خبرورزشی/ فرخ حسابی: جرارد پیکه، ستاره تیم فوتبال بارسلونا، شخصیت بلندپروازی دارد. او از سالها پیش به صراحت اعلام کرده بعد از فوتبالش قصد دارد به پست ریاست باشگاه بارسلونا نیز برسد. او، اما غیر از فوتبال، جاهطلبیهای دیگری نیز دارد از جمله در ورزش تنیس. ستاره بارسلونا از طریق کمپانیاش حامی برگزاری رقابتهای «دیویس کاپ» شده؛ یکی از تاریخیترین و قدیمیترین رقابتها در تاریخ تنیس.
اما نکتهای که ماجرا را جذابتر میکند این است که به تازگی فاش شده در میان سهامداران اصلی و حامیان میلیاردی که از شرکت پیکه پشتیبانی میکنند، نام لیونل مسی، فوق ستاره فوتبال جهان و دوست و همتیمی قدیمی جرارد پیکه نیز دیده میشود.
پیکه خودش فاش کرده که مشارکت فوق ستاره آرژانتینی در این تورنمنت، از روز پنجشنبه هفته گذشته رسماً شروع شد؛ تورنمنتی که قرار است در ماه نوامبر برگزار شود. نام شرکت پیکه «کاسموس» است.
تیم بریتانیا که قهرمان سال ۲۰۱۵ رقابتهای دیویس کاپ به حساب میآید، در گروه مرگ مسابقات در کنار قزاقستان و هلند قرار گرفته است.
قبل از شروع مراسم قرعهکشی روز پنجشنبه، جرارد پیکه در سخنرانی مفصلی، در مورد انگیزهها و اهدافش بابت قرارداد ۲۵ سالهای که برای برگزاری رقابتهای دیویس کاپ بسته، توضیحاتی ارائه کرد. این قرارداد یکی از عجیبترین مشارکتهایی است که در ورزش جهان دیده شده، آن هم از سوی یکی از بزرگترین بازیکنان جهان که خودش در سطح اول فوتبال دنیا بازی میکند و تقریباً بیشترین دقایق را نسبت به تمام بازیکنان لیگ فوتبال اسپانیا (لالیگا) در این فصل به میدان رفته است.
مسی از همه بیشتر میداند
دیگر سهامداران سرشناس این شرکت را «لری الیسن» یکی از ثروتمندترین افراد جهان و مالک شرکت اوراکل (شرکت آمریکایی نرمافزار و تجهیزات کامپیوتر) و همچنین هیروشی میکیتانی، میلیاردر ژاپنی تشکیل میدهند. در پشت صحنه اما، لیونل مسی هم حضور دارد که به گفته پیکه بیشتر از تمام همتیمیهایش در بارسلونا در مورد این پروژه اطلاعات دارد: «لئو بیشتر از همه در جریان این پروژه قرار دارد، چون او خودش یکی از شرکای کاسموس است.» جرارد پیکه در حالی که با کت و شلواری رسمی و دستمال گردن در کنفرانس مطبوعاتی حاضر شده بود، حرفهایش را اینطور ادامه داد: «او یکی از شرکاست، عضوی از خانواده کاسموس. لئو به تنیس هم علاقهمند است. ما ۱۸ سال است که با هم رفیقیم، درست از زمانی که او به باشگاه آمد و من همیشه سعی میکنم آنچه در ذهنم دارم را با او در میان بگذارم. مسی دوست داشت در این پروژه مشارکت داشته باشد و با کمال میل خواهان حضور در این کار بود.»
همتیمیهایم تعجب میکنند
همسر جرارد پیکه هم یک چهره سرشناس یا سلبریتی است؛ شکیرا خواننده معروف پاپ جهان که حالا مادر دو فرزند پیکه است. خود جرارد میگوید همتیمیهایش از اینکه او چطور میتواند از پس همه کارها بربیاید و درعین حال در زمین هم با آمادگی کامل برای بارسلونا به میدان برود، تعجب میکنند: «آنها به من میگویند که نمیفهمند چطور میتوانم همه این کارها را در کنار یکدیگر انجام دهم. بعضی از آنها پیگیر کارهایم نیستند، اما بعضی هم از ماجرا خبر دارند و کلی هیجان این را دارند که به مادرید بیایند و مسابقات را تماشا کنند. البته همتیمیهایم به این کارهای من عادت کردهاند. میدانند که من باید سرم شلوغ باشد، چون نمیتوانم در خانه بنشینم و کاری انجام ندهم، یا باید تمرین کنم یا باید ذهنم را درگیر کارهای مختلف کنم. این شخصیت من است و از وقتی که بچه هم بودم همینطور بودم و همیشه میخواهم در کاری مشارکت داشتم که مرا به ذوق و شوق بیاورد.»
تمرکزم بیشتر هم شده!
جرارد، اما مدعی است که این کارهای جانبی، تمرکز او را در فوتبال از بین نمیبرد: «نمیخواهم ذهنم را منحرف کنم، چون من یک شغل دیگر دارم، یعنی فوتبال بازی کردن. اتفاقاً این باعث شده که کاملاً متمرکز و حواسجمع باشم و درون زمین اشتباهی انجام ندهم، چون میدانم که در آن صورت به شدت مورد انتقاد قرار میگیرم و سریع آن را ربط میدهند به شغلهای دیگری که من دارم.»
پیکه خودش فاش کرده که مشارکت فوق ستاره آرژانتینی در این تورنمنت، از روز پنجشنبه هفته گذشته رسماً شروع شد؛ تورنمنتی که قرار است در ماه نوامبر برگزار شود. نام شرکت پیکه «کاسموس» است.
تیم بریتانیا که قهرمان سال ۲۰۱۵ رقابتهای دیویس کاپ به حساب میآید، در گروه مرگ مسابقات در کنار قزاقستان و هلند قرار گرفته است.
قبل از شروع مراسم قرعهکشی روز پنجشنبه، جرارد پیکه در سخنرانی مفصلی، در مورد انگیزهها و اهدافش بابت قرارداد ۲۵ سالهای که برای برگزاری رقابتهای دیویس کاپ بسته، توضیحاتی ارائه کرد. این قرارداد یکی از عجیبترین مشارکتهایی است که در ورزش جهان دیده شده، آن هم از سوی یکی از بزرگترین بازیکنان جهان که خودش در سطح اول فوتبال دنیا بازی میکند و تقریباً بیشترین دقایق را نسبت به تمام بازیکنان لیگ فوتبال اسپانیا (لالیگا) در این فصل به میدان رفته است.
مسی از همه بیشتر میداند
دیگر سهامداران سرشناس این شرکت را «لری الیسن» یکی از ثروتمندترین افراد جهان و مالک شرکت اوراکل (شرکت آمریکایی نرمافزار و تجهیزات کامپیوتر) و همچنین هیروشی میکیتانی، میلیاردر ژاپنی تشکیل میدهند. در پشت صحنه اما، لیونل مسی هم حضور دارد که به گفته پیکه بیشتر از تمام همتیمیهایش در بارسلونا در مورد این پروژه اطلاعات دارد: «لئو بیشتر از همه در جریان این پروژه قرار دارد، چون او خودش یکی از شرکای کاسموس است.» جرارد پیکه در حالی که با کت و شلواری رسمی و دستمال گردن در کنفرانس مطبوعاتی حاضر شده بود، حرفهایش را اینطور ادامه داد: «او یکی از شرکاست، عضوی از خانواده کاسموس. لئو به تنیس هم علاقهمند است. ما ۱۸ سال است که با هم رفیقیم، درست از زمانی که او به باشگاه آمد و من همیشه سعی میکنم آنچه در ذهنم دارم را با او در میان بگذارم. مسی دوست داشت در این پروژه مشارکت داشته باشد و با کمال میل خواهان حضور در این کار بود.»
همتیمیهایم تعجب میکنند
همسر جرارد پیکه هم یک چهره سرشناس یا سلبریتی است؛ شکیرا خواننده معروف پاپ جهان که حالا مادر دو فرزند پیکه است. خود جرارد میگوید همتیمیهایش از اینکه او چطور میتواند از پس همه کارها بربیاید و درعین حال در زمین هم با آمادگی کامل برای بارسلونا به میدان برود، تعجب میکنند: «آنها به من میگویند که نمیفهمند چطور میتوانم همه این کارها را در کنار یکدیگر انجام دهم. بعضی از آنها پیگیر کارهایم نیستند، اما بعضی هم از ماجرا خبر دارند و کلی هیجان این را دارند که به مادرید بیایند و مسابقات را تماشا کنند. البته همتیمیهایم به این کارهای من عادت کردهاند. میدانند که من باید سرم شلوغ باشد، چون نمیتوانم در خانه بنشینم و کاری انجام ندهم، یا باید تمرین کنم یا باید ذهنم را درگیر کارهای مختلف کنم. این شخصیت من است و از وقتی که بچه هم بودم همینطور بودم و همیشه میخواهم در کاری مشارکت داشتم که مرا به ذوق و شوق بیاورد.»
تمرکزم بیشتر هم شده!
جرارد، اما مدعی است که این کارهای جانبی، تمرکز او را در فوتبال از بین نمیبرد: «نمیخواهم ذهنم را منحرف کنم، چون من یک شغل دیگر دارم، یعنی فوتبال بازی کردن. اتفاقاً این باعث شده که کاملاً متمرکز و حواسجمع باشم و درون زمین اشتباهی انجام ندهم، چون میدانم که در آن صورت به شدت مورد انتقاد قرار میگیرم و سریع آن را ربط میدهند به شغلهای دیگری که من دارم.»
یک کاتالان در مادرید
پیکه یک کاتالان متعصب است و به شدت به ایالت زادگاهش و پرچم مستقل این ایالت تعصب دارد. به همین دلیل در دنیای فوتبال، شهر مادرید برای او پایگاه دشمن به حساب میآید، چون هم در زمینه فوتبال و هم در زمینه سیاسی، مشکلات فراوانی بین مادرید و کاتالونیا وجود دارد، اما حالا مادرید جایی است که پیکه و شرکتش تصمیم دارند رقابتهای دیویس کاپ را از ماه نوامبر در آن برگزار کنند، با حضور ۱۸ تیم در ۶ گروه سه تیمی.
جنجالساز
روش جدیدی که قرار است مسابقات دیویس کاپ امسال طبق آن برگزار شود از تابستان سال گذشته که از سوی فدراسیون جهانی تنیس به رأیگیری گذاشته شد و با اکثریت آرا تصویب شد، بین اهالی تنیس جنجال زیادی به وجود آورده است. در شرایطی که بازیکنان بزرگ دنیای تنیس به شکل نامرتب و ناقص در دیویس کاپ شرکت میکردند، تجدید نظر در نحوه برگزاری این مسابقات امری لازم به نظر میرسید، اما هنوز هم افراد زیادی هستند که با فرمت جدید هم مشکل دارند؛ فرمتی که طبق آن شرکت کاسموس با سرمایهگذاری سه میلیارد دلاری طی ۲۵ سال برگزاری این تورنمنت را برعهده دارند. بسیاری از ستارههای بزرگ نیز همچنان به این رقابتها بیتفاوت هستند.
انتقادها
پیکه خود را در معرض انتقاد شدید بزرگانی از تنیس مثل راجر فدرر و لیتون هیوئیت میبیند، اما پیکه فردی سخنور و با روابط عمومی بسیار قوی است و به همین دلیل در پاسخ به انتقادات با آرامش صحبت میکند، هرچند که نسبت دادن طعنهآمیز نام «پیکه کاپ» به جای «دیویس کاپ» باعث ناراحتی او شده است: «از این اسم متنفرم، چون اصلاً این ماجرا در مورد من نیست و نمیخواهم اسم من روی تورنمنت باشد. دیویس کاپ تاریخی بسیار غنی دارد. امیدوارم بتوانیم این دیدگاه را عوض کنیم. بعد از چند سال امیدوارم کسانی که این حرفها را میزنند به خودشان بگویند: ما اشتباه کردیم، دیویس کاپ حالا جذابتر و سرزندهتر از همیشه شده است. من به نظر لیتون احترام میگذارم، او بازیکن بزرگی بوده. چیزی که میتوانم بگویم این است که درست است که من رئیس شرکت کاسموس هستم، اما ما اینجا افرادی بسیاری را داریم که به خوبی تنیس را میشناسند افرادی مثل آلبرت کاستا که خودش برنده گرنداسلم بوده است. درک میکنم که ورود یک فوتبالیست به دنیای تنیس کمی عجیب و غریب به نظر میرسد، اما باید بدانیم که من قصد ندارم قوانین تنیس را تغییر دهم. میفهمم که در این ورزش چهره جدیدی به حساب میآیم و سعی میکنم که همه را درک کنم. در زمانهای که ما زندگی میکنیم به زبان آوردن هر آنچه در سر داریم کار راحتی است. اگر این حرفها با احترام بیان شود خیلی هم عالی است.» تردیدی وجود ندارد که پیکه میتواند اوضاع را آرام کند، ضمن اینکه باید این موضوع را در نظر داشت که هیچ ورزشی به طور اختصاصی متعلق به هیچکس نیست.
جنگ داخلی
اما پیکه وارد یک نوع جنگ داخلی اهالی تنیس شده است، موقعیتی عجیب و گنگ که در آن سه تورنمنت رقابت تیمی در کمتر از چهار ماه در تقویم تنیس گنجانده شده است. اولینش لیور کاپ است که از اواخر سپتامبر شروع میشود، تورنمنتی که راجر فدرر به شدت از آن حمایت میکند. در ماه ژانویه هم رقابتهای ATP Cup در استرالیا برگزار میشود که آن هم تورنمنت جدیدی است که از سوی مسئولان تور ATP ایجاد و در تقویم قرار گرفته است.
جلسهای برای راضی کردن فدرر
پیکه توانسته رافائل نادال اسپانیایی را متقاعد کند که در ماه نوامبر در تورنمنت دیویس کاپ به میدان برود. البته اگر نادال آماده باشد که با توجه به تجربه سالهای گذشته، نادال معمولاً در آن مقطع از سال در تورنمنتهای تیمی شرکت نمیکند. پیکه با وجود راضی کردن نادال، اما هنوز نشستی با راجر فدرر، فوق ستاره سوئیسی دنیای تنیس نداشته: «با او شخصاً صحبت نکردهام، سعی میکنم این اتفاق بیفتد، چون به نظرم لازم است. نمیدانم راجر یادش هست یا نه، اما من حدود ۱۰ سال پیش او را در بازل دیدم، زمانی که ما با بارسلونا در لیگ قهرمانان در آنجا بازی داشتیم و او به رختکن تیم ما آمد. او از بچگی اسطوره ورزشی من بود و دیدنش برایم بسیار لذتبخش بود.»
دو چالش بزرگ
دو مسئله مهم در مورد برگزاری رقابتهای دیویس کاپ با روش جدید و توسط شرکت کاسموس وجود دارد: اول اینکه آیا آنها میتوانند همه بازیکنان بزرگ تنیس دنیا را برای حضور در این رقابتها متقاعد کنند؟ و دوم اینکه آیا مدل مالی جدید که طبق آن شرکت کاسموس باید هر سال مبلغی در حدود ۱۲۵ میلیون یورو هزینه کند، برای این شرکت صرفه اقتصادی دارد و قابل تحمل است یا نه؟ پیکه سرسختانه معتقد است که میتواند بازیکنان بدبین را هم متقاعد کند، اما نکته نگرانکننده شاید آن باشد که این تورنمنت در دو سال آینده ممکن است به کالیفرنیا منتقل شود؛ جایی که در آن الیسن ثروتمند (یکی از سهامداران کاسموس) یک ورزشگاه عالی دارد.
پیکه یک کاتالان متعصب است و به شدت به ایالت زادگاهش و پرچم مستقل این ایالت تعصب دارد. به همین دلیل در دنیای فوتبال، شهر مادرید برای او پایگاه دشمن به حساب میآید، چون هم در زمینه فوتبال و هم در زمینه سیاسی، مشکلات فراوانی بین مادرید و کاتالونیا وجود دارد، اما حالا مادرید جایی است که پیکه و شرکتش تصمیم دارند رقابتهای دیویس کاپ را از ماه نوامبر در آن برگزار کنند، با حضور ۱۸ تیم در ۶ گروه سه تیمی.
جنجالساز
روش جدیدی که قرار است مسابقات دیویس کاپ امسال طبق آن برگزار شود از تابستان سال گذشته که از سوی فدراسیون جهانی تنیس به رأیگیری گذاشته شد و با اکثریت آرا تصویب شد، بین اهالی تنیس جنجال زیادی به وجود آورده است. در شرایطی که بازیکنان بزرگ دنیای تنیس به شکل نامرتب و ناقص در دیویس کاپ شرکت میکردند، تجدید نظر در نحوه برگزاری این مسابقات امری لازم به نظر میرسید، اما هنوز هم افراد زیادی هستند که با فرمت جدید هم مشکل دارند؛ فرمتی که طبق آن شرکت کاسموس با سرمایهگذاری سه میلیارد دلاری طی ۲۵ سال برگزاری این تورنمنت را برعهده دارند. بسیاری از ستارههای بزرگ نیز همچنان به این رقابتها بیتفاوت هستند.
انتقادها
پیکه خود را در معرض انتقاد شدید بزرگانی از تنیس مثل راجر فدرر و لیتون هیوئیت میبیند، اما پیکه فردی سخنور و با روابط عمومی بسیار قوی است و به همین دلیل در پاسخ به انتقادات با آرامش صحبت میکند، هرچند که نسبت دادن طعنهآمیز نام «پیکه کاپ» به جای «دیویس کاپ» باعث ناراحتی او شده است: «از این اسم متنفرم، چون اصلاً این ماجرا در مورد من نیست و نمیخواهم اسم من روی تورنمنت باشد. دیویس کاپ تاریخی بسیار غنی دارد. امیدوارم بتوانیم این دیدگاه را عوض کنیم. بعد از چند سال امیدوارم کسانی که این حرفها را میزنند به خودشان بگویند: ما اشتباه کردیم، دیویس کاپ حالا جذابتر و سرزندهتر از همیشه شده است. من به نظر لیتون احترام میگذارم، او بازیکن بزرگی بوده. چیزی که میتوانم بگویم این است که درست است که من رئیس شرکت کاسموس هستم، اما ما اینجا افرادی بسیاری را داریم که به خوبی تنیس را میشناسند افرادی مثل آلبرت کاستا که خودش برنده گرنداسلم بوده است. درک میکنم که ورود یک فوتبالیست به دنیای تنیس کمی عجیب و غریب به نظر میرسد، اما باید بدانیم که من قصد ندارم قوانین تنیس را تغییر دهم. میفهمم که در این ورزش چهره جدیدی به حساب میآیم و سعی میکنم که همه را درک کنم. در زمانهای که ما زندگی میکنیم به زبان آوردن هر آنچه در سر داریم کار راحتی است. اگر این حرفها با احترام بیان شود خیلی هم عالی است.» تردیدی وجود ندارد که پیکه میتواند اوضاع را آرام کند، ضمن اینکه باید این موضوع را در نظر داشت که هیچ ورزشی به طور اختصاصی متعلق به هیچکس نیست.
جنگ داخلی
اما پیکه وارد یک نوع جنگ داخلی اهالی تنیس شده است، موقعیتی عجیب و گنگ که در آن سه تورنمنت رقابت تیمی در کمتر از چهار ماه در تقویم تنیس گنجانده شده است. اولینش لیور کاپ است که از اواخر سپتامبر شروع میشود، تورنمنتی که راجر فدرر به شدت از آن حمایت میکند. در ماه ژانویه هم رقابتهای ATP Cup در استرالیا برگزار میشود که آن هم تورنمنت جدیدی است که از سوی مسئولان تور ATP ایجاد و در تقویم قرار گرفته است.
جلسهای برای راضی کردن فدرر
پیکه توانسته رافائل نادال اسپانیایی را متقاعد کند که در ماه نوامبر در تورنمنت دیویس کاپ به میدان برود. البته اگر نادال آماده باشد که با توجه به تجربه سالهای گذشته، نادال معمولاً در آن مقطع از سال در تورنمنتهای تیمی شرکت نمیکند. پیکه با وجود راضی کردن نادال، اما هنوز نشستی با راجر فدرر، فوق ستاره سوئیسی دنیای تنیس نداشته: «با او شخصاً صحبت نکردهام، سعی میکنم این اتفاق بیفتد، چون به نظرم لازم است. نمیدانم راجر یادش هست یا نه، اما من حدود ۱۰ سال پیش او را در بازل دیدم، زمانی که ما با بارسلونا در لیگ قهرمانان در آنجا بازی داشتیم و او به رختکن تیم ما آمد. او از بچگی اسطوره ورزشی من بود و دیدنش برایم بسیار لذتبخش بود.»
دو چالش بزرگ
دو مسئله مهم در مورد برگزاری رقابتهای دیویس کاپ با روش جدید و توسط شرکت کاسموس وجود دارد: اول اینکه آیا آنها میتوانند همه بازیکنان بزرگ تنیس دنیا را برای حضور در این رقابتها متقاعد کنند؟ و دوم اینکه آیا مدل مالی جدید که طبق آن شرکت کاسموس باید هر سال مبلغی در حدود ۱۲۵ میلیون یورو هزینه کند، برای این شرکت صرفه اقتصادی دارد و قابل تحمل است یا نه؟ پیکه سرسختانه معتقد است که میتواند بازیکنان بدبین را هم متقاعد کند، اما نکته نگرانکننده شاید آن باشد که این تورنمنت در دو سال آینده ممکن است به کالیفرنیا منتقل شود؛ جایی که در آن الیسن ثروتمند (یکی از سهامداران کاسموس) یک ورزشگاه عالی دارد.
از بین رفتن هیجان؟
هفته گذشته رقابتهایی که در منطقه بث در انگلیس برگزار شد نشان داد که تماشاگران – بهویژه انگلیسیها- با چه هیجانی از تیمهایشان حمایت میکردند. این اتفاق در اروپا قابل پیشبینی است، اما اگر قرار باشد بازیها در پالم اسپرینگ کالیفرنیا برگزار شود، بعید است که چنین شور و شوقی برای تماشای رقابتهای تیمی تنیس وجود داشته باشد. پیکه بابت این مورد هم پاسخ دارد: «این چیزی است که ما داریم در مورد آن حرف میزنیم و هنوز در حد یک احتمال است.» او در مورد انتقال احتمالی بازیها به کالیفرنیا گفت: «این نظریه طرفداران و منتقدانی دارد، ما مادرید را انتخاب کردیم، چون نزدیک لندن است، اما ایندینولز (کالیفرنیا) بسیار دور است هرچند که امکانات آنجا بینظیر است.»
پیکه که حتی توانسته لالیگا را هم به عنوان یکی از حامیان اصلی رقابتها جذب کند، خواستار صبر از سوی اهالی تنیس است و به ماهیت بلندمدت پروژهاش اشاره میکند: «ما کاملاً مطمئن هستیم. داریم در مورد ایجاد تغییراتی وسیع در تورنمنتی با سابقه ۱۱۸ ساله حرف میزنیم. پروژه ما هم یک پروژه ۲۵ ساله است. ما میتوانیم نظر دیگران را تغییر دهیم. مطمئنم بازیکنانی که سال اول در این تورنمنت به میدان بروند سال دوم هم در آن شرکت خواهند کرد و دیگران را به حضور در آن تشویق میکنند. ایده ما این است که اعتبار خودمان را نه تنها بین بازیکنان بلکه از سوی هواداران نیز بالا ببریم. میخواهیم بهترین بازیکنان به این رقابتها بیایند، اما این اتفاق زمانی میافتد که آنها به طور طبیعی ببیند که این تورنمنت میتواند دوباره چقدر بزرگ و باشکوه باشد.»
هفته گذشته رقابتهایی که در منطقه بث در انگلیس برگزار شد نشان داد که تماشاگران – بهویژه انگلیسیها- با چه هیجانی از تیمهایشان حمایت میکردند. این اتفاق در اروپا قابل پیشبینی است، اما اگر قرار باشد بازیها در پالم اسپرینگ کالیفرنیا برگزار شود، بعید است که چنین شور و شوقی برای تماشای رقابتهای تیمی تنیس وجود داشته باشد. پیکه بابت این مورد هم پاسخ دارد: «این چیزی است که ما داریم در مورد آن حرف میزنیم و هنوز در حد یک احتمال است.» او در مورد انتقال احتمالی بازیها به کالیفرنیا گفت: «این نظریه طرفداران و منتقدانی دارد، ما مادرید را انتخاب کردیم، چون نزدیک لندن است، اما ایندینولز (کالیفرنیا) بسیار دور است هرچند که امکانات آنجا بینظیر است.»
پیکه که حتی توانسته لالیگا را هم به عنوان یکی از حامیان اصلی رقابتها جذب کند، خواستار صبر از سوی اهالی تنیس است و به ماهیت بلندمدت پروژهاش اشاره میکند: «ما کاملاً مطمئن هستیم. داریم در مورد ایجاد تغییراتی وسیع در تورنمنتی با سابقه ۱۱۸ ساله حرف میزنیم. پروژه ما هم یک پروژه ۲۵ ساله است. ما میتوانیم نظر دیگران را تغییر دهیم. مطمئنم بازیکنانی که سال اول در این تورنمنت به میدان بروند سال دوم هم در آن شرکت خواهند کرد و دیگران را به حضور در آن تشویق میکنند. ایده ما این است که اعتبار خودمان را نه تنها بین بازیکنان بلکه از سوی هواداران نیز بالا ببریم. میخواهیم بهترین بازیکنان به این رقابتها بیایند، اما این اتفاق زمانی میافتد که آنها به طور طبیعی ببیند که این تورنمنت میتواند دوباره چقدر بزرگ و باشکوه باشد.»