خبرورزشی/ اردشیر لارودی: ١- وارد بحثى که وینفرد شفر بازش کرده است، نباید شد که اهمیتى براى این ادعاها قائل شدن، غلط اندر غلط است!
لیگى داریم که امسال از ١٧ سال قبلى دیدنىتر مىنماید و این لیگ فرازهایى دارد که بالاترین آن مربوط است به برخورد هیجانزاى استقلال و پرسپولیس!
سالهاى سال قبل از این ١٨ سال، این مقابله را بازى بزرگ و برخورد بزرگانش مىنامیدند و در ١٠-٨-٧ سال اخیر شهرآورد و «شهرآوردش» مىخوانند. پیشتر، بازى بزرگ باید بدل مىشد به «نابازى» که در آن، کیش دادن توپ، بازى علىاصغرى و «بزنبره» تاکتیک ویژه و استراتژیک این تقابل بود. در سالهاى اخیر است که برخورد بزرگان بدل به بازى بزرگ و نمایش دیدنى و فوتبال تماشایى شده است. انصافاً بهتر شده است!
حالا، هم براى پرسپولیس و هم براى استقلال «افت دارد» که مقابل هم، بهترین بازیشان را انجام ندهند. بهترین بازى را در بازى ویژه باید دید!
هم استقلال و هم پرسپولیس مىدانند که شهرآورد را نباید باخت و در شهرآورد مغلوب شدن، نامطلوبترین نتیجه است و این ربطى به جایگاهت در جدول لیگ برتر ندارد. حتى اول شدن هم طعم باخت را پاک نمىکند!
برانکو- شفر
٢- شفر، یک دانشآموخته مکتب بوندسلیگا است. برانکو، از جمله دلایل ممتاز بودن خود، یکى هم به کار کردن در فوتبال آلمان اشاره مىکند و حتى مىبازد!
شفر در لیگ ایران، شروعى داشت توخالى. برانکو بر حسب عادت و فلسفه کارى اش به «آهسته رفتن و پیوسته رفتن» نزدیکتر و متمایلتر مىنماید!
شفر هفته هفتم را یک جور تمام کرد و برانکو، جور دیگرى. هر دو، تیم کامل و همیشگى خود را نداشتند. شفر مساوى را لاجرم و به ناچار پذیرفت، اما برانکو، که حالا «ستاره تیمش» شده است با دخالت بهموقع و دستکارى بجا، زمینه پیروزى مردانش را فراهم آورد. پرسپولیس کاملاً با موازین- و نه سلیقه برانکو بلکه با موازین- مربى اش عمل مىکند. هیچ تیمى به اندازه پرسپولیس، تیم مربى اش و در اختیار مربى اش بازى نمىکند!
آیا این ویژگى برابر استقلال و تدابیر شفر، محلى براى بروز خواهد داشت؟ آیا استقلال که نفر به نفر از پرسپولیس غنىتر است، تحت تأثیر برنامه حرکتى برانکو قرار مىگیرد؟
شفر مجبورتر از برانکو است. شفر باید ببرد. شفر با تیمى کممهره، اما «تیمتر» مواجه است. شفر با برانکو مسابقه دارد و حق ندارد یک دقیقه از مسابقه را «ول» کند. شهرآورد هشتاد و هشتم، از آن بازىهاى ناب باید باشد!
فشار حداکثرى، پرسینگ همهجانبه
٣- بنا داریم در این یکی دو روزه، فقط به شهرآورد تهران بپردازیم و بنابر اهمیتى که این بازى دارد، از ورود به حوزههاى دیگر خوددارى کنیم و الا خبرها فراوانند و خبرهاى داغ هم زیادند. مثل نحوه بازى تیم نوجوانان فوتبال ایران، که در نتیجهگیرى هم ضعیف است. مثل برنامه جام حذفى که برخوردهاى دیدنى، فراوان دارد و چگونگى باختن تیمهاى ملى والیبال و اتفاقاتى که در وزنهبردارى در حال رخ دادن است!
این همه باشد تا وقتى دیگر. باید احترام شهرآورد هشتاد و هشتم را حفظ کرد و نباید مجال داد تا این بازى مهم، دستخوش بدسلیقگىهاى دایره مسابقات سازمان لیگ شود. حواس شفر و تمرکز فکرى برانکو را نباید پرت کرد. نباید چگونگى فروش بلیتها را تبدیل به یک غوغاى الکى دیگر نمود!
برانکو، اهمیت این بازى را خوب مىشناسد. شفر هم به مهم بودن بازى پنجشنبه، پى برده است!
هر دو تیم مصممند. هر دو مربى نقش خویش را شناختهاند. خونسردى برانکو یا هیجان شفر؟ پرسینگ شفر یا فشار حداکثرى برانکو؟
لیگى داریم که امسال از ١٧ سال قبلى دیدنىتر مىنماید و این لیگ فرازهایى دارد که بالاترین آن مربوط است به برخورد هیجانزاى استقلال و پرسپولیس!
سالهاى سال قبل از این ١٨ سال، این مقابله را بازى بزرگ و برخورد بزرگانش مىنامیدند و در ١٠-٨-٧ سال اخیر شهرآورد و «شهرآوردش» مىخوانند. پیشتر، بازى بزرگ باید بدل مىشد به «نابازى» که در آن، کیش دادن توپ، بازى علىاصغرى و «بزنبره» تاکتیک ویژه و استراتژیک این تقابل بود. در سالهاى اخیر است که برخورد بزرگان بدل به بازى بزرگ و نمایش دیدنى و فوتبال تماشایى شده است. انصافاً بهتر شده است!
حالا، هم براى پرسپولیس و هم براى استقلال «افت دارد» که مقابل هم، بهترین بازیشان را انجام ندهند. بهترین بازى را در بازى ویژه باید دید!
هم استقلال و هم پرسپولیس مىدانند که شهرآورد را نباید باخت و در شهرآورد مغلوب شدن، نامطلوبترین نتیجه است و این ربطى به جایگاهت در جدول لیگ برتر ندارد. حتى اول شدن هم طعم باخت را پاک نمىکند!
برانکو- شفر
٢- شفر، یک دانشآموخته مکتب بوندسلیگا است. برانکو، از جمله دلایل ممتاز بودن خود، یکى هم به کار کردن در فوتبال آلمان اشاره مىکند و حتى مىبازد!
شفر در لیگ ایران، شروعى داشت توخالى. برانکو بر حسب عادت و فلسفه کارى اش به «آهسته رفتن و پیوسته رفتن» نزدیکتر و متمایلتر مىنماید!
شفر هفته هفتم را یک جور تمام کرد و برانکو، جور دیگرى. هر دو، تیم کامل و همیشگى خود را نداشتند. شفر مساوى را لاجرم و به ناچار پذیرفت، اما برانکو، که حالا «ستاره تیمش» شده است با دخالت بهموقع و دستکارى بجا، زمینه پیروزى مردانش را فراهم آورد. پرسپولیس کاملاً با موازین- و نه سلیقه برانکو بلکه با موازین- مربى اش عمل مىکند. هیچ تیمى به اندازه پرسپولیس، تیم مربى اش و در اختیار مربى اش بازى نمىکند!
آیا این ویژگى برابر استقلال و تدابیر شفر، محلى براى بروز خواهد داشت؟ آیا استقلال که نفر به نفر از پرسپولیس غنىتر است، تحت تأثیر برنامه حرکتى برانکو قرار مىگیرد؟
شفر مجبورتر از برانکو است. شفر باید ببرد. شفر با تیمى کممهره، اما «تیمتر» مواجه است. شفر با برانکو مسابقه دارد و حق ندارد یک دقیقه از مسابقه را «ول» کند. شهرآورد هشتاد و هشتم، از آن بازىهاى ناب باید باشد!
فشار حداکثرى، پرسینگ همهجانبه
٣- بنا داریم در این یکی دو روزه، فقط به شهرآورد تهران بپردازیم و بنابر اهمیتى که این بازى دارد، از ورود به حوزههاى دیگر خوددارى کنیم و الا خبرها فراوانند و خبرهاى داغ هم زیادند. مثل نحوه بازى تیم نوجوانان فوتبال ایران، که در نتیجهگیرى هم ضعیف است. مثل برنامه جام حذفى که برخوردهاى دیدنى، فراوان دارد و چگونگى باختن تیمهاى ملى والیبال و اتفاقاتى که در وزنهبردارى در حال رخ دادن است!
این همه باشد تا وقتى دیگر. باید احترام شهرآورد هشتاد و هشتم را حفظ کرد و نباید مجال داد تا این بازى مهم، دستخوش بدسلیقگىهاى دایره مسابقات سازمان لیگ شود. حواس شفر و تمرکز فکرى برانکو را نباید پرت کرد. نباید چگونگى فروش بلیتها را تبدیل به یک غوغاى الکى دیگر نمود!
برانکو، اهمیت این بازى را خوب مىشناسد. شفر هم به مهم بودن بازى پنجشنبه، پى برده است!
هر دو تیم مصممند. هر دو مربى نقش خویش را شناختهاند. خونسردى برانکو یا هیجان شفر؟ پرسینگ شفر یا فشار حداکثرى برانکو؟