خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ اواخر دهه 70، پدرم که تیمی را از رقابت‌های لیگ یک به لیگ برتر آورده بود با مشکلاتی مواجه شد. آن تیم هر کاری می‌کرد نتایج معقولی نمی‌گرفت و اگر به همان روند ادامه می‌داد قطعا سقوط می‌کرد. ایرج زهرابی در جلسه‌ای به سرمربی تیم گفت توصیه‌ای می‌خواهم به تو کنم؛ خوب گوش‌هایت را باز کن! مربیگری فقط رفتن پای وایت‌برد و تشریح سیستم بازی نیست. برای بچه‌هایت همان پدری باش که در خانه هستی؛ فقط مربی نباش، پدر باش...
***
آن روز در اوج جوانی فکر می‌کردیم دنیا مال خود ماست و برای هر آنچه بزرگ‌ترها می‌گفتند اشکال‌تراشی می‌کردیم. در واقع نصیحت‌ها را قبول نداشتیم و نسخه‌های خودمان را شفابخش می‌دانستیم. همان روز با خودم گفتم عجیب توصیه بیجایی بود؛ سرمربی، همان‌طور که از نامش پیداست سرمربی است؛ چه ربطی دارد که برای بازیکنان تیم پدری کند؟ این فیلم‌های هندی چیست؟
***
عکسی که در این یادداشت ملاحظه می‌کنید برایم بسیار آشناست. این رابطه را پیشتر در تیم کارلوس کی‌روش دیده بودیم. مردی سختگیر که وقتی وارد رختکن تیم ملی می‌شد، بازیکنان بزرگ تیم هم نفس‌ها را در سینه‌ها حبس می‌کردند اما کی‌روش به موقع و در بزنگاه مناسب برای برای بچه‌های تیم نقش پدر را ایفا می‌کرد. وجاهت کی‌روش اساسا به خاطر سیمای پدرانه‌اش برای ملی‌پوشان بود؛ حتی در اوج سختگیری و تنبیه. بعدها همین روش از برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس مشاهده شد؛ مربیگری و در عین حال نقش پدرانه برانکو باعث شد تا تیمی ساخته شود که محصول فعالیتش در این چند سال، 4 قهرمانی پیاپی در لیگ برتر است.
***
این ناراحتی مهدی قایدی بعد از اخراج آرش رضاوند در بازی با سپاهان است؛ این بازیکن خیلی زود اخراج شد و استقلال را 10 نفره کرد اما فرهاد مجیدی، او را در آغوش گرفت و به بازیکن تیمش دلداری داد. برای مجیدی که هنوز وجاهت مربیگری‌اش در استقلال به طور کامل پذیرفته نشده، باید فرصت قائل شویم و تشویقش کنیم که برای تیمش، همیشه در همین نقش ظاهر شود؛ پدری که احساسات بازیکنانش را درک می‌کند؛ سختگیر، منضبط و جدی است اما در عین حال با قلبی آکنده از محبت برای بچه‌های تیم پدری می‌کند.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
برای مجیدی که هنوز وجاهت مربیگری‌اش در استقلال به طور کامل پذیرفته نشده، باید فرصت قائل شویم و تشویقش کنیم که برای تیمش، همیشه در همین نقش پدرانه ظاهر شود. پدری با محبت و در عین حال سختگیر...
