به گزارش خبرورزشی، مربی لیگ برتری تا امروز ۷۰ بار مصاحبه کرده که ما پول نداریم، همین مربی مدام بر طبل تعطیلی لیگ برتر میکوبد. آن دیگری که شانس قهرمانی ندارد و باید جوابگوی هواداران تیمش باشد، میگوید جان آدمها مهمتر از فوتبال است. دیگری که سالی ۷، ۸ میلیارد از فوتبال درآمد دارد، میگوید این روزها فوتبال در اولویت نیست! همزمان ۴ باشگاه (شامل دو باشگاه تبریزی با یک مالک!) بیانیه صادر میکنند که لیگ برتر باید تعطیل شود. چند باشگاه دیگر هم که با سینهای ستبر اعلام کرده بودند پول دستکش و مواد ضد عفونیکننده نداریم!
سؤال مهم مردم و فوتبالدوستان این است که اگر باشگاهی پول آب معدنی و پول دستکش یک بار مصرف ندارد اصلاً در لیگ برتر چهکار میکند؟ الان باشگاههای لیگ سه هم این حداقلها را دارند و اینطور نیست که لنگ پول آب معدنی باشند. البته ایراد اصلی از ساختار فوتبال ایران است که هر باشگاهی با هر میزان امکانات و پولی میتواند در لیگ برتر شرکت کند. اگر یک بار- فقط یک بار- اجازه نمیدادند تیمهای بدهکار و ندار در لیگ برتر شرکت کنند مسلماً الان وضعیت اینقدر گریهدار نبود که سرمربی لیگ برتری بگوید پول آب معدنی نداریم و باشگاهمان مدیرعامل و سرپرست و... هم ندارد. البته نه اینکه آن مربی دروغ بگوید، اما حرف ما این است که باشگاهی با این حجم از امکانات! اساساً فلسفه حضورش در لیگ برتر غلط است و به بازیکنان این تیم هم به نوعی ظلم میشود.
این روزها اگر چند تیم لیگ برتری دنبال تعطیلی هستند بیشتر به خاطر نداری است و اینکه نمیتوانند پول بازیکنان، مربیان، هتل و... را بدهند. پس اینکه نگران جان آدمها هستند بهانه است و اینها اگر منافع مالی داشتند و یا میتوانستند جام بگیرند الان جور دیگری حرف میزدند. فلان باشگاه که میترسد سقوط کند معلوم است که دنبال تعطیلی است. آن دیگری که شانس قهرمانی ندارد مشخص است که دوست ندارد بازیها ادامه پیدا کند. اتفاقاً بعضیها بدشان هم نمیآید که پرسپولیس را قهرمان اعلام کنند تا بگویند دیدید بدون بازی پرسپولیس را قهرمان کردند... و اینگونه خود را میان هوادارانشان تطهیر کنند!