اما اکنون که لیست ۲۰۱۸ را با آن موقع مقایسه میکنیم بهتر معنای تعجب و سلیقه را متوجه خواهیم شد. این چند روز بیشتر شاهد انتقاد نسبت به لیست کیروش بودیم اما بدونشک انتخاب لیستی چنین محدود و حیاتی برای بازیهای جام جهانی همیشه سخت و انتقادبرانگیز بودهاست.
مهمترین نکته مدنظر کیروش برای حضور بازیکنان در لیست نهایی را میتوان قابلیت بازی در چند پست و نقطه زمین در نظر گرفت. موضوعی که باعث انتخاب خانزاده و شاید چشمی به جای سیدجلال باتجربه شد. چشمی علاوه بر بازی در دفاع آخر میتواند در جدال با مراکش جای خالی عزتاللهی را نیز پر کند یا خانزاده که در دفاع راست میتواند کمک حال کیروش باشد. ضمن آنکه افت قدرت سرزنی و بدنی در کنار سرعت کم حسینی دلیلی دیگر بر خط خوردن نام او از لیست ملیپوشان است. موضوعی که به خوبی در دوره قبل جام جهانی دیده شد. اما همین حسینی پابهسن گذاشته مطمئنترین و با ثباتترین دفاع حال حاضر فوتبال ما بعد از پورعلیگنجی و بر طبق آمار است و همین بحث اصلی منتقدین خط خوردن او میباشد.
وریا غفوری، خطخوردهای که نه پابهسن گذاشته محسوب میشود و نه گزینهای بهتر از او در لیست تیم ملی وجود دارد. او که بهترین مدافع راست حال حاضر فوتبال ایران به حساب میآید در کمال تعجب حضور ندارد اما شاید باز هم مرور بازیکنان و ترکیب تیم در دوره قبل میتواند دلیل این دعوت نشدن را روشن کند؛ کیروش دربازیهای حساس که معمولا با تیمهایی قدرتمندتر از تیم ملی کشورمان برگزار میشود اساسا اعتقادی به استفاده از دفاع راست تخصصی ندارد و این دقیقا همان چیزی است که باعث خط خوردن وریا و حضور خانزاده و منتظری در بین اسامی میباشد. بیشک منتظری گزینه اول برای سمت راست خط دفاعی تیم کیروش خواهد بود.
در میان اسامی دروازهبانان که میگردیم شاید کمی به کیروش حق بدهیم که روی اسم حسین حسینی رکورددار بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ فوتبال باشگاهی ایران خط قرمز کشیده باشد. دروازبان کمتجربهای که از قبل نیز میتوانست این را حدس زد که بین او و امیر عابدزاده در نهایت یکی خط خورده خواهد بود که کیروش بازهم طبق عادت همیشگی خود حضور در لیگهای خارجی را به لیگ داخلی ترجیح داد.
کاوه رضایی اما برطبق شرایط قبلی و شناختی که از مرد پرتغالی داشتیم قاعدتا باید در لیست نهایی قرار میداشت اما حضور اسامی بزرگ و باتجربهای چون آزمون، قوچاننژاد و جهانبخش مانع از حضور این مهاجم پرتلاش و با سابقه در تیمهای ملی، در جامجهانی بزرگسالان شد. در کنار این موضوع علاقه شخصی سرمربی به طارمی و امیری بازیکنانی که شاید از نگاه دیگران و از نظر فنی پایینتر از کاوه قرار داشتهباشند نیز دلیل دیگری بر ناکامی بازیکن سابق استقلال بود.
در هر صورت این کیروش خواهد بود که پاسخگوی نتایج و عامل موفقیت تیم ملی کشورمان در روسیه خواهد بود و باید این حق را به او داد که سلیقهاش با سلیقه کارشناسان و مردم تفاوت داشته باشد.
* ارسالی از سروش گلمکانی
