۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

کاپیتان تیم ملی شمشیربازی به خبرورزشی گفت: اوضاع تهران خوب نیست و من همچنان در روستای‌مان هستم، اینجا سالن هم دارد و من تمرین می‌کنم. تا وقتی شرایط عادی شود اینجا می‌مانم.

خبرورزشی/ مهری رنجبر؛ مجتبی عابدینی، هنوز از تهران کرونایی فراری است. بعد از ۵۶ روز کوچ به روستای شورمست مازندران. کاپیتان تیم ملی شمشیربازی که برای حفظ سلامتی خانواده اش اول مرداد به روستای‌شان پناهنده شده، تا وقتی کرونا در پایتخت جولان می‌دهد به تهران برنمی‌گردد. البته گهگاه برای انجام کار‌ها و گرفتن تمرین زیرنظر پیمان فخری، سرمربی تیم ملی سری به آکادمی ملی المپیک می‌زند، اما خیلی ماندگار نمی‌شود. شمشیرباز چهارم المپیک ریو تصمیمش را گرفته و شاید تا سال آینده هم به تهران برنگردد. تنها شرط او برای برگشت به تهران پیدا کردن واکسن آنفلوآنزا برای دخترش پارمیس است.

همچنان از تهران فراری هستی؟
بله. اوضاع تهران خوب نیست و من همچنان در روستای‌مان هستم، اینجا سالن هم دارد و من تمرین می‌کنم. تا وقتی شرایط عادی شود اینجا می‌مانم.

یعنی این مدت اصلاً به تهران نیامدی؟
چرا، یک ماه برای سرو سامان دادن کارهایم در تهران بودم و همانجا هم شمشیربازی تمرین می‌کردم و از پیمان فخری سرمربی تیم درس می‌گرفتم.

هنوز بابت کرونا می‌ترسی؟
من خیلی حساس هستم و به خاطر دخترانم می‌ترسم. ترجیح می‌دهم آن‌ها را دور نگه دارم. وضعیت روستای ما هم سفید است و به همین دلیل با خیال راحت فعلاً اینجا زندگی می‌کنیم.

پس با این حساب دخترت را در مدرسه ثبت‌نام نکردی؟
نه ثبت‌نام نکردم. البته به صورت آنلاین درس می‌خواند. من اگر واکسن آنفلوآنزا برای دخترم گیر نیاورم تا سال آینده به تهران برنمی‌گردم.

چرا؟
دخترم پارمیس آلرژی دارد و باید واکسن آنفلوآنزا بزند، فعلاً که گیر نیاورده‌ام، اگر پیدا نکنم حالا حالا‌ها ترجیح می‌دهم در روستا زندگی کنیم تا مشکلی برایش پیش نیاید.

پیمان فخری هم برخلاف مربیان و مسئولان بقیه رشته‌ها، برگزاری اردو را به صلاح نمی‌داند. شما هم موافقی؟
ما که خیال‌مان از بابت سهمیه المپیک راحت است و همچنان تمرینات‌مان را انجام می‌دهیم. در این شرایط با پیمان فخری موافقم و سلامتی بچه‌ها مهمتر است. از طرفی ما گهگاه به آکادمی می‌رویم تا هم بازی کنیم و هم برنامه جدید تمرینی بگیریم.

نداشتن تمرین در اردو باعث نمی‌شود تکنیک‌ها را فراموش کنی؟
یادمان که نمی‌رود. یعنی وضعیت طوری نیست که فراموش کنیم. درست است که با تمرین وضعیت بهتری پیدا می‌کنیم، اما یادمان هم که برود وقتی می‌رویم درس می‌گیریم دوباره به شرایط قبل برمی‌گردیم.

از رقبای‌تان هم خبر داری؟‌
می‌دانم که رقبای‌مان هم مثل ما دست و پا شکسته تمرین می‌کنند، اما نکته مهم این است در این شرایط همه ترجیح می‌دهند ریسک نکنند و مواظب سلامتی‌شان باشند.

پس حالا که تمرین شمشیربازی کمی جدی شده، دیگر دلتنگ نیستی؟
نه دیگر، با شروع تمرین ششمیربازی دلتنگی‌ام رفع شد. یک روز در میان ۳، ۴ شمشیرباز تیم جوانان از ساری به روستای ما می‌آیند و در سالن ششمیربازی می‌کنیم. البته ترجیح می‌دهم خیلی شلوغ نشود تا راحت‌تر تمرین کنیم.

دلت مسابقه نمی‌خواهد؟
من برای مسابقه لحظه‌شماری می‌کنم، برای شور، هیجان و استرس مسابقه.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی