به گزارش خبرورزشی، به حرفهای پیروز قربانی اشاره کردیم و اینکه سرمربی آینده استقلال را هشتگها و هشتگزنان انتخاب میکنند (اینجا بخوانید) . میخواهیم به مسائل مدیریتی استقلال هم بپرداریم و اینکه تمام مدیران استقلال در سنوات گذشته ضعیف عمل کردند و کاریزمای نفر اول بودن در استقلال را نداشتند.
اصلاً مباحث مالی و اینکه چرا بازیکن ۳۰ هزار دلاری را ۴۲۰ هزار دلار خریدند کاری نداریم. به اینکه چرا شفر و پسرش آمدند و آن مدلی رفتند و چرا تیام و جپاروف را فراری دادند هم کاری نداریم حتی به این هم که مدیران سابق استقلال با دلالی بازیکن مصدوم خریدند هم نمیپردازیم، اما آیا اینکه هوادار استقلال انتظار داشته باشد مدیرعامل تیمش اقتدار و کاریزما داشته باشد انتظار زیادی است؟ آیا مدیرعامل نباید صرفنظر از تمام مباحث مالی جلوی بازیکنسالاری بایستد؟ آیا علی کریمی نمیتوانست چند روز زودتر به قطر برود؟ و دشتی یکی، دو روز دیرتر برگردد؟ مشکل شجاعیان واقعاً حلنشدنی بود؟ ماجرای مذاکره با استراماچونی را کجای دلمان بگذاریم؟ بله، مدیران سابق استقلال حتی از سعادتمند هم ضعیفتر بودند. مدیری که بازیکن مصدوم میخرد که حتی تا ۶ ماه بعد از جدایی از استقلال هم نمیتواند فوتبال بازی کند، اسمش هر چه هست مدیر نیست. جالب اینکه بعضی از آقایان بعد از نابود کردن استقلال و نشان دادن عیار مدیریت! خود از سوی مسئولان ورزش ترفیع درجه هم گرفتند، اما به هر حال این استقلال بود که سوخت و باخت. این استقلال و هوادار واقعیاش (نه هوادار فضای مجازی که تحت تأثیر کانالهای ایجنتپسند است) بود که ناکام ماند. به بازیکنی که یک میلیارد هم نمیارزد ۸، ۹ میلیارد پول میدهند و بعد انتظار معجزه هم دارند. خب چه کسی باید متوجه شود که فلان بازیکن همیشه ضعیف و همیشه مصدوم چقدر میارزد؟ چه کسی باید متوجه شود فلان بازیکنی که هیچ پیشنهادی ندارد، دارد بازارگرمی میکند؟ اینها اگر کار مدیریت نیست پس کار چه کسی است.
استقلال اگر در تمام ۵ سال گذشته مدیرعامل و هیئت مدیره نداشت مسلماً بدتر از این نتیجه نمیگرفت. پرسپولیس که هر سال قهرمان میشود، اما نایبقهرمانی امسال هم به خاطر فرهاد مجیدی بود هر چند که فرهاد هم بعداً در جام حذفی با آن استعفای عجیبش در اینستاگرام نشان داد که خیلی خیلی زود بود سرمربی استقلال شود، چون هنوز ذهنش درگیر فضای مجازی است.