به گزارش خبرورزشی، روزی در دفتر روزنامه خبرورزشی پذیرای زنده‌یاد ناصر حجازی و احمدرضا عابدزاده بودیم. دو گلر بزرگ تاریخ فوتبال ایران که نام و خاطره‌شان تحت هیچ شرایطی از ذهن فوتبالدوستان پاک نمی‌شود. سال‌های آخر عمر حجازی عزیز بود و او دیگر خودش متوجه بیماری‌اش شده بود. احمدرضا عابدزاده که انگار بعد از آن عمل جراحی سنگین شوخ‌طبع‌تر شده بود، خطاب به استادش ناصر حجازی می‌گفت: «من همیشه دوست داشتم مثل شما خوش‌تیپ و خوش‌پوش باشم. امیدوارم هرچه زودتر سلامتی خود را به دست آورید و به میادین ورزشی برگردید.»

احمدرضا وقتی دید حجازی با حرف‌های او روحیه بهتری پیدا کرده، ادامه داد: «من دوست دارم برای شما یک کفش ورزشی بخرم و آن را هدیه کنم. دوست دارم شما با آن کفش ورزش کنید و بیماری را شکست دهید. من حاضرم با شما به ورزش بیایم و روزی چند ساعت با هم بدویم و...»

در این لحظه حجازی خندید و خطاب به ما گفت: «احمدرضا در دوران اوج خیلی بیشتر از من تمرین می‌کرد و پشتکار خیلی خوبی داشت. شاید او روزی ۴، ۵ ساعت تمرین می‌کرد، اما من یادم هست زمانی که در تاج بازی می‌کردم برای رایکوف شرط کردم که یک روز در میان تمرین می‌کنم. او هم اخلاق مرا می‌دانست و قبول کرد. جالب اینکه من زمان رایکوف و بعد از او جگیج بهترین عملکرد را در تاج داشتم.»