به گزارش خبرورزشی، مهدی پاشازاده از لیگ ۲ (شهرداری ماهشهر) به لیگ یک (سپیدرود) رفت و بلافاصله سر از لیگ برتر (شاهین بوشهر) درآورد. برای این مربی جوان در بوشهر و تیم ریشه‌دار و پرطرفدار شاهین آرزوی موفقیت می‌کنیم، ولی به قول علی دایی کجای دنیا یک مربی ناگهان لیگ‌های دسته پایین‌تر را با قالیچه سلیمان طی می‌کند؟ پاشازاده البته باید در شاهین ثابت کند که کارش را بلد است، ولی بحث ما شخص او که رزومه خوبی هم در این فوتبال دارد نیست. بحث بر سر انتخاب‌هاست و اینکه مثلاً چطور می‌شود یک مربی ۲ هفته یک جا باشد و بلافاصله سر از یک تیم دیگر درآورد؟ همین ماجرا را رضا مهاجری در ماشین‌سازی تبریز داشت که هیچ کس متوجه نشد چرا به آنجا رفت و چرا بعد از ۲ هفته و ۲ باخت رفت. از این دست مثال‌ها زیاد است. موارد عجیب استعفا دادن مربیان را در مورد هومن افاضلی هم داشتیم که در اعتراض به رأی کمیته انضباطی! از پارس‌جنوبی استعفا داد که به هر حال جدید بود، ولی اگر دیدید که مثلاً او هم سر از ماشین‌سازی درآورد تعجب نکنید همان طور که تا لحظه نگارش این مطلب بحث از حضور رضا مهاجری در گل‌گهر سیرجان به جای مجید جلالی بود و لابد جلالی هم سر از تیم دیگری درمی‌آورد تا آن گردونه معروف همچنان بچرخد.
قبلاً نوشتیم که مدیران باشگاه‌ها، چون اکثراً فوتبالی نیستند استراتژی درستی برای انتخاب مربی ندارند و اصلاً خیلی وقت‌ها استراتژی ندارند که درست باشد یا غلط! اما به خود مربیان هم باید پرداخت که خیلی‌های‌شان (نه همه) تعهدی به قرارداد‌ها ندارند و از این تیم به آن تیم می‌روند بدون آنکه دستاورد خاصی داشته باشند. نکته اینجاست که خیلی وقت‌ها برای مدیران نتیجه گرفتن اصلاً ملاک نیست و اتفاقاً نتیجه نگرفتن ملاک است! یعنی بعضی از مدیران بنا به دلایلی که هیچ‌کس نمی‌داند، می‌گردند ببینند کدام مربی در تیم‌های قبلی‌اش نتیجه نگرفته و همان مربی را برای تیم‌شان انتخاب می‌کنند! جالب اینکه این مدیران هیچ جا هم پاسخگو نیستند که مثلاً چرا فلان مربی را آورده‌اند و اصلاً چرا وقتی تیم نتیجه نمی‌گیرد همه مقصرند به جز خودشان؟!