به گزارش خبرورزشی ،  مهدی سهرابی، رکابزن محروم منتظر رأی دادگاه به شکایتش است. او که سال قبل بابت دوپینگ ۴ سال محروم شده، برای اثبات بی‌گناهی اش وکیل گرفته است. با این حساب پرونده او هنوز باز است، اما معلوم نیست با هزینه‌ای که از جیب می‌کند بتواند رأی را به نفع خودش برگرداند. سهرابی، اما برایش مهم نیست تبرئه شود یا نه چراکه برای او دوچرخه همه چیز است.

پرونده شکایت شما به کجا رسید؟
بالاخره پرونده را به دادگاه فرستادیم، قاضی مشخص شد، دو طرف حرف زدیم و منتظر رأی دادگاه هستیم. دادگاه در سوئیس برگزار می‌شود و قاضی هلندی است، اما به دلیل کرونا نیازی به حضورم در سوئیس نیست.

شما هنوز هم معتقد هستید غرضی پشت داستان محرومیتت است؟
وقتی بالاترین مرجع یک ورزشکار را به دوپینگ متهم می‌کند، باید تست‌ها، آزمایش‌ها و مدارک با مستندات برابر باشد. اگر قصد و غرضی پشت کار نیست چرا علیه من بهترین وکیل را می‌گیرند و بیشترین هزینه‌ها را می‌کنند؟

چرا فدراسیون جهانی علیه شما باید کار کند؟
از ایران علیه من به فدراسیون جهانی نامه می‌دهند. آن‌هایی که در مسابقه و روی چرخ نمی‌توانند با من مقابله کنند با نامه‌نگاری می‌خواهند من را از دور خارج کنند.

فدراسیون جهانی چه نظری دارد؟
به من می‌گویند پاسپورت بیولوژیک من (نمونه خونی) من مشکل دارد. من می‌گویم اگر این نمونه برای من است با آزمایش ثابت کنید، اما آن‌ها جوابی نمی‌دهند.

ایمیل فدراسیون جهانی برای شما، بابت چه بود؟
آن‌ها ایمیل زده‌اند بیا اعتراف کن دوپینگ کردی تا ما با بعد از محرومیت کوتاه‌مدت و جریمه نقدی موضوع را حل کنیم. من این کار را نکردم چراکه باید از حق خودم دفاع می‌کردم و آبرویم مهم‌تر از همه چیز است.

فدراسیون چه کمکی به تو کرد؟
قضیه من یک قضیه شخصی است و کمکی از فدراسیون نمی‌خواهم چراکه، ولی زاده و محمدی دو وکیل قدرتمندم هستند که کار دفاع از مرا انجام می‌دهند.

چرا حالا که چیزی معلوم نیست، سخت تمرین می‌کنی؟
رأی به نفع من صادر شود یا نشود من دوچرخه را کنار نمی‌گذارم. رکابزنی عشق زندگی من است.

پس چرا شکایت کردی؟
تا به حال حق چندین نفر ضایع شده است، اما هیچ‌کس دنبال گرفتن حقش نبوده است. من برای شکایتم هدف دارم و آن آگاه کردن ورزشکاران از حق و حقوق‌شان است.