نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

یوونتوس در اقدامی جالب آندره‌آ پیرلو را به‌عنوان سرمربی انتخاب کرد، اما آیا این انتخاب با رابطه صورت گرفته یا ستاره پیشین بانوی‌پیر شایسته آن بوده است؟

خبرورزشی فرخ حسابی ؛ یوونتوس در یک اقدام جسورانه، مائوریتسیو ساری سرمربی باتجربه خود را بعد از حذف یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا کنار گذاشت و هدایت تیم را به آندره‌آ پیرلوی جوان سپرد.

باشگاه ایتالیایی خیلی زود به ناکامی ساری 61 ساله واکنش نشان داد، حذف مقابل لیون در لیگ قهرمانان برای آنها اصلاً قابل تحمل نبود.

حالا پیرلو 41 ساله با قراردادی دو ساله بر نیمکت تیم قهرمان 9 دوره اخیر سری A، خواهد نشست. او بین سال های 2011 تا 2015 در مجموع 164 بار با پیراهن یووه به میدان رفت و تازه همین 12 روز پیش بود که به عنوان مربی تیم زیر 23 سال یوونتوس انتخاب شد اما خیلی زود با ارتقای شغلی شگفت‌انگیز مواجه شد. یووه از استاد بزرگ به استاد جوان رسید.

این جدیدترین مورد از اعتماد باشگاه‌های بزرگ اروپایی به اسطوره‌های خودشان است، ستاره‌هایی که به تازگی فوتبال را کنار گذاشته‌اند و اغلب، کارنامه پرباری در زمینه مربیگری ندارند.

اوله‌گنار سولشائر و فرانک لمپارد دو نمونه از این موارد در لیگ برتر انگلیس بودند که توسط منچستریونایتد و چلسی به کار گرفته شدند و هر دو نیز عملکرد نسبتاً خوبی داشتند.

میکل آرتتا مثال دیگری از این دست که در آرسنال کار خود را خوب شروع کرده و باشگاه را تا حد زیادی در مسیر درست قرار داده و یک قهرمانی در جام‌حذفی را نیز در حالی که از اواسط فصل به جمع قرمزهای لندنی آمد، به کلکسیون افتخارات باشگاه اضافه کرد.

اما انتخاب این دست از مربیان جوان به پست‌های بزرگ، بیش از آنکه مربوط به موفقیت‌های آنها باشد به روابط آنها با مدیران باشگاه هم گره خورده است. در مورد آندره‌آ پیرلو نیز وضعیت به همین شکل است و او عملاً بدون هیچ تجربه مربیگری روی نیمکت یووه خواهد نشست.

اولین نکته‌ای که از این موضوع می‌توان برداشت کرد این است که یک تغییر نگرش کلی در فوتبال روز دنیا به وجود آمده است. مربیان سرشناس و قدیمی‌تر مثل ژوزه مورینیو، کارلو آنچلوتی و... حالا کم‌کم از سطح تیم‌های بزرگ دور می‌شوند و به تیم‌های درجه پایین‌تر منتقل شده‌اند.

بعضی منتقدان به این جریان می‌گویند که این مدل انتخاب مربی نشان می‌دهد که شایسته‌سالاری نزد مدیران باشگاه‌های بزرگ جایی ندارد. شما برای گرفتن یک شغل مهم مثل سرمربیگری تیم‌های بزرگ لازم نیست که توانایی‌های خودت را در آن پست در لیگ‌های معتبر نشان داده باشی. فقط کافی است که برای یک تیم بزرگ بازی کرده باشی و چهره‌ای محبوب از خودت نزد هواداران آن تیم ثبت کرده باشی. در این صورت شما می‌توانی به راحتی هدایت تیمی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کنی در حالی که بسیاری از مربیان شایسته که سال‌ها در این زمینه تحصیل و تجربه کرده‌اند، باید در لیگ‌های پایین‌تر کار کنند.

در این زمینه مثال‌های بیشتری نیز هست. زمانی که بارسلونا، ارنستو والورده را اخراج کرد، قبل از انتخاب کیکه ستین، آنها به سراغ ژاوی ارناندس رفتند که در حال حاضر مربی تیم السد قطر است. ستین در بارسا تحت فشار است و احتمالاً به محض حذف تیم از لیگ قهرمانان او نیز اخراج خواهد شد و آن موقع ژاوی جانشین او خواهد شد اما آیا ژاوی شایستگی نشستن روی نیمکت بارسلونا را دارد؟

این اتفاق حتی در مورد پپ گواردیولا و زین‌الدین زیدان هم افتاد و آنها زمانی که هدایت بارسلونا و رئال‌مادرید را برای اولین بار برعهده گرفتند فقط تجربه مربیگری در تیم‌های زیر 23 سال باشگاه‌های خود را داشتند. با این حال هر دو به مربیان بسیار موفقی تبدیل شدند.

در مورد پیرلو نگاه منصفانه این است که او فقط یک هفته مربی تیم زیر 23 سال یوونتوس بوده است. پیرلو احتمالاً با یوونتوس قهرمان لیگ ایتالیا خواهد شد چون یوونتوس قدرت مطلق فوتبال ایتالیا در این سال‌ها بوده اما شاید او بابت ناکامی در لیگ قهرمانان اروپا زمانی بیشتر از آنچه که به ساری داده شد را در اختیار داشته باشد و بعید است بلافاصله اخراج شود.

فعلاً وضعیت به این‌گونه است که برای مربیگری در تیم‌های بزرگ مهم این نیست که چه چیزهایی می‌دانی بلکه مهم این است که چه کسانی را می‌شناسی و چه کسانی تو را دوست دارند!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی