نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

الساندرو دل‌پیرو، اسطوره فوتبال ایتالیا که این روز‌ها در آمریکا به سر می‌برد، گفت‌وگویی جالب درباره ویروس کرونا، شرایط سری‌آ و یوونتوس داشته است.

فوتبال جهان » ايتالياخبرورزشی/ فرخ حسابی؛ روز گذشته در اروپا روز عید پاک بود، روزی که معمولاً همه کسب و کار‌ها تعطیل است، اما در همه این سال‌ها فوتبال هیچ‌وقت تعطیل نبوده که این بار به خاطر ویروس کرونا این یکی هم تعطیل است. الساندرو دل‌پیرو، اسطوره فوتبال ایتالیا هم سال‌ها در این روز به میدان رفته و معمولاً هم در بازی‌هایی که در عید پاک انجام داده برنده بوده است، او ۹ بار در ۱۴ بازی این روز با پیروزی زمین را ترک کرده و هشت بار هم موفق به گلزنی شده است. الکسی در همه آن سال‌ها موقع ترک زمین خوشحال بود، چون بازی کردن را نشانی از سلامتی و دارویی برای روح خود می‌دانست. او این بار با مجله «گاتزتا اسپورتیوو»، در مورد عید پاک متفاوتی که امسال داشته حرف زد و آن را زمانی برای تفکر و امید دانست: «درون ماجرایی هستیم که برای همیشه زندگی ما را تغییر خواهد داد. هر روز اولین افکارم بعد خانواده‌ام، به اقوام و دوستانم معطوف می‌شود که در ایتالیا هستند. این یک مسیر است که در زندگی ما قرار گرفته است و احساس عجیبی را به همراه دارد. برای آن‌ها که از دست رفته‌اند ناراحتیم، از رنج خانواده‌هایی که عزیزان‌شان را از دست داده‌اند رنج می‌بریم، به‌ویژه که بخش زیادی از آن‌ها در نسل پدران و پدربزرگان ما بوده‌اند. کسانی که ما باید بابت هرچه در زندگی داریم از آن‌ها سپاسگزار باشیم. در نهایت، همه تمایل دارند به آینده‌ای روشن فکر کنند، به زمانی برای شروع دوباره برای بازسازی.» دل‌پیرو که این روز‌ها در آمریکا به سر می‌برد، گفت‌وگویی جالب با مجله ایتالیایی «گاتزتا اسپورتیوو» داشته است.

اوضاع در آمریکا چطور است، و به‌طور ویژه در لس‌آنجلس؟

همان چیز‌هایی که در ایتالیا دیدیم را ما هم اینجا با چند هفته تأخیر تجربه کردیم. اول دست‌کم گرفتن بیماری، سپس اضطراب و نگرانی و حالا می‌توانم بگویم ترس عمومی و البته آگاهی از رفتار‌های درستی که باید انجام شود، با احساس مسئولیت از سوی همه.

خودت این روز‌ها را چطور می‌گذرانی؟

کنار فرزندانم هستم. کار‌هایی که در دست دارم را از دور انجام می‌دهم، کمی در شبکه‌های اجتماعی سرگرم می‌شوم، اما نه در حد افراطی، کمی تلویزیون و مهمتر از همه این حس خوب که چیزی برای گلایه کردن وجود ندارد. ما در کنار هم سالم هستیم، درحالی که خیلی‌ها هستند که دوست دارند بتوانند در خانه بمانند، اما این روز‌ها در بیمارستان هستند و یا مشغول کارند و یا مشغول درمان.

آیا نکات جدیدی در مورد بچه‌ها و در مورد خودت یاد گرفته‌ای؟

من این شانس بزرگ را دارم که بتوانم انتخاب کنم و بعد از فوتبالم من فرزندانم را انتخاب کردم، کاری که قبلاً نمی‌توانستم انجام دهم. باید بگویم که این دوره به من کمک کرد که راه‌های زنده ماندن در خانه با سه تا بچه را یاد بگیرم!

اگر خودت در ۱۰ سالگی قرنطینه بودی، کل خانه را با توپ نابود می‌کردی؟

فکرش را بکنید که من می‌توانستم در آن سن در قرنطینه بمانم. امکان نداشت!

بهتر است نگاهی به آینده داشته باشیم و فرض کنیم که فوتبال دوباره شروع شده است. به نظرت از نظر فنی همچنان منطقی بین تیم‌ها وجود دارد یا با توجه به اینکه همه یک موقعیت بی‌سابقه را تجربه می‌کنند ممکن است تغییراتی در سطح تیم‌ها به وجود بیاید.منطقی که وجود نخواهد داشت، چون این موقعیت واقعاً جدید است، اما با این وجود قابلیت‌های فنی و نیروی انسانی تیم‌ها همچنان وجود دارد و بعضی‌ها در شرایط سخت این قابلیت‌ها را افزایش می‌دهند. بنابراین هرکسی که بیشتر در این زمینه کار کرده باشد، موفق‌تر خواهد بود.

یکی از آخرین تصاویر فوتبالی که به یاد می‌آوریم نمایش دیبالا مقابل یوونتوس است و بردی که یوونتوس به دست آورد. بعد از این دوران سخت، چه کاری باید انجام شود؟

به نظرم آن گل همه توانایی‌های پائولو را نشان نمی‌دهد، چون او قبلاً ثابت کرده که فراتر از این است. یک چیز کاملاً واضح است، آمار او نشان می‌دهد که او بازیکنی با کیفیت‌های فوق العاده است. آن گل زیبا باید او را هوشیارتر کند. من می‌خواهم حتی از این هم فراتر بروم و بگویم بازیکنی با توانایی و استعداد و مغز او، باید خیلی بیشتر از این خودش را نشان دهد. پائولو نباید خودش را محدود کند و آینده را باید از آن خود کند. کسی قرار نیست به شما چیزی بدهد، این را از روی تجربه می‌گویم. در یوونتوس اوضاع این‌طور است. شما باید تا روز آخر خودت را ثابت کنی، چه برسد به اینکه تازه در ابتدا یا اواسط دوران فعالیت خود باشی. ماجراجویی دیبالا تازه شروع شده و می‌تواند از این هم زیباتر باشد، البته با پیراهن سیاه و سفید یوونتوس!

فرضیه اول: شروع مجدد بازی‌ها. آیا می‌توان یووه پرمهره یا لاتزیو پرانگیزه را مدعیان اصلی قهرمانی سری A ایتالیا دانست؟ آیا اینتر از جمع مدعیان خارج شده؟

قطعاً نه. هیچ تیمی را نمی‌توان شانس اول قهرمانی دانست. یووه یک مقدار بهتر است و جلوتر، به خاطر کیفیت خوبی که دارد، اما هیچ چیز قطعی و تضمین شده نیست.

فرضیه دوم: تعویق بازی‌ها تا سپتامبر (شهریور). منصفانه این است که این فصل با بازی‌های فشرده‌تر انجام و تکمیل شود یا اینکه تمرکز روی بازی‌های فصل بعد باشد و این فصل را نیمه کاره رها کنیم؟‌

نمی‌توانم قضاوت کنم، همان‌طور که هیچ‌کسی هم نمی‌تواند، چون وضعیت و مهمتر از همه شرایط سلامت جامعه باید بررسی شود، اما از نظر ورزشی بهتر این است که این فصل تمام شود و سرنوشت همه چیز درون مستطیل سبز تعیین شود. بقیه اش فرضیه‌هایی است که باید تا جایی که ممکن است از انجام آن پرهیز کنیم.

راهکار شروع مجدد چیست؟

اولویت همیشه با سلامت همه مردم است، بنابراین نیاز است که بالاترین سطح ایمنی از این نظر وجود داشته باشد، اما اولویت بعدی باید شروع دوباره باشد برای مواردی که ضروری‌تر هستند: مواردی مثل اقتصاد و مشاغل. معتقدم وقتی می‌خواهیم به آینده ورزش حرفه‌ای نگاه کنیم همه این مسائل هم باید در نظر گرفته شود. من حرف‌های روشنفکرانه بعضی‌ها را درک نمی‌کنم که دارند کسانی که مجبورند به خیابان‌ها بیایند را محکوم می‌کنند و آن‌ها را در حد مجرم می‌دانند، چون بعضی‌ها واقعاً نیاز دارند که بیرون بیایند. از نظر من زمانی که پزشکان همه چیز را تأیید کنند آن موقع زمان مناسب برای بازی کردن است. البته آن هم ابتدا باید پشت در‌های بسته صورت بگیرد. بنابراین کاری که الان می‌توانیم انجام دهیم این است که روی فرمول‌هایی که برای ادامه رقابت‌ها مناسب هستند همچنان فکر کنیم و کار کنیم و تقویم را هم در نظر بگیریم. نمی‌گویم می‌شود به زندگی نرمال برگشت، اما دست‌کم اینکه از شرایط فعلی کمی نرمال‌تر بشود. مهمترین مسئله این است که اقدامی صورت پذیرد که مردم بتوانند سر کار‌های خود برگردند. اصلاً منظورم این نیست که به اولویت اصلی‌مان که سلامت مردم است، بی‌احترامی کنیم. نگرانی برای آینده در همه زمینه‌هاست، و البته برای فوتبال، آن هم نه فقط سری A. من به دسته‌های پایین‌تر هم فکر می‌کنم. من نمی‌دانم که چه اتفاقی خواهد افتاد، اما می‌دانم که کسی نمی‌تواند خودش را پنهان کند. تنها راه نجات از این وضعیت این است که همه مثل یک سیستم هماهنگ عمل کنیم و نمی‌توانیم فکر کنیم که فقط یک بخش از جامعه می‌تواند برای ما کاری انجام دهد. امروز همه باید نقش خود را ایفا کنند و احساس مسئولیت داشته باشند. ما بازیکنان پیشکسوت هم باید برای کمک به ورزش خودمان کاری انجام دهیم، چون این ورزش شایستگی کمک ما را دارد بابت همه چیز‌هایی که تا به حال به ما داده است.

اخیراً در مورد تیم ایتالیای ۲۰۰۶ حرف زده‌ای و اینکه برای یک بازی خیریه برای جمع‌آوری پول می‌خواهی بازیکنان آن تیم را گرد هم بیاوری. این حرکت چطور کلید خورد؟

از مکالمات ما در واتس‌اپ! هر کدام از ما به صورت فردی کار‌هایی را انجام داده‌ایم، اما به نظرم رسید که همه ما می‌توانیم یک کار مفید برای کمک به هلال احمر ایتالیا انجام دهیم. خیلی عالی است که ببینیم تیم ما چطور به عنوان یک الگو برای الهام‌بخشی، روحیه تیمی، اتحاد و مقاومت می‌تواند خودش را نشان دهد. اتحاد کلید برنده شدن در این شرایط است.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی