به گزارش خبرورزشی، زمانی که مصطفی دنیزلی از تیم تراکتور جدا شد بیم آن وجود داشت که این تیم با باخت‌های متوالی حتی از نیمه بالای جدول دور شود و حتی خیلی از طرفداران خوشبین این تیم هم نسبت به آینده مردد بودند، اما تراکتور این روز‌ها خوب نتیجه می‌گیرد و اولین شکست را به تیم نفت مسجدسلیمان تحمیل کرد، آن هم با ساکت الهامی که در بیشتر تیم‌هایی که کار کرده دستیار بوده و تنها سرمربیگری در تیم‌های دسته اولی اتکا گلستان، نساجی مازندران و کاوه تهران در کارنامه مربیگری او دیده می‌شود. صد البته تیم بزرگی، چون تراکتور بازیکن و مربی بزرگ می‌خواهد، اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که فوتبال ما بزرگی بازیکن و مربی را در نام‌ها جست‌وجو می‌کند. بازیکنی که کارآمد است و حرفه‌ای زندگی و حرفه‌ای تمرین می‌کند و به تعهد خود نسبت به باشگاه پاییند است و زمانی که سوت آغاز بازی از سوی داور به صدا درمی آید در خدمت تاکتیک تیمی است بازیکن بزرگ محسوب می‌شود، اما بازیکن بزرگ به بازیکنی گفته می‌شود که نامش در فوتبال پرآوازه باشد. تراکتور طی دو، سه فصل اخیر نام‌های بزرگی را جذب کرده و برای جذب این نام‌ها پول‌های زیادی را هزینه کرده است، اما در عمل هدف نهایی نشد. هر چند این خود یک درس بزرگ است. تجربه بی‌رحم‌ترین آموزگار دنیاست، ابتدا مزد می‌گیرد و بعد درس می‌دهد. گذشته‌ها برای تراکتور سپری شده و فکر کردن به آن دردی را دوا نمی‌کند، اما درس گرفتن از تجربیات گذشته بدون شک می‌تواند منجر به خوشبختی تیم تراکتور شود. همان‌طور که این روز‌ها دوباره به جمع مدعیان برگشته است. آیا ساکت الهامی ظرفیت مربیگری تراکتور را دارد؟ اگر او برای این کار توانمند است نباید به بهانه اینکه در مربیگری پرآوازه نیست از کادر کنار گذاشته شود. به هر صورت اعتماد به مربی جوان از جایی آغاز می‌شود و اگر این اعتماد‌ها نباشد هیچ‌گاه مربیان توانمند جوان رو نخواهند شد. در حالی که تجربه ثابت کرده فوتبال دنیا از اعتماد به مربی جوان سود برده است. هر چند ممکن است در برخی مواقع این اعتماد با پاسخ منفی همراه باشد که این طبیعی است، چون قرار نیست همه مربیان جوان خوب باشند.