خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ می‌خواستیم بپردازیم به اینکه پرسپولیس چه با اقتدار، کارش را در «لیگ نوزدهم» تمام کرد، اما بازی برابر ذوب‌آهن و نتیجه این بازی حواسمان را پرت کرد و سرنخ را از دست دادیم! نتیجه اینکه خود را ملزم دیدیم به بپرسیدن این سؤال:
... آقای پرسپولیس، این چه گلی بود که خوردی؟
توپی که ذوب‌آهن وارد دروازه پرسپولیس کرد، یک مرتبه چشم‌مان را به روی بازی‌های سال آینده لیگ آسیا که پرسپولیس نماینده اول لیگ ایران در آن است، باز کرد! با این دفاع؟ با این گلر؟ یحیی باید فکری بکند! یحیی حتماً فکری می‌کند! یحیی با این اوضاع کنار نخواهد آمد!
ما دروازه پرسپولیس را دیدیم که اقتداری ندارد و استحکامی هم و هر آنچه که یک «گلر» درجه اول باید داشته باشد!
بازی با ذوب‌آهن نشان داد ... پرسپولیس چه خوب و چه به موقع، قهرمانی‌اش را چهار میخ کرد! قهرمانی پرسپولیس، مصرف داخلی دارد که آن‌هم نتیجه حضور یحیی شناخته می‌شود!
سپاهان، البته که بداقبال
سپاهان باز هم با استقلال روبه‌رو می‌شود! سپاهان یک بار دیگر باید فوتبال متفاوتی انجام دهد! فوتبالی که براساس «تغییر بازی تمام تیم» و نه تعویض کم‌اثر، یا بی‌اثر و یا تأثیر معکوس تنی چند از یارانش پیش برود!
قلعه‌نویی باید کنار زمین باشد، بودنی به مراتب مؤثرتر از بودن کنار زمین پیکاری که با نساجی داشت! فوتبال سپاهان برابر نساجی هم بد نبود، با کمی ارفاق می‌توان گفت: خوب هم بود! به‌خصوص پس از دخالت‌های آقای سرمربی که دوباره و چندباره، با بدلکاری نفراتی را جابه‌جا کرد، اما سپاهان برای اینکه به حداقل مورد نظرش برسد و برای آنکه فاتح جام‌حذفی شود، اول باید به استقلال نبازد! دوباره بخوانید: سپاهان باید برای نباختن سه باره، بازی کند و این استقلال را جری‌تر می‌کند!
قلعه‌نویی اگر از اقبال بدش بنالد که ۵ بار توپ را به تیر دروازه کوفته است، کاملاً حق دارد ولی یک سؤال هم جواب می‌طلبد:
... آیا «جریان» حفظ توپ و «چرخه» توپ‌گردانی سپاهان، در یک‌سوم انتهایی زمین نساجی، خوب و روان بود؟ آیا سپاهان در ۱۸ قدم حریف «پاسکاری» هم کرد؟ «یک‌ضرب» بازی کردن و سرضرب شوتیدن خوب است، خیلی هم خوب است ولی فرداشب معلوم می‌شود، سپاهان از دو پیکار اخیرش چه استفاده‌هایی در عمل خواهد برد! فرداشب، خواهیم دید که سپاهان و سرمربی‌اش، چگونه دست به انتقاد از خود زده‌اند!
فرهاد یا امیر، رقابتی در همه چیز
استقلال، یک بازی در میان خسته می‌نماید و حالت فرسودگی به‌خود می‌گیرد و از خودش، آیینه دق برای خودش می‌سازد! فرهاد مجیدی که در اولین برخوردش از برخورد‌های نوع دیگر را با نمایش مقبولی برد، برابر شهرخودرو به یک تیم «ریکاوری» نشده شباهت داشت و البته که نحوه دروازه‌بانی حسین حسینی، به این روند وارونه قوت بیشتری داد! در استقلال، یکی بزنی یکی هم می‌خوری!
مجیدی در هر مسابقه تعداد بیشتری از بازیکنانش را می‌بیند که بازی کردنشان چندانی هم با نبودنشان فرقی ندارد! فرشید اسماعیلی و جلوتر از او فرشید باقری، اگر نفر اول و دوم این پروژه از خود دور افتادن باشند، باید مهدی قایدی را هم به آن‌ها اضافه کرد! گلزنی گه گل‌نزن شده است! وریا غفوری هم در قید یک «باید» نابجا، فضای حرکتی مطلوبش را از دست می‌دهد! مرد که هم نفوذ می‌کرد و هم گل می‌زد و هم پاس گل می‌ساخت، این روز‌ها حرکاتش ساخته و پرداخته نیست! البته او ساختگی هم بازی نمی‌کند مثل عارف غلامی و تا حدودی علی کریمی! هر دو پرتلاش و هر دو کم تأثیر، چرا؟
استقلال محتاج است به نوعی از بازی تمام تیمی که از شدت خستگی، چند پاره‌اش نکند! استقلال «تیمیت» خود را از دست می‌دهد! حتی دیاباته هم در چرخ‌دنده‌های بازی مطلوب استقلال، بازی به بازی، کمتر توپ می‌گیرد و کمتر وارد بازی می‌شود! گلزنی که یگ گلش بس است!
شناسه حریفان
استقلال باید نشاط بازی داشته باشد و سپاهان باید برای اعاده اعتبارش بکوشد! فرهاد مجیدی و امیر قلعه‌نویی، روی ریلی از جنس چشم و هم‌چشمی افتاده‌اند که سودش عاید فوتبال و منفعتش نصیب لیگ برتر خواهد شد! باید دید که این بازی با چه ریتمی آغاز می‌شود و پیش می‌رود! ترسو‌ها در این قبیل بازی‌ها، بختی ندارند! فرداشب، برنده را نحوه انتخاب شیوه بازی حریف تعیین می‌کند! آری نحوه انتخاب بازی حریف: فرهاد و استقلال برای بردن، بازی سپاهان و امیر را معلوم می‌کنند و در حالت برعکس، این امیر است که فرهاد را به بازی مورد نظرش وامی‌دارد!
... آقای پرسپولیس، این چه گلی بود که خوردی؟
توپی که ذوب‌آهن وارد دروازه پرسپولیس کرد، یک مرتبه چشم‌مان را به روی بازی‌های سال آینده لیگ آسیا که پرسپولیس نماینده اول لیگ ایران در آن است، باز کرد! با این دفاع؟ با این گلر؟ یحیی باید فکری بکند! یحیی حتماً فکری می‌کند! یحیی با این اوضاع کنار نخواهد آمد!
ما دروازه پرسپولیس را دیدیم که اقتداری ندارد و استحکامی هم و هر آنچه که یک «گلر» درجه اول باید داشته باشد!
بازی با ذوب‌آهن نشان داد ... پرسپولیس چه خوب و چه به موقع، قهرمانی‌اش را چهار میخ کرد! قهرمانی پرسپولیس، مصرف داخلی دارد که آن‌هم نتیجه حضور یحیی شناخته می‌شود!
سپاهان، البته که بداقبال
سپاهان باز هم با استقلال روبه‌رو می‌شود! سپاهان یک بار دیگر باید فوتبال متفاوتی انجام دهد! فوتبالی که براساس «تغییر بازی تمام تیم» و نه تعویض کم‌اثر، یا بی‌اثر و یا تأثیر معکوس تنی چند از یارانش پیش برود!
قلعه‌نویی باید کنار زمین باشد، بودنی به مراتب مؤثرتر از بودن کنار زمین پیکاری که با نساجی داشت! فوتبال سپاهان برابر نساجی هم بد نبود، با کمی ارفاق می‌توان گفت: خوب هم بود! به‌خصوص پس از دخالت‌های آقای سرمربی که دوباره و چندباره، با بدلکاری نفراتی را جابه‌جا کرد، اما سپاهان برای اینکه به حداقل مورد نظرش برسد و برای آنکه فاتح جام‌حذفی شود، اول باید به استقلال نبازد! دوباره بخوانید: سپاهان باید برای نباختن سه باره، بازی کند و این استقلال را جری‌تر می‌کند!
قلعه‌نویی اگر از اقبال بدش بنالد که ۵ بار توپ را به تیر دروازه کوفته است، کاملاً حق دارد ولی یک سؤال هم جواب می‌طلبد:
... آیا «جریان» حفظ توپ و «چرخه» توپ‌گردانی سپاهان، در یک‌سوم انتهایی زمین نساجی، خوب و روان بود؟ آیا سپاهان در ۱۸ قدم حریف «پاسکاری» هم کرد؟ «یک‌ضرب» بازی کردن و سرضرب شوتیدن خوب است، خیلی هم خوب است ولی فرداشب معلوم می‌شود، سپاهان از دو پیکار اخیرش چه استفاده‌هایی در عمل خواهد برد! فرداشب، خواهیم دید که سپاهان و سرمربی‌اش، چگونه دست به انتقاد از خود زده‌اند!
فرهاد یا امیر، رقابتی در همه چیز
استقلال، یک بازی در میان خسته می‌نماید و حالت فرسودگی به‌خود می‌گیرد و از خودش، آیینه دق برای خودش می‌سازد! فرهاد مجیدی که در اولین برخوردش از برخورد‌های نوع دیگر را با نمایش مقبولی برد، برابر شهرخودرو به یک تیم «ریکاوری» نشده شباهت داشت و البته که نحوه دروازه‌بانی حسین حسینی، به این روند وارونه قوت بیشتری داد! در استقلال، یکی بزنی یکی هم می‌خوری!
مجیدی در هر مسابقه تعداد بیشتری از بازیکنانش را می‌بیند که بازی کردنشان چندانی هم با نبودنشان فرقی ندارد! فرشید اسماعیلی و جلوتر از او فرشید باقری، اگر نفر اول و دوم این پروژه از خود دور افتادن باشند، باید مهدی قایدی را هم به آن‌ها اضافه کرد! گلزنی گه گل‌نزن شده است! وریا غفوری هم در قید یک «باید» نابجا، فضای حرکتی مطلوبش را از دست می‌دهد! مرد که هم نفوذ می‌کرد و هم گل می‌زد و هم پاس گل می‌ساخت، این روز‌ها حرکاتش ساخته و پرداخته نیست! البته او ساختگی هم بازی نمی‌کند مثل عارف غلامی و تا حدودی علی کریمی! هر دو پرتلاش و هر دو کم تأثیر، چرا؟
استقلال محتاج است به نوعی از بازی تمام تیمی که از شدت خستگی، چند پاره‌اش نکند! استقلال «تیمیت» خود را از دست می‌دهد! حتی دیاباته هم در چرخ‌دنده‌های بازی مطلوب استقلال، بازی به بازی، کمتر توپ می‌گیرد و کمتر وارد بازی می‌شود! گلزنی که یگ گلش بس است!
شناسه حریفان
استقلال باید نشاط بازی داشته باشد و سپاهان باید برای اعاده اعتبارش بکوشد! فرهاد مجیدی و امیر قلعه‌نویی، روی ریلی از جنس چشم و هم‌چشمی افتاده‌اند که سودش عاید فوتبال و منفعتش نصیب لیگ برتر خواهد شد! باید دید که این بازی با چه ریتمی آغاز می‌شود و پیش می‌رود! ترسو‌ها در این قبیل بازی‌ها، بختی ندارند! فرداشب، برنده را نحوه انتخاب شیوه بازی حریف تعیین می‌کند! آری نحوه انتخاب بازی حریف: فرهاد و استقلال برای بردن، بازی سپاهان و امیر را معلوم می‌کنند و در حالت برعکس، این امیر است که فرهاد را به بازی مورد نظرش وامی‌دارد!
