امروز حرف های معاون وزیر ورزش را می خواندیم که صراحتا گفته است پرداخت غرامت مارک ویلموتس در توان وزارت ورزش و جوانان نیست، چرا که این رقم حدودا 170 میلیاردی از بودجه کل سالانه ورازتخانه هم بیشتر است!
***
کمی به گذشته های نه چندان دور برگردیم؛ به روزهایی که در فوتبال ما بر سر حق و حقوق کارلوس کی روش دعوا بود. عده ای که معتقد بودند با حضور مربیان ایرانی می توانیم در انتظار فتح جام جهانی باشیم رقم های 10، 12 میلیاردی پرداخت شده به کی روش را چماق کردند و او را مربی گرانی دانستند که به اینجا آمده تا پول فوتبال ایران را جارو کند!
قرارداد کی روش و میزان پاداش های او به فضولی های بیشتری از جمله حساب و کتاب تحویل لباس هایش به خشکشویی حوالی شهرک غرب کشیده شد اما به ندرت افرادی پیدا شدند که خدمات سرمربی وقت تیم ملی را ببینند و میزان تعهد و مسولیت پذیری این مرد را هم بسنجند.
***
برسیم به قرارداد ویلموتس که روز انعقاد آن، فدرسیون فوتبال و اعضای هیئت رئیسه در یک شگفتی آشکار، به وضعیت تحریم ها و بودجه فدراسیون فوتبال نگاه نکردند و بدتر از همه اینکه قراردادی را با او امضا کردند که به ویلموتس و تیم وکلای حقوقی اش اجازه می داد سر فدراسیون را ببرند.
رقم هایی در اندازه 170، 180 میلیارد که با نرخ ارز امروز محاسبه می شود با دلار 13 هزار تومانی همان موقع نیز زیاد بود؛ فدراسیون اما غرق در انتخاب یک جانشین برای کی روش بود و می خواست به افکار عمومی، سیمای فاتحانه اش را برای آوردن یک مربی خارجی جدید تحمیل کند. فاتحان پرغرور آن روز که با ویلموتس عکس می گرفتند و مقابل چشم خبرنگاران، آن قرارداد لعنتی را امضا کردند لابد فکر این روزها را نمی کردند!
روزهای سیاهی که فوتبال کشور را غرق در یک بدهی خطرناک و پر مسولیت کردند تا به همه منتقدان دوران گذشته بگویند یادتان باشد پولی که کی روش از فدراسیون فوتبال می گرفت برابر آنچه امروز تاوانش را باید بپردازیم قابل بحث نبود؛ ما همیشه در بزنگاه هایی که باید درست تصمیم بگیریم متاسفانه همیشه مثل همان بدنسازهایی که در باشگاه وزنه های خود را اشتباه می زنند دچار اشتباه محاسباتی می شویم!
***
کمی به گذشته های نه چندان دور برگردیم؛ به روزهایی که در فوتبال ما بر سر حق و حقوق کارلوس کی روش دعوا بود. عده ای که معتقد بودند با حضور مربیان ایرانی می توانیم در انتظار فتح جام جهانی باشیم رقم های 10، 12 میلیاردی پرداخت شده به کی روش را چماق کردند و او را مربی گرانی دانستند که به اینجا آمده تا پول فوتبال ایران را جارو کند!
قرارداد کی روش و میزان پاداش های او به فضولی های بیشتری از جمله حساب و کتاب تحویل لباس هایش به خشکشویی حوالی شهرک غرب کشیده شد اما به ندرت افرادی پیدا شدند که خدمات سرمربی وقت تیم ملی را ببینند و میزان تعهد و مسولیت پذیری این مرد را هم بسنجند.
***
برسیم به قرارداد ویلموتس که روز انعقاد آن، فدرسیون فوتبال و اعضای هیئت رئیسه در یک شگفتی آشکار، به وضعیت تحریم ها و بودجه فدراسیون فوتبال نگاه نکردند و بدتر از همه اینکه قراردادی را با او امضا کردند که به ویلموتس و تیم وکلای حقوقی اش اجازه می داد سر فدراسیون را ببرند.
رقم هایی در اندازه 170، 180 میلیارد که با نرخ ارز امروز محاسبه می شود با دلار 13 هزار تومانی همان موقع نیز زیاد بود؛ فدراسیون اما غرق در انتخاب یک جانشین برای کی روش بود و می خواست به افکار عمومی، سیمای فاتحانه اش را برای آوردن یک مربی خارجی جدید تحمیل کند. فاتحان پرغرور آن روز که با ویلموتس عکس می گرفتند و مقابل چشم خبرنگاران، آن قرارداد لعنتی را امضا کردند لابد فکر این روزها را نمی کردند!
روزهای سیاهی که فوتبال کشور را غرق در یک بدهی خطرناک و پر مسولیت کردند تا به همه منتقدان دوران گذشته بگویند یادتان باشد پولی که کی روش از فدراسیون فوتبال می گرفت برابر آنچه امروز تاوانش را باید بپردازیم قابل بحث نبود؛ ما همیشه در بزنگاه هایی که باید درست تصمیم بگیریم متاسفانه همیشه مثل همان بدنسازهایی که در باشگاه وزنه های خود را اشتباه می زنند دچار اشتباه محاسباتی می شویم!
