خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ تیم امید در حالی بین ۴ تیم سوم شد و از صعود بازماند که حداقل می‌توانست (و باید) ۳، ۴ گل به چین می‌زد. چینی که در ۱۰، ۱۵ دقیقه آخر مشخص شد چقدر شکستنی است. حالا بماند که پنالتی تیم ما هم به شدت مشکوک بود.
***
روز‌هایی که راحت با کارلوس کی‌روش به جام جهانی می‌رفتیم عده‌ای کارشناس (!) که از کارلوس بدشان می‌آمد می‌گفتند رفتن به جام جهانی که کاری ندارد! (احتمالاً مثل رفتن به المپیک) و مهم این است که ما در جام جهانی از گروه‌مان صعود کنیم! اما بعد از این افاضات منصفانه چه اتفاقاتی رخ داد؟ در جام ملت‌ها قهرمان نشدیم، استقلال بین ۴ تیم آسیایی سوم شد، پرسپولیس بین ۴ تیم چهارم شد و دیروز هم تیم امید با حمید استیلی بین ۴ تیم سوم شد! بله، با این همه هنر و این رزومه خارق‌العاده به زعم آن کارشناسان تیم ملی باید در جام جهانی اسپانیا و پرتغال را می‌برد و از گروهش صعود می‌کرد. آن هم با نسلی که نه دایی و خداداد داشت و نه مهدوی‌کیا و باقری.
***
از باخت‌ها و ناکامی‌های تیم ملی و تیم امید دردناک‌تر همین اظهار فضل‌های کارشناسی است که اعصاب و روان آدم را به‌هم می‌ریزد. مسئله اینجاست که نقد‌های ما نه براساس منطق و وجدان که براساس دوست داشتن یا نداشتن آدم‌هاست. مثلاً از برانکو خوش‌مان نمی‌آید می‌گوییم بازیکنان پرسپولیس را هر تیمی داشت ۳ بار قهرمان می‌شد! در حالی که همین پرسپولیس قبل از برانکو ۹ سال قهرمان نشده بود! بله، میزان صداقت و وجدان آدم‌ها این‌جور جا‌ها مشخص می‌شود. مصاحبه‌های بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ را سرچ بزنید تا ببینید چه ابری از بی‌انصافی روی فوتبال ایران سایه افکنده است.