ما شبیه به هم هستیم.
اهمیت عملکرد تیمی تان در قهرمانیای که به دست آوردید چقدر است؟
هیچ رانندهای بدون داشتن یک تیم بزرگ نمیتواند قهرمان دنیا شود، یا یک بازیکن تنیس هم پیدا نمیشود که بدون داشتن یک تیم فوق العاده قهرمان گرنداسلم شود. من بینهایت از همکاریای که بین اعضای تیم وجود داشت خوشحالم. خوشحالم که ایدهای شفاف داشتیم و در راه رشد و توسعه، مسیر درستی را انتخاب کردیم. ما نتیجه این موضوع را چه زمانی که اتومبیلهایمان سریعترین بودند و چه زمانهایی که سریع نبودند، دیدیم و گرفتیم. نیاز به انگیزه و هوش بیشتری بود که به صورت گروهی و تیمی چنین ویژگیای داشتیم.
اگر صرفاً راننده بودن را در نظر نگیریم، خودتان را به عنوان یکی از بزرگترین ورزشکاران تاریخ میدانید؟
چطوری میتوانم حسم را نسبت به این موضوع بیان کنم؟ لحظاتی که از خواب پا میشدم تا از تلویزیون رقابتهای گرندپری فرمول یک را ببینم به خاطر دارم. حالا خودم در تلویزیون هستم و جزو بزرگانی مثل میشائیل شوماخر هستم... برایم امری غیرواقعی است. خب، واقعاً نمیدانم باید چه حسی داشته باشم. چیزی که الان برایم مهم است اینکه به یاد ندارم آخرین بار کی پدر و مادرم به همراه بقیه اقوام خودشان را به یکی از پیستهای گرندپری رساندهاند. این موضوع برایم زیباست، چون اگر امروز به چنین جایی رسیدهایم به خاطر از خودگذشتگی آنهاست. وقتی لبخند آنها را دیدم خیلی خوشحال شدم.
حالا شما فقط یک قهرمانی دیگر میخواهید تا به شوماخر برسید. این موضوع انگیزه مضاعفی برایت میشود؟
برابری کردن با رکورد میشائیل هرگز هدفم نیست. همیشه فکر کردهام مسیر نزدیک شدن به او بسیار طولانی است... ولی خب، امروز رسیدن به او هم نزدیک است هم دور... سال آینده در رقابت با رقبایی که پیشرفت میکنند و قویتر برمیگردند کار بسیار دشواری دارم، پس از الان نمیتوانم به هفتمین قهرمانیام فکر کنم، چون میخواهم از ششمی لذت ببرم. آدم هرگز نمیداند فردا قرار است چه اتفاقی بیفتد.