به گزارش خبرورزشی، میودراگ رادولوویچ مونته‌نگرویی سرمربی تیم ذوب‌آهن شده است. مربی‌ای که هدایت برخی از تیم‌های آسیایی در کارنامه او دیده می‌شود. این می‌تواند یک اتفاق خوب باشد. ذوب‌آهن بعد از جدایی امیر قلعه‌نویی با وجود اینکه ترکیب اصلی خود را حفظ کرده بود در مسیر نتیجه گیری موفق نبود به طوری که آخر راه امید نمازی و علیرضا منصوریان در این تیم بن‌بست بود.
میودراگ رادولوویچ خیلی مربی شناخته شده‌ای در فوتبال ایران به شمار نمی‌رود و این بدین معنی نیست که میودراگ مربی توانمندی نیست. او در سال‌های اخیر در تیم‌های متعدد آسیایی کار کرده و آخرین تیمی که در آن حضور داشته تیم ملی میانمار بوده. این مربی اگر چه در فوتبال ایران نبوده، اما به دلیل حضور در جغرافیای فوتبال آسیا به طور حتم فوتبال ایران را می‌شناسد و شاید یکی از دلایل حضور در ذوب‌آهن همین شناخت بوده است.
ذوب‌آهن خیلی به امید نمازی فرصت نداد، همین‌طور به علیرضا منصوریان. اگر این رفتار در قبال میودراگ رادولوویچ تکرار شود روز‌های بد ذوب‌آهن ادامه خواهد داشت. ذوب‌آهن در گذشته به خصوص در کادر فنی ثبات خوبی داشت و حتی به همین خاطر در لیگ قهرمانان آسیا تا فینال هم پیش رفت و چند باری هم در لیگ برتر بر سکوی دوم ایستاد. مربی مونته‌نگرویی برای پیدا کردن شناخت کافی از ذوب‌آهن و بازی‌های لیگ برتر و همچنین حریفان نیاز به زمان دارد و این زمان باید در اختیار او قرار گیرد؛ در این بین آرامش خاطری که باشگاه برای سرمربی ایجاد می‌کند، می‌تواند در کارایی او تأثیر‌گذار باشد.
میودراگ رادولوویچ می‌تواند یکی مثل اسکوچیچ باشد. مربی‌ای که برای تجربه چالش جدید در مربیگری فوتبال هدایت تیم ذوب‌آهن را قبول کرده است. به طور حتم یکی از خصوصیات مربیان بلوک شرق سختکوشی آنهاست و اینکه روی کار بدنی تأکید دارند و ذوب‌آهن برای موفقیت باید خود را با تفکرات مربی جدید هماهنگ کند. در روز‌هایی که فوتبال ایران یکی پس از دیگری مربیان خارجی را طرد می‌کند این حضور می‌تواند به سود فوتبال باشگاهی باشد چرا که فوتبال مرز ندارد و برای تبادل افکار هم باید مربی ایرانی در تیم‌های لیگ برتری مشغول به کار باشد و هم مربی خارجی. قطعاً می‌توان نگاه خوشبینانه‌ای به آینده ذوب‌آهن داشت. این را هم باید به یاد داشته باشیم مربیان با عملکرد خود ارزیابی می‌شوند نه رزومه.
