به گزارش خبرورزشی، هنوز هم بسیاری از فوتبال‌دوستان ایرانی حسرت آن صحنه‌ای را می‌خورند که در بازی با پرتغال، رسول خطیبی با بدشانسی نتوانست دروازه ریکاردو را باز کند. حالا ۱۴ سال از آن روز‌ها گذشته و مهاجم تبریزی فوتبال ایران در گفتگو با خبرنگار ما تاریخ جام جهانی ۲۰۰۶ را ورق زده و به مرور اتفاقات پرداخته و ناگفته‌هایی را به زبان آورده که خواندن آن‌ها نکات جالبی را در خود دارد.
این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* ۱۴ سال از جام جهانی ۲۰۰۶ گذشته؛ چه چیزی از آن تورنمنت به یاد دارید؟
آن تیم ملی بسیار بزرگ بود و جزو بهترین تیم‌های ایران که به جام جهانی رفته‌اند. سرمربی ما هم آقای برانکو بودند که از نظر فنی در سطح بالایی بودند، اما آن موقع تازه سرمربی شده بودند و قبل از آن کمک مربی آقای بلاژویچ بودند و از نظر مدیریتی نتوانستند تیم را جمع و جور کنند. اگر ما مقابل پرتغال و مکزیک یک مربی مثل کارلوس کی‌روش داشتیم می‌توانستیم از گروه صعود کنیم و حتی به هشت تیم هم برویم، چون او پتانسیل مدیریتی خوبی هم داشت.
* نکته ویژه جام برایتان چه بود؟
ببینید من آن تورنمنت مقابل پرتغال هم بازی کردم که اتفاق ویژه‌ای بود، ولی اگر یادتان باشد جلوی آنگولا وقتی بازوبند را به بازوی کاپیتان حریف بستم خیلی اتفاق جالبی رخ داد و بازتاب زیادی هم داشت و به عنوان یکی از نماد‌های جام جهانی انتخاب شد که برایم جالب بود. درست است که اتفاقی بود، ولی به هر حال الان که پرسیدید یادم آمد.
* جلوی پرتغال تیم عملکرد خوبی داشت، ولی باختیم.
ما جلوی پرتغال دو موقعیت به این تیم دادیم و گل خوردیم. شوت دکو واقعا غیرقابل مهار بود و پنالتی هم که پنالتی است و کاری نمی‌شود کرد. من هم یک موقعیت داشتم که با بدشانسی آن را از دست دادم.
* اتفاقا درباره آن هم سوال دارم؛ چه شد که رسول خطیبی آن توپ را از دست داد؟
پاس را یحیی گل‌محمدی استادانه فرستاد، اما من سه چهار متر از کاروالیو مدافع پرتغال عقب بودم و با استارتی که زدم از او چند متر جلو افتادم و به توپ رسیدم که جلوی پای چپم بود و اگر یک مقدار شانس داشتم حتما گل می‌شد. من هم استپم خوب بود و هم استارتی که زدم، ولی زاویه بسته بود و شوتم با اختلاف کمی به بیرون رفت.
* قبول دارید اگر گل می‌شد دوره بازی و حتی مربیگری شما تغییر می‌کرد؟
مربیگری نه، اما بعد از بازی مربی هامبورگ که سرمربی خودم بود و در استادیوم هم حضور داشت آمد و گفت رسول اگر تک به تک را گل می‌کردی قیمتت می‌شد ۵ میلیون دلار که آن موقع برای یک بازیکن ایرانی خیلی زیاد بود.
* برگردیم به ماجرای آقای برانکو. شما جزو کسانی هستید که از لحاظ مدیریتی به او نقد دارید؟
آقای برانکو از لحاظ فنی مربی قابلی هستند و اصلا نیاز نیست که این را من بگویم. اما آن موقع تازه سرمربی شده بودند و کمی مدارا می‌کردند. او از لحاظ تمرینی خوب بود، ولی از نظر مدیریتی بازیکنان از او حساب نمی‌بردند.
* ابراهیم میرزاپور می‌گفت نیمکت نشین‌ها به برانکو بی احترامی می‌کردند و حتی سلام نمی‌دادند.
نه من چنین چیزی را ندیدم و بی احترامی در کار نبود، اما اگر هم چیزی بود مقصر خودش بود که نمی‌توانست تیم را مدیریت کند. بازیکن باید از مربی حساب ببرد و فکر میکنم این وجهه آقای کی‌روش نسبت به برانکو بهتر است.
* بازی با پرتغال ما از جام جهانی حذف شدیم؛ واکنش رییس فدراسیون چه بود؟
ما جلوی پرتغالی قرار گرفتیم که خیلی قوی بود. رونالدو، دکو، فیگو و... را داشت و ما هم بازی بدی انجام ندادیم، بعد از بازی آقای دادکان رییس فدراسیون آمد و از بچه‌ها تشکر کرد و گفت که جلوی پرتغال خوب موقعیت درست کردید و خسته نباشید. حتی خود فیگو هم انتظار نداشت که ما آن بازی را نشان دهیم.
* آیا درست بود که بازیکنان به علی دایی پاس نمی‌دادند؟
من در فوتبال به این چیز‌ها اعتقاد ندارم، اما همه این‌ها برمی‌گردد به مدیریت آقای برانکو. من این را احساس کردم که شاید پاس نمی‌دهند، ولی علی (دایی) آن موقع خیلی آماده بود و از لحاظ جسمانی شرایط خوبی داشت و اگر با او مهربان‌تر بودند می‌توانست موثر باشد.
* خط حمله امروز تیم ملی چه جایگاهی نسبت به ۲۰۰۶ دارد که رضا عنایتی و رسول خطیبی و علی دایی و وحید هاشمیان در آن بودید؟
بچه‌های تیم ملی الان همه بازیکنان خوبی هستند و در اروپا بازی می‌کنند، اما آن موقع خط حمله تیم ملی واقعا قوی بود و این را نباید نادیده بگیریم. الان اگر بودند مطمئن باشید خط حمله فعلی پشت آن‌ها می‌ماند.
* ما در ایران انتظار داشتیم آنگولا را شکست دهید؛ آیا آنگولا واقعا آنقدر ضعیف بود که به ما می‌گفتند؟
نه اصلا همچین چیزی نبود و تیمی که ضعیف و بی کیفیت باشد به جام جهانینمی‌رسد. بازی با آنگولا ما خیلی بدشانسی آوردم و موقعیت‌های زیادی داشتیم. سهراب هم کار بزرگی کرد و گل خوبی زد، اما یک توپ آمد و رفت درون دروازه ما. برای تیم ملی خوب بود که یک برد داشته باشد، اما لطفا نگویید که آنگولا ضعیف بود.
* کِی فهمیدید که تیم ملی دیگر حذف شده؟
ما امیدوار بودیم که مکزیک را شکست دهیم یا مساوی کنیم، اما در نیمه دوم بازی با مکزیک بد بازی کردیم و همان باعث حذف شد. مربی حریف با تعویض‌ها بازی را تغییر داد، ولی ما عملکردمان ضعیف بود و حذف شدیم.
* شایعه هست که بعضی‌ها پول می‌دادند تا در تیم ملی ۲۰۰۶ بازی کنند.
نه اصلا در تیم آقای برانکو چنین چیزی نبود و نمی‌دانم این شایعه از کجا درست شده. اما سال ۹۸ که من هم در اردو‌ها بودم چنین چیزی را شنیدم و می‌گفتند که وجود داشت؛ انشالله که نبوده و ما اشتباه می‌کنیم.
* در تیم ۹۸ کریم باقری و سیروس دین محمدی بودند و بعد هم شما؛ چرا دیگر بازیکن تبریزی در تیم ملی نداریم؟
متاسفانه آخرین نسل مهاجمان تبریزی در تیم ملی من بودم، البته از آذربایجان کریم انصاری فرد را داشتیم. ما در تیم ۹۸ در اردو ترکی حرف می‌زدیم، چون خیلی‌ها از تبریز بودند، اما الان فوتبال تبریز افت کرده و این به خاطر این است که در فوتبال پایه واقعا ضعیف هستیم.
این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* ۱۴ سال از جام جهانی ۲۰۰۶ گذشته؛ چه چیزی از آن تورنمنت به یاد دارید؟
آن تیم ملی بسیار بزرگ بود و جزو بهترین تیم‌های ایران که به جام جهانی رفته‌اند. سرمربی ما هم آقای برانکو بودند که از نظر فنی در سطح بالایی بودند، اما آن موقع تازه سرمربی شده بودند و قبل از آن کمک مربی آقای بلاژویچ بودند و از نظر مدیریتی نتوانستند تیم را جمع و جور کنند. اگر ما مقابل پرتغال و مکزیک یک مربی مثل کارلوس کی‌روش داشتیم می‌توانستیم از گروه صعود کنیم و حتی به هشت تیم هم برویم، چون او پتانسیل مدیریتی خوبی هم داشت.
* نکته ویژه جام برایتان چه بود؟
ببینید من آن تورنمنت مقابل پرتغال هم بازی کردم که اتفاق ویژه‌ای بود، ولی اگر یادتان باشد جلوی آنگولا وقتی بازوبند را به بازوی کاپیتان حریف بستم خیلی اتفاق جالبی رخ داد و بازتاب زیادی هم داشت و به عنوان یکی از نماد‌های جام جهانی انتخاب شد که برایم جالب بود. درست است که اتفاقی بود، ولی به هر حال الان که پرسیدید یادم آمد.
* جلوی پرتغال تیم عملکرد خوبی داشت، ولی باختیم.
ما جلوی پرتغال دو موقعیت به این تیم دادیم و گل خوردیم. شوت دکو واقعا غیرقابل مهار بود و پنالتی هم که پنالتی است و کاری نمی‌شود کرد. من هم یک موقعیت داشتم که با بدشانسی آن را از دست دادم.
* اتفاقا درباره آن هم سوال دارم؛ چه شد که رسول خطیبی آن توپ را از دست داد؟
پاس را یحیی گل‌محمدی استادانه فرستاد، اما من سه چهار متر از کاروالیو مدافع پرتغال عقب بودم و با استارتی که زدم از او چند متر جلو افتادم و به توپ رسیدم که جلوی پای چپم بود و اگر یک مقدار شانس داشتم حتما گل می‌شد. من هم استپم خوب بود و هم استارتی که زدم، ولی زاویه بسته بود و شوتم با اختلاف کمی به بیرون رفت.
* قبول دارید اگر گل می‌شد دوره بازی و حتی مربیگری شما تغییر می‌کرد؟
مربیگری نه، اما بعد از بازی مربی هامبورگ که سرمربی خودم بود و در استادیوم هم حضور داشت آمد و گفت رسول اگر تک به تک را گل می‌کردی قیمتت می‌شد ۵ میلیون دلار که آن موقع برای یک بازیکن ایرانی خیلی زیاد بود.
* برگردیم به ماجرای آقای برانکو. شما جزو کسانی هستید که از لحاظ مدیریتی به او نقد دارید؟
آقای برانکو از لحاظ فنی مربی قابلی هستند و اصلا نیاز نیست که این را من بگویم. اما آن موقع تازه سرمربی شده بودند و کمی مدارا می‌کردند. او از لحاظ تمرینی خوب بود، ولی از نظر مدیریتی بازیکنان از او حساب نمی‌بردند.
* ابراهیم میرزاپور می‌گفت نیمکت نشین‌ها به برانکو بی احترامی می‌کردند و حتی سلام نمی‌دادند.
نه من چنین چیزی را ندیدم و بی احترامی در کار نبود، اما اگر هم چیزی بود مقصر خودش بود که نمی‌توانست تیم را مدیریت کند. بازیکن باید از مربی حساب ببرد و فکر میکنم این وجهه آقای کی‌روش نسبت به برانکو بهتر است.
* بازی با پرتغال ما از جام جهانی حذف شدیم؛ واکنش رییس فدراسیون چه بود؟
ما جلوی پرتغالی قرار گرفتیم که خیلی قوی بود. رونالدو، دکو، فیگو و... را داشت و ما هم بازی بدی انجام ندادیم، بعد از بازی آقای دادکان رییس فدراسیون آمد و از بچه‌ها تشکر کرد و گفت که جلوی پرتغال خوب موقعیت درست کردید و خسته نباشید. حتی خود فیگو هم انتظار نداشت که ما آن بازی را نشان دهیم.
* آیا درست بود که بازیکنان به علی دایی پاس نمی‌دادند؟
من در فوتبال به این چیز‌ها اعتقاد ندارم، اما همه این‌ها برمی‌گردد به مدیریت آقای برانکو. من این را احساس کردم که شاید پاس نمی‌دهند، ولی علی (دایی) آن موقع خیلی آماده بود و از لحاظ جسمانی شرایط خوبی داشت و اگر با او مهربان‌تر بودند می‌توانست موثر باشد.
* خط حمله امروز تیم ملی چه جایگاهی نسبت به ۲۰۰۶ دارد که رضا عنایتی و رسول خطیبی و علی دایی و وحید هاشمیان در آن بودید؟
بچه‌های تیم ملی الان همه بازیکنان خوبی هستند و در اروپا بازی می‌کنند، اما آن موقع خط حمله تیم ملی واقعا قوی بود و این را نباید نادیده بگیریم. الان اگر بودند مطمئن باشید خط حمله فعلی پشت آن‌ها می‌ماند.
* ما در ایران انتظار داشتیم آنگولا را شکست دهید؛ آیا آنگولا واقعا آنقدر ضعیف بود که به ما می‌گفتند؟
نه اصلا همچین چیزی نبود و تیمی که ضعیف و بی کیفیت باشد به جام جهانینمی‌رسد. بازی با آنگولا ما خیلی بدشانسی آوردم و موقعیت‌های زیادی داشتیم. سهراب هم کار بزرگی کرد و گل خوبی زد، اما یک توپ آمد و رفت درون دروازه ما. برای تیم ملی خوب بود که یک برد داشته باشد، اما لطفا نگویید که آنگولا ضعیف بود.
* کِی فهمیدید که تیم ملی دیگر حذف شده؟
ما امیدوار بودیم که مکزیک را شکست دهیم یا مساوی کنیم، اما در نیمه دوم بازی با مکزیک بد بازی کردیم و همان باعث حذف شد. مربی حریف با تعویض‌ها بازی را تغییر داد، ولی ما عملکردمان ضعیف بود و حذف شدیم.
* شایعه هست که بعضی‌ها پول می‌دادند تا در تیم ملی ۲۰۰۶ بازی کنند.
نه اصلا در تیم آقای برانکو چنین چیزی نبود و نمی‌دانم این شایعه از کجا درست شده. اما سال ۹۸ که من هم در اردو‌ها بودم چنین چیزی را شنیدم و می‌گفتند که وجود داشت؛ انشالله که نبوده و ما اشتباه می‌کنیم.
* در تیم ۹۸ کریم باقری و سیروس دین محمدی بودند و بعد هم شما؛ چرا دیگر بازیکن تبریزی در تیم ملی نداریم؟
متاسفانه آخرین نسل مهاجمان تبریزی در تیم ملی من بودم، البته از آذربایجان کریم انصاری فرد را داشتیم. ما در تیم ۹۸ در اردو ترکی حرف می‌زدیم، چون خیلی‌ها از تبریز بودند، اما الان فوتبال تبریز افت کرده و این به خاطر این است که در فوتبال پایه واقعا ضعیف هستیم.
