خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ حریم خصوصی افراد بی تردید محترم است و کسی حق ندارد از خطوط قرمز عبور کند. این حریم البته در جهان و دنیایی که ما در آن زندگی متفاوت است و شرایط خاص فرهنگی ما در این میان حرف اول را می زند.
در این مساله تردیدی وجود ندارد که باید به حریم خصوصی احترام گذاشته شود اما این حریم امن، مادامی خصوصی است که خصوصی باقی بماند و جبنه عمومی پیدا نکند. تازه حتی وقتی بر اساس سهل انگاری افراد، حریم خصوصی شکسته می شود باید به این جمع بندی برسیم برای آنهایی که در اضلاع ماجرا قرار دارند اتفاق بدی رخ داده است. آنچه بیشتر اما مایه عذاب می شود، قضاوت های بی رحمانه ای است که دیگران علیه آنها دارند.
در جوامع مترقی، سوپراستارها به سادگی با هم ازدواج می کنند و رابطه شان تمام می شود؛ رسانه های عمومی هم در این باره خبرهای خود را منتشر می کنند اما ختم غائله زودتر از آن چیزی است که در اینجا وجود دارد.
ما هر مساله ای را به بحران تبدیل می کنیم؛ در شرایطی که از جزئیات روابط انسان ها و مسائل درونی و خانوادگی شان اطلاع چندانی نداریم. به واسطه انتشار چند عکس که در انتشار اولیه آنها، رسانه های رسمی تقصیری نداشته اند، آنقدر بی رحمانه حرف می زنیم و قضاوت می کنیم که انگار همه مشکلات جامعه حل شده و فقط این آخری، مایه عذاب و بدبختی است!
حریم خصوصی بی گمان تعریف خودش را دارد و گاهی اوقات باید به این مساله فکر کنیم که خود انسان ها باید بیشتر از دیگران برای این حریم حرمت قائل شوند و از آن مراقبت کنند.
حریمی که این طور به صورت عمومی شکسته می شود بی شک مقصرانی پشت این ماجرا دارد که شاید افرادی که به طور مستقیم در این ماجرا زخم خورده اند، تقصیرشان کمتر از آنهایی که با شیطنت، کینه و حسادت (یا هر واژه ای که شما برایش انتخاب می کنید) آن را می شکنند نیست.
در این مساله تردیدی وجود ندارد که باید به حریم خصوصی احترام گذاشته شود اما این حریم امن، مادامی خصوصی است که خصوصی باقی بماند و جبنه عمومی پیدا نکند. تازه حتی وقتی بر اساس سهل انگاری افراد، حریم خصوصی شکسته می شود باید به این جمع بندی برسیم برای آنهایی که در اضلاع ماجرا قرار دارند اتفاق بدی رخ داده است. آنچه بیشتر اما مایه عذاب می شود، قضاوت های بی رحمانه ای است که دیگران علیه آنها دارند.
در جوامع مترقی، سوپراستارها به سادگی با هم ازدواج می کنند و رابطه شان تمام می شود؛ رسانه های عمومی هم در این باره خبرهای خود را منتشر می کنند اما ختم غائله زودتر از آن چیزی است که در اینجا وجود دارد.
ما هر مساله ای را به بحران تبدیل می کنیم؛ در شرایطی که از جزئیات روابط انسان ها و مسائل درونی و خانوادگی شان اطلاع چندانی نداریم. به واسطه انتشار چند عکس که در انتشار اولیه آنها، رسانه های رسمی تقصیری نداشته اند، آنقدر بی رحمانه حرف می زنیم و قضاوت می کنیم که انگار همه مشکلات جامعه حل شده و فقط این آخری، مایه عذاب و بدبختی است!
حریم خصوصی بی گمان تعریف خودش را دارد و گاهی اوقات باید به این مساله فکر کنیم که خود انسان ها باید بیشتر از دیگران برای این حریم حرمت قائل شوند و از آن مراقبت کنند.
حریمی که این طور به صورت عمومی شکسته می شود بی شک مقصرانی پشت این ماجرا دارد که شاید افرادی که به طور مستقیم در این ماجرا زخم خورده اند، تقصیرشان کمتر از آنهایی که با شیطنت، کینه و حسادت (یا هر واژه ای که شما برایش انتخاب می کنید) آن را می شکنند نیست.
