خبرورزشی /  آرتین زهرابی:   کرواسی در جام جهانی روسیه، در فوتبال ایران برای تیم ملی خودمان چماق شده بود ۶ گل از اسپانیا خورد  (اینجا ببینید) . ما مقابل همین اسپانیا اما فقط یک گل خوردیم. یک گل هم زدیم که داور آن را مردود اعلام کرد.

قصد قیاس مع الفارق نداریم اما امروز هیچ‌کس در کرواسی، گردن بازیکنان و سرمربی تیم ملی این کشور را زیر تیغ گیوتین قرار نداد. دالیچ هم زیر انتقادهای بی‌رحمانه له نشد.

با این که غرور نایب‌قهرمان جهان با این ۶ گلی که در دیدار با اسپانیا دریافت کرد خدشه‌دار شد، اما همه پذیرفتند این قاعده فوتبال است؛ در این ورزش برد و باخت یک مساله طبیعی است. یک روز شاید با قهرمانی جهان فقط یک قدم فاصله داشته باشی، یک بار هم اسپانیا با ۶ گل می‌تواند همین تیم را تار و مار کند...
مساله‌ای که باید در فوتبال کشور آن را به عنوان یک بحث فرهنگی تعقیب کنیم اما این است؛ در سال های گذشته با کارلوس کی‌روش و تیمی که او ساخت مقابل قدرت‌های فوتبال جهان ایستادیم.  از آرژانتین در جام جهانی ۲۰۱۴ بگیرید تا بعدها شیلی و سوئد در بازی‌های دوستانه و سپس مراکش، اسپانیا و پرتغال در جام جهانی روسیه شاهد بازی‌های درخشانی بودیم.
برای هر مسابقه با قدرت و شاخصه‌هایی که از بازیکنان تیم ملی سراغ داشتیم به مصاف حریفان ایران رفتیم و هیچ‌گاه بی‌گدار به آب نزدیم.
واقعیت مطلب این بود که عده‌ای دوست داشتند یاران مسی را قلع و قمع، دوستان رونالدو و خود را او را در روسیه گوشمالی بدهیم و قاطعانه قهرمان جهان شویم! در فوتبالی که ۴۲ سال قهرمان جام ملت‌ها نمی‌شویم و تیم‌هایش در لیگ قهرمانان آسیا به الدحیل و السد می‌بازند، بعضی‌ها توقع قهرمانی جهان را از تیم ملی دارند؛ مسخره و متاسفانه فاجعه‌بار است که بگوییم فقر فرهنگی نه تنها در مسائل اجتماعی که در فوتبال هم بیداد می‌کند. ای کاش می‌توانستیم مسائل ساده را خیلی راحت تجزیه و تحلیل کنیم.
همین شکست کرواسی را ببینید؛ با این باخت می‌شود به جنگ آن‌هایی رفت که در جام جهانی برای تیم ملی کشورمان رجز می‌خواندند اما فوتبال همین است که هست؛ کرواسی، برزیل یا هر تیم بزرگی باخت‌های بدی را تجربه کرده‌اند؛ در این سال‌ها خوشبختانه ما تیمی داشتیم که هیچ وقت بد نباخته؛ نمی‌گوییم تیم عجیب و غریبی داریم اما همیشه آبرومند بوده‌ایم...