خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ عده ای درباره محمدحسین میثاقی، اعتقاد دارند او به دلیل انبوه انتقادهای وارده (که با درست یا غلط بودنشان کاری نداریم) برنامه «فوتبال برتر» را به خوبی اداره نمی کند اما ظاهرا این دوستان، برنامه میثاقی را با دقت نگاه نمی کنند؛ چرا که او مشکلی بابت اجرا ندارد و اتفاقا فوتبال برتر را بد هم اجرا نمی کند.
میثاقی استعداد بسیار مناسبی در گزارش های میدانی و حضور در مسابقات و تمرینات تیم ها بود و در برنامه 90 هم عادل فردوسی پور کاشف همین استعداد محسوب می شد.
مشکل میثاقی اساسا در فرم و اجرا نیست؛ او حتی اگر مثل فردوسی پور فاقد توان مکالمه های پینگ پنگی با مهمانان برنامه اش باشد، اما اجرا را بلد است و سعی خودش را می کند. مساله اصلی در نوع دیدگاه ماهیتی برنامه های 90 و فوتبال برتر است که تفاوت ها را بیش از همیشه فاحش و گل درشت می کند.
 90 به هر دلیلی که شما می اندیشید به یک برنامه مرجع در صدا و سیما تبدیل شد که چهره های فوتبالی و مخاطبان این برنامه، هر هفته در انتظار پخش آن بودند تا درباره ماجراهای مختلف فوتبال ایران به قضاوت بنشینند. به عبارت دیگر، 90 حکم دادگاه تجدیدنظر فوتبال را داشت که حکمش قطعی بود.
طبعا فوتبال برتر که جانشین 90 شد، نتوانست همان موقعیتی که فردوسی پور ایجاد کرده بود را به دست بیاورد و در نتیجه، فوتبال برتر در حال حاضر برنامه ای مرجع نیست که فردای پخش آن در جامعه، محل بحث و سوال شهروندان باشد. این همان تفاوت مهمی است که میان این دو برنامه وجود دارد و تشخیص این تمایز آشکار نیز خیلی سخت نیست؛ به ویژه برای سازمان صدا و سیما که به سادگی می تواند میزان بینندگان هر دو برنامه را به سادگی بررسی کند و به یک جمع بندی کلی برسد.