۰
سه‌شنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۷
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

دیروز در جریان لیگ قهرمانان آسیا و در گروه d این رقابت‌ها بازی دو تیم استقلال ایران و العین امارت در ورزشگاه آزادی با حضور پرشور حدود ۹۰هزار تماشاگر برگزار شد که با نتیجه تساوی یک بر یک به پایان رسید.

قلم شما| این همه تماشاگر خوب و مدیریت بد!

به گزارش خبر ورزشی، روایت یک تماشاگر از حضور در استادیوم آزادی را می خوانید:
خودمان را ساعت ۱۵.۳۰ به ورزشگاه رساندیم. بلیط فروشی که به صورت کاملا سنتی و فیزیکی انجام میشد، از ساعت ۱۱:۳۰ شروع شده بود و در زمان حضور ما تنها بلیط طبقه بالا به فروش میرفت.یعنی ۴ ساعت مانده به شروع بازی تمان بلیط‌های طبقه پایین پر بود.فارغ از صف طولانی بلیط فروشی خودمان را به زحمت به جایگاه شرقی ورزشگاه رساندیم اما با صحنه عجیبی روبه رو شدیم. حتی یک صندلی خالی هم نبود! چطور ممکن است؟ ما بلیط داریم و برای آن ۲۰هزارتومان پول دادیم.حالا کجا بنشینیم؟ به یکی از مسولان عزیز گفتیم که ما بلیط داریم ولی جا نیست و در جواب شنیدیم (برو خدا خیرت بده چه چیزایی میگی باید زود تر می آمدی.حالا برو و روی پله بنشین) مگر می شود؟۴ ساعت زودترآمدیم دیگر...به هرصورت در آن شلوغی یک جا روی پله برای خودمان جور کردیم .در آن وضعیت یاد هیات محلمان افتادم چون تا ساعت ۱۹:۰۰ که بازی شروع شد همینطور آدم می آمد و روی همدیگر مینشستند بدونه اینکه جایی داشته باشد.از عزیزی پرسیدم شما مگر ساعت چند به ورزشگاه آمدید که روی صندلی نشسته اید؟ گفت:ما از ساعت ۱۳:۰۰ اینجاییم و ناهار و حتی آب هم نمی خوریم که لازم باشد به دستشویی برویم. جالب است جای خالی در ورزشگاه به قیمت نادیده گرفتن نیازهای اولیه انسان! به هر حال با همه این مشکلات ما منتظر ماندیم تا ساعت ۱۹:۰۰ که بازی شروع شود. در این مدت از برنامه های ویژه برای سرگرمی تماشاگران خبری نبود.حتی رادیو هم نگذاشتن پخش بشود.تقریبا ۳۰ دقیقه مانده به شروع بازی صدای بلندگوی ورزشگاه درآمد و یکی دو آهنگ از خواننده های وطنی پخش شد.با این که این آهنگ هارو ما بارها شنیده بودیم ولی با پخشش اینقدر ذوق کردیم که نگو. ساعت ۱۹ بازی شروع شد ما که رو دوزانو در ۲۰ سانتیمتر مربع روی پله نشسته بودیم طوری که اگر بلند میشدیم انگار آخر زندگیمان بود بازی را نگاه کردیم.استقلال خوب بود.یک گل هم زد.همه مصیبت ها یادمان رفت.نیمه اول تمام شد.سیل عظیمی از جمعیت به طرفمان آمد.یا خدا... اگر زیر دست و پا می ماندیم دیدارمان به قیامت می شد.آقا کجا میای؟ مگر بلیط داری؟ بله بلیط بالا ولی به ماموران گفتیم تورو خدا مارو راه بده آنها هم دررو باز کردن! نگویم که در آن ۱۵ دقیقه به ما چه گذشت. جاسوسان حرفه ای هم در آن لحظه اعتراف می کنن! تمام استخوان هایمان نرم شد این قدر لگد خوردیم. نیمه دوم شروع شده بود و ما با وحشت می گفتیم آقا تورو خدا نیا جا نیست. صد رحمت به هیات محلمان. ما که دیگر بی خیال دیدن بازی بودیم و از ترس جانمان دنبال جایی امن دوباره نشستیم.این بار بدتر از قبل. نیمه دوم استقلال بد بود.انگار بازیکنان استقلال توقع داشتند تماشاگران وارد میدان شوند تا به العین گل بزنند. به هر حال بازی تمام شد با نتیجه یک بر یک که برای استقلال که میزبان بود نتیجه خوبی نیست. استقلال استفاده نکرد.از امتیاز میزبانی ، از ۹۰ هزار تماشاگر که در هیچ جای دنیا این چنین تماشاگری وجود ندارد. بله واقعا تماشاگران سرمایه فوتبال هستند.چرا به این سرمایه احترام نمی گذارند؟چرا باید تماشاگر ساعت ها قبل از بازی به ورزشگاه بیاید بدونه آب و غذا؟ ای کاش هم فوتبال و هم مدیران و مسولان از این سرمایه به درستی استفاده می کردند!!!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی