به گزارش خبرورزشی، در تابستان چهار سال گذشته، مرتباً صحبت از بازگشت گرت بیل به تاتنهام مطرح بود. او در تاتنهام فوق ستاره شده بود و جاناتان بارنت، ایجنت او هم گفته بود که او همچنان عاشق این باشگاه است. سرانجام با حمایت ژوزه مورینیو، مربی و دانیل لوی، رئیس باشگاه و با توجه به این‌که رئال مادرید حاضر شد نصف دستمزد سالانه بیل را بپردازد، این انتقال انجام خواهد شد.

این خبر بسیار خوبی برای طرفداران تاتنهام است. فصل گذشته برای آن‌ها بسیار دشوار بود اما آمدن مردی که در فصل ۱۳-۲۰۱۲، در آخرین فصل حضورش در تاتنهام، ورزشگاه وایت هارت لین را شعله‌ور می‌ساخت، باعث می‌شود آن‌ها مشتاق اتفاقات پیش رو باشند. آن‌ها حالا بر این باور خواهند بود که می‌توانند بار دیگر برای حضور در بالای جدول بجنگند.

اما مسأله جالب این است که بیل در چه منطقه‌ای به میدان خواهد رفت! او همان بازیکنی نیست که هفت سال پیش با قیمتی نجومی به رئال مادرید پیوست و بیش از ۱۰۰ گل برای آن‌ها زد. مربی پرتغالی باید سیستمی تدارک ببیند تا بهترین عملکرد را از این بازیکن ولزی ۳۱ساله بگیرد.

بیل دیگر آن انرژی یا سرعت فوق‌العاده را ندارد و همه می‌دانیم که در معرض مصدومیت‌های عضلانی است. پس، مأموریت مورینیو این خواهد بود که تیمی بسازد که بتواند از قدرت گل‌زنی و گل‌سازی او نهایت استفاده را داشته باشد، بدون آن‌که او در زمانی که اصلاً نیازی نیست، مجبور شود برگردد و دفاع کند.

در اواخر فصل گذشته و همچنین در شکست ناامیدکننده این فصل برابر اورتون، مورینیو از سیستم ۱-۳-۲-۴ استفاده کرد که در آن، جیووانی لوسلسو، هیونگ مین سون، لوکاس مورا، اریک لاملا و دله آلی همه پشت سر هری کین بازی می‌کردند.

اگر مورینیو بخواهد همین سیستم را ادامه دهد، ممکن است پست بال راست را از مورا بگیرد. مورا فصل گذشته بیش از بقیه در این پست به میدان رفته بود. این منطقی است، چون بیل می‌تواند به مرکز زمین بیاید و از آن‌جا به‌خوبی شوت بزند. همچنین فضا برای فرارهای مت دوهرتی باز خواهد شد (مورینیو عملاً در فصل گذشته از یک سیستم نامتقارن استفاده کرد تا این مدافع راست‌پا بتواند اوورلپ انجام دهد، در حالی که مدافع چپ تیم در عقب می‌ماند). اگر بیل بخواهد در آن پست به میدان برود، در حملات بسیار بهتر از بازیکن برزیلی خواهد بود؛ مورا در ۳۵ بازی در لیگ برتر در فصل گذشته تنها چهار گل زد.

اما این مشکلی هم ایجاد خواهد کرد؛ بیل نمی‌تواند به اندازه مورا در دفاع حضور داشته باشد. مورینیو از هافبک‌های کناری خود می‌خواهد که در دفاع نقش پررنگی داشته باشند و در هنگامی که تیم مالکیت توپ را از دست می‌دهد، به عقب برگردند و از مدافعان کناری حمایت کنند. این مربی که ۲۲٫۵ میلیون یورو دستمزد می‌گیرد، به این ترتیب ممکن است دست از سیستم خود بردارد و به سراغ گزینه‌های دیگری برای انتخاب سیستم برود.

گزینه اول او این خواهد بود که بیل به مرکز خط حمله بیاید و با کین زوجی را تشکیل دهد. به این ترتیب دله آلی که شاید از تاتنهام جدا شود، یا جیووانی لوسلسو، جای خود را به بیل خواهند داد. البته در فصل گذشته، در این پست بود که لوسلسو تبدیل به یکی از بازیکنان کلیدی تاتنهام شد. داشتن این بازیکن آرژانتینی در مرکز میدان باعث می‌شود این تیم قدرت پاس بیشتر و انسجام دفاعی بهتری داشته باشد.

گزینه دیگر که کمی متفاوت است این است که از سیستم ۳-۳-۴ استفاده شود، یا اینکه مورینیو مانند برخی دیدارهای فصل گذشته، از سیستم سه‌دفاعه استفاده کند. تاتنهام در دوران حضور موریسیو پوچتینو اغلب با سه دفاع بازی می‌کرد. سیستم ۳-۳-۴ باعث می‌شود بیل در سمت راست مثلث تهاجمی بازی کند. بازیکن مرکزی بی‌تردید کین خواهد بود و سون هم در سمت چپ به میدان خواهد رفت. اگر تاتنهام از خرید جدیدش، پیر-امیل هویبیرگ در پست هافبک تدافعی که بسیار عقب می‌نشیند استفاده کند و از بین موسی سیسوکو، هری وینکس، لوسلسو و ژدسون فرناندس دو نفر جلوتر از او بازی کنند، تاتنهام امکان آن را خواهد داشت که به بیل این امکان را بدهد که جلوتر بازی کند. با این سیستم، دو مدافع کناری تاتنهام، یعنی مت دوهرتی و سرخیو رگیلون فرصت آن را خواهند داشت که به پیش بتازند و حملات فراوانی را ترتیب دهند.

گزینه دیگر این خواهد بود که از سیستم‌های ۳-۴-۳ یا ۲-۵-۳ استفاده شود. این سیستم‌ها هم به مدافعان کناری این امکان را می‌دهد که به پیش بتازند و بیل هم در جلو خواهد ماند. همچنین این سیستم‌ها یک مدافع میانی بیشتر نسبت به سیستم‌های چهاردفاعی دارند و به این ترتیب، خط دفاعی بیمه می‌شود. مدافعان میانی تیم، یعنی بن دیویس، داوینسون سانچس، یافت تانگانگا، توبی آلدرویرلد، و خوان فویت، همه با بازی در دفاع سه‌نفره آشنا هستند و به این ترتیب برای آن‌ها زمان زیادی طول نمی‌کشد که به سیستم جدید عادت کنند.

در سیستم ۳-۴-۳، خط حمله مانند سیستم ۳-۳-۴ خواهد بود و بیل می‌تواند از سمت راست حرکات قطری داشته باشد و با پای چپش کار کند. البته در این صورت مسأله این خواهد بود که چطور می‌توان توازن جنگندگی و کیفیت را در خط میانی برقرار کرد. هویبیرگ به احتمال زیاد در کنار یک نفر از میان لوسلسو، وینکس یا سیسوکو قرار خواهد گرفت اما در این حالت این تیم پیش‌بینی‌پذیر می‌شود و خلاقیت لازم را در مرکز میدان نخواهد داشت.

اگر مورینیو بخواهد از سیستم ۲-۵-۳ استفاده کند، می‌تواند از سه هافبک پشت سر بیل و کین بهره بگیرد، یا اینکه سون و بیل را در حمله به میدان بفرستد. به این ترتیب او می‌تواند بر اساس آمادگی و فرم بازیکنان تهاجمی به آن‌ها بازی بدهد. دیگر بازیکنان مانند استیون برخواین و مورا هم در هنگام لزوم به میدان می‌آیند. به این ترتیب مرکز میدان منسجم‌تر می‌شود و ترکیب هویبیرگ، وینکس و لوسلو می‌تواند اوضاع را متوازن کند اما در این صورت یکی از سه بازیکن تهاجمی تاتنهام مجبور است روی نیمکت بنشیند.

با آمدن بیل و رگیلون، جالب خواهد بود که ببینیم مورینیو چه واکنشی نشان می‌دهد. تاکتیک‌های او بی‌تردید تغییر خواهد کرد اما پرسش بزرگ این است: چه تغییری؟

* جاشوا لاو - فوربز