خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ از بی در و پیکر بودن فوتبال ایران همین بس که دیروز شنیدیم در دفاع از منافع باشگاه پرسپولیس برای پرونده برانکو ایوانکوویچ 1300 صفحه لایحه نوشته شده؛ آن هم در باشگاهی که در 4 سال گذشته با مدیرانی همچون طاهری، گرشاسبی، انصاری فرد و اینک رسول پناه اداره شده است!
1-چند مدیر همگی به اتفاق قرار بود از پرسپولیس باشگاهی بسازند که به عنوان نمونه ای موفق در صنعت باشگاهداری از آن یاد شود اما آنچه در تاریخ ماندگار شد، جام هایی است که برانکو برای این تیم آورد؛ جام هایی که سرنوشتش به فیفا و پرونده ای قطور گره خورد که بی گمان برنده اش ایوانکوویچ است.
1300 صفحه لایحه معلوم نیست بر چه اساسی نوشته شده؛ ما می خواهیم در دفاع از این پرونده چه بگوییم؟ اینکه قراردادی با سرمربی کروات داشته ایم و نسبت به آن بی تعهد بوده ایم؟ باشگاه استقلال هم با موارد مشابهی در پرونده های شفر و استراماچونی مواجه است و طبعا در این زمینه نیز نباید منتظر خبرهای خوش باشیم!
2-در پرونده دیگری که وکلای معروف به آن لقب پیچیده می دهند، قرار است مارک ویلموتس را به کمک تیم جدید از وکلای حاذف را در فیفا ضربه فنی کنیم! افراد جدید وعده داده اند به فضل الهی، ویلموتس را در این پرونده شکست خواهیم داد اما سوال این است در فوتبالی که همه می گویند باشگاه ها آه ندارند که با ناله سودا کنند، فدراسیونی هم پولی در بساط ندارد و همه چیز به یک ورشکستگی کامل اقتصادی در این فوتبال رسیده، چگونه چنین قرارداد مساله داری با یک مربی خارجی منعقد می شود؟
دست وکلای قدیم و جدید پرونده ویلموتس درد نکند (که امیدواریم برای دریافت پول خودشان بعدها دچار مشکل نشوند) اما واقعیت این است که بسیاری از پرونده های مربیان خارجی به دلیل بی تدبیری مدیران فوتبال ایران به بن بست می خورد.
نمونه اش برانکو که مساله تحریم ها، بی پولی فوتبال ایران و بلوکه شدن سرمایه های ما در فیفا، هیچ ربطی به او ندارد. وقتی ما ویلموتس یا برانکو را به ایران می آوریم وظیفه داریم طبق مفاد مندرج در قرارداد (البته بر اساس یک قرارداد درست و حسابی) پولشان را به طور کامل بپردازیم؛ این یک مساله بدیهی است و راه فراری نیز از آن نیست.
1-چند مدیر همگی به اتفاق قرار بود از پرسپولیس باشگاهی بسازند که به عنوان نمونه ای موفق در صنعت باشگاهداری از آن یاد شود اما آنچه در تاریخ ماندگار شد، جام هایی است که برانکو برای این تیم آورد؛ جام هایی که سرنوشتش به فیفا و پرونده ای قطور گره خورد که بی گمان برنده اش ایوانکوویچ است.
1300 صفحه لایحه معلوم نیست بر چه اساسی نوشته شده؛ ما می خواهیم در دفاع از این پرونده چه بگوییم؟ اینکه قراردادی با سرمربی کروات داشته ایم و نسبت به آن بی تعهد بوده ایم؟ باشگاه استقلال هم با موارد مشابهی در پرونده های شفر و استراماچونی مواجه است و طبعا در این زمینه نیز نباید منتظر خبرهای خوش باشیم!
2-در پرونده دیگری که وکلای معروف به آن لقب پیچیده می دهند، قرار است مارک ویلموتس را به کمک تیم جدید از وکلای حاذف را در فیفا ضربه فنی کنیم! افراد جدید وعده داده اند به فضل الهی، ویلموتس را در این پرونده شکست خواهیم داد اما سوال این است در فوتبالی که همه می گویند باشگاه ها آه ندارند که با ناله سودا کنند، فدراسیونی هم پولی در بساط ندارد و همه چیز به یک ورشکستگی کامل اقتصادی در این فوتبال رسیده، چگونه چنین قرارداد مساله داری با یک مربی خارجی منعقد می شود؟
دست وکلای قدیم و جدید پرونده ویلموتس درد نکند (که امیدواریم برای دریافت پول خودشان بعدها دچار مشکل نشوند) اما واقعیت این است که بسیاری از پرونده های مربیان خارجی به دلیل بی تدبیری مدیران فوتبال ایران به بن بست می خورد.
نمونه اش برانکو که مساله تحریم ها، بی پولی فوتبال ایران و بلوکه شدن سرمایه های ما در فیفا، هیچ ربطی به او ندارد. وقتی ما ویلموتس یا برانکو را به ایران می آوریم وظیفه داریم طبق مفاد مندرج در قرارداد (البته بر اساس یک قرارداد درست و حسابی) پولشان را به طور کامل بپردازیم؛ این یک مساله بدیهی است و راه فراری نیز از آن نیست.
