خبرورزشی/ محمدرضا شکوهی؛ استقلال با نتیجه ۳ بر ۲ فینال جام حذفی را به تراکتور تبریز باخت تا فصل را با ۲ نایبقهرمانی به پایان برساند، اما در بررسی فنی این ۳ گل خورده چند نکته نهفته است که باید در این زمینه از سرمربی آبیها و کادر فنی اش سؤال شود...
گل اول
در گل اولی که استقلال خورد، نکتهای که بیشتر به چشم آمد اشتباه سیدحسین حسینی در جاگیری بود که چند گامی بیمورد به جلو حرکت کرد و این حرکت حسابی توی ذوق زد، اما اگر کمی به عقبتر برگردیم و این گل را دقیقتر بررسی کنیم، متوجه میشویم یک دقیقه قبل از به ثمر رسیدن این گل، آبیها پرتاب اوتی را به حریف دادند و سپس به راحتی به بازیکنان تیم مقابل اجازه دادند بدون اینکه تحت فشار باشند، توپ را در یکسوم دفاعی به چرخش دربیاورند. لحظاتی بعد و پس از رد و بدل شدن چند پاس عرضی، حالا توپ به یکسوم میانی رسیده و در این قسمت زمین هم همچنان هیچگونه پرسی از سوی بازیکنان استقلال انجام نشد و فقط یک قطع توپ ناقص که توپ را دوباره به حریف سپرد، انجام شد تا در ادامه چرخش چندباره توپ در عرض زمین باعث شود توپ به یکسوم دفاعی استقلال و حتی محوطه جریمه آنها برده شده و در نهایت سانتر خانزاده و اشتباه محرز حسینی باعث رقم خوردن گل اول تراکتور تبریز شود. بنابراین باید قبول کرد قبل از اشتباه فاحش حسینی، دفاع تیمی استقلال و سهلانگاری آنها در بازپس گیری توپ زمینهساز خوردن گل اول بود.
گل دوم
اما در گل دوم و بعد از برخورد توپ با دست مهاجم تراکتور و شکل گیری گل دوم تقریباً یک زمان بیست ثانیهای برای ثبت گل زمان نیاز بود و در این میان با توجه به بالا بازی کردن خط دفاعی استقلال، فرصت پوشش از این تیم گرفته شد و البته اشتباه فردی دانشگر در تعقیب اشکان دژاگه باعث شد این مهاجم تراکتور به راحتی از سد عارف غلامی عبور کرده و با حسینی تکبهتک شود و زننده گل دوم شود. بررسی این گل نشان میدهد بالا بازی کردن استقلال و ریسک بازی تهاجمی این تیم بهای سنگینی را به آنها تحمیل کرد و باعث شد گل دوم در همان نیمه به آبیها تحمیل شود در حالی که انجام چنین بازی تهاجمی ریسک بالایی داشت و عدم پیشبینی ضدحمله حریف بلایی را به سر استقلال آورد که تراکتور دوست داشت اتفاق بیفتد. این ریسک بالا در بازی تهاجمی یکی از عواملی بود که سبب شد استقلال خیلی زود گل دوم را دریافت کند و در این لحظات مجیدی و همکارانش میتوانستند برای طراحی حملات خود ریسک کمتری از خود نشان دهند و منطقیتر بازی را دنبال کنند.
گل سوم
و، اما میرسیم به گل سومی که در این بازی استقلال دریافت کرد که حقیقتاً بدترین گلی بود که آنها در این بازی خوردند چراکه بررسی این صحنه به خوبی نشان میدهد خوردن این گل به هیچ عنوان توجیه منطقی ندارد، گلی که از روی ارسال توپ و از یک ضربه ایستگاهی به این تیم تحمیل شد آن هم در حالی که در محوطه ۱۸ قدم ۷ بازیکن تراکتور مقابل هر ۱۰ بازیکن استقلال قرار داشتند با وجود اینکه برتری عددی به طرز چشمگیری به سود آبیها بود، یارگیری من تو من به هیچ عنوان انجام نشد و زننده گل یعنی اکبر ایمانی به راحتی توانست بدون مزاحمت بازیکنی از استقلال، با ضربه سر دروازه آبیها را باز کند، اما اینکه چرا با وجود برتری عددی فاحش استقلال باید بازیکنی در محوطه جریمه تا این اندازه آزاد باشد، سؤالی است که قطعاً پاسخ آن میتواند برای ادامه کار مجیدی مؤثر واقع شود. و، اما در آخر باید عنوان کرد همه این اشتباهات و نوع گلهای خورده باعث شد جام قهرمانی از دست آبیهای پایتخت به آسانی از دست برود و خیل هواداران این تیم ناامید از قهرمانی، در انتظار فصلی دیگر باقی بمانند.