به گزارش  خبرورزشی،  راجر فدرر و رافا نادال که قرار بود روز شنبه در نیمه‌نهایی رقابت‌های ایندیانا ولز به مصاف هم بروند به دلیل مصدومیت رافا، بازی‌شان لغو شد تا راجر بدون بازی، راهی فینال شود. البته درد زانوی رافا نادال که دست بر قضا این بار زانوی پای راستش است در همان بازی مرحله یک‌چهارم نهایی و بازی برابر کارن خاچانوف شروع شد ولی او تسلیم نشد تا دست آخر در یک دیدار فشرده و با نتایج مشابه ۷ بر ۶ از سد رقیب روس و جوانش بگذرد و به نیمه‌نهایی برسد. پیش از دیدار نیمه‌نهایی، اما رافا در یک تمرین که حکم تست برای زانویش داشت شرکت کرد و متوجه شد وضعیت بدنی اش آنقدر نیست که بتواند برابر راجر در نیمه‌نهایی به میدان برود. او کناره گیری کرد تا حالا نه تنها در ایندیانا ولز بلکه تورنمنت مسترز ۱۰۰۰ میامی را هم از دست بدهد. رافا بعد از این اتفاقات گفت‌وگوی کوتاهی داشته که بخشی از آن گفتگو را اکیپ منتشر کرده که در زیر از نظر می‌گذرانید.
*در همان تمرین آزمایشی که شنبه صبح انجام دادید متوجه شدید که زانوی‌تان برای بازی مقابل راجر فدرر شرایط مناسبی ندارد؟
راستش در همان جریان گرم کردن بود که متوجه شدم وضعیت زانویم به گونه‌ای نیست که بخواهم در نیمه‌نهایی بازی کنم. ناراحت‌کننده است. حالا باید به خانه برگردم و تلاش کنم برای رقابت‌های تنیس مونت کارلو که قرار است میانه‌های آوریل برگزار شود به مرز آمادگی ۱۰۰ درصدی برسم. فرآیندی را شروع کرده‌ام که باعث شود در سریع‌ترین حالت ممکن به آمادگی برسم. خب، در حال حاضر تردیدی ندارم که می‌توانم به رقابت‌های مونت کارلو برسم ولی باید برای بقیه تورنمنت‌ها شرایط را با کادری که دارم مورد بررسی قرار دهم.
*بازی در زمین‌هایی با سطح سفت حسابی بدن شما را اذیت می‌کند. آیا به این فکر می‌کنید که در ادامه در تورنمنت‌هایی که روی این نوع از سطوح برگزار می‌شود شرکت نکنید؟
اصلاً به چنین چیزی فکر نمی‌کنم. من بازیکنی حرفه‌ای هستم و باید روی هر نوع سطحی بازی کنم.
*دقیقاً مشکل زانوی راست‌تان چیست؟ این مشکل را در دیدار برابر کارن خاچانوف هم در یک‌چهارم نهایی داشتید.
این درد اوکی است، پیش می‌آید. مدام به من یادآوری می‌کند که باید کمتر از قبل تمرین کنم. خود زانویم شرایط چندان بدی ندارد ولی شرایط برای پای تکیه گاهم چندان تضمین شده نیست، چون نمی‌توانم انرژی لازم برای بازی در سطح بالا را از پای تکیه‌گاه دریافت کنم. حالا اگر قرار باشد هیچ لذتی از بازی کردن نبرم و دردش را تحمل کنم، خب، اتفاق چندان خوشایندی نیست. نه تماشاگران از چنین شرایطی لذت می‌برند و نه خودم... ولی خب، الان زمانی برای شکایت کردن نیست.
*در طول دوران حرفه‌ای تان شما معمولاً با مصدومیت تمرین کرده اید. از اینکه این داستان تکراری شده، خسته نشده‌اید؟
پذیرفتن این قبیل اتفاقات که در طول دوران حرفه‌ای‌ام رخ داده خیلی سخت است. البته همزمان که این احساس درد را داشته‌ام، لحظات فوق العاده‌ای را هم تجربه کرده‌ام. من به تمرین و تلاش ادامه می‌دهم به این امید که زحمت‌هایم نتیجه بدهد. چیزی که نتوانتم کنترلش کنم را می‌پذیرم. همیشه نمی‌شود با رخ دادن چنین اتفاقاتی قدردادن تنیس و زندگی بود ولی خب من همیشه می‌توانم حساب و کتاب کنم؛ لحظات بد هم جزئی از مجموعه اتفاقات است.