خبرورزشی/فتح الله فتحی؛ فاطمه چالاکی کاراته‌کای تیم ملی بانوان به خاطر سانحه تصادف رانندگی و آسیب‌دیدگی از ناحیه چشم شانس حضور در لیگ جهانی کاراته‌وان چین را از دست داد. چالاکی بعد از جراحی دوم که سه‌شنبه هفته گذشته در بیمارستان فارابی تهران انجام داد، اکنون دوران نقاهتش را در خانه سپری می‌کند تا پس از بهبودی تمریناتش را برای لیگ‌های جهانی و انتخابی المپیک توکیو شروع کند. قهرمان کاراته بانوان ایران در مصاحبه با خبرورزشی از روند درمان و بازگشتش به تاتامی مسابقات حرف زد.
* جراحی چطور بود؟
در فاصله دو هفته دو جراحی روی چشم راست من انجام شد که هر دو بار پزشکان معالج از روند درمان رضایت داشتند و آن را موفقیت‌آمیز دانستند.
* چه مدت باید از تمرینات دور باشی؟
بعد از عمل دوم پزشکان ۱۴ روز استراحت دادند و قرار است پس از آن مجدداً معاینه شوم و اگر نیاز به جراحی نباشد سه ماه از تمرینات دور بمانم.
* خودت فکر می‌کنی از چه زمانی تمرینات را بتوانی شروع کنی؟
اگر خودم تصمیم‌گیرنده باشم دوست دارم خیلی زود برگردم و تمرینات را با بقیه اردونشینان شروع کنم. به هر حال المپیک است و من هم مثل خیلی از ورزشکاران دوست دارم این مسابقات را از نزدیک تجربه کنم.
* از اینکه کاراته‌وان چین را از دست دادی ناراحت هستی؟
طبیعی است که ناراحت باشم، اما به خاطر آسیب دیدگی ناخواسته چشمم و جراحی که روی آن انجام دادم نمی‌توانم تیم ملی را در این مسابقات همراهی کنم. به همین خاطر برای هم‌تیمی‌هایم آرزوی موفقیت دارم و اطمینان دارم با تمریناتی که کاراته‌کا‌ها پشت سر گذاشته‌اند با دست پر بر می‌گردند.
* تا چه اندازه برای مبارزه در کاراته‌وان چین آماده بودی؟
با تمرینات خوبی که در این مدت در اردو‌ها پیگیری کردیم همه شرایط خوبی داشتیم و من هم از این قاعده مستثنی نبودم، اما ظاهراً قسمت نبود در این مسابقات حضور پیدا کنم.
* چطور کاراته را انتخاب کردی؟
۴ برادر و یک خواهر هستیم. برادران بزرگترم کاراته کار می‌کردند. پدر و مادرم هم مربی کاراته هستند. به همین خاطر کاراته را از آن‌ها آموختم و اولین استادم مادرم بود.
* اصالتاً اهل کجایی؟
قائمشهری هستم و اولین بانوی مدال‌آور این استان به شمار می‌روم. واقعاً نسبت به من لطف دارند و همواره از من و بقیه ورزشکاران استان حمایت کرده‌اند. امیدوارم که انتظار آن‌ها را به خوبی پاسخ داده باشم.
* با توجه به محدودیتی که برای کسب سهمیه وجود دارد فکر می‌کنی بتوانی سهمیه المپیک را به دست آوری؟
المپیک برای همه ورزشکاران حرفه‌ای یک آرزوست و من هم از این قاعده مستثنی نیستم. امیدوارم هرچه زودتر آسیب‌دیدگی چشمم بهبود پیدا کند و بتوانم باز هم با جدیت تمریناتم را ادامه دهم و برای مسابقات پیش رو و انتخابی المپیک آماده شوم.
* مسابقات انتخابی المپیک را پیش رو داری، در کدام وزن مبارزه می‌کنی؟
در وزن خودم ۵۵- کیلوگرم مبارزه می‌کنم، چون در این وزن همه حریفانم را می‌شناسم و با شگرد‌های آن‌ها آشنا هستم.
* دو مدال برنز بازی‌های آسیایی را در کارنامه داری؛ فکر می‌کنی، مدال سوم چه رنگی باشد؟
در گوانگ‌ژو اصلاً فکر نمی‌کردم که مدال بگیرم و مدالش این همه باارزش باشد. آن سال اولین سال ورود من به تیم ملی بود و سال قبل از آن هم در مسابقات جوانان و امید‌های آسیا نقره گرفته بودم. همان سال در انتخابی‌ها شرکت کردم و ملی‌پوش شدم. به این دلایل فکر نمی‌کردم که در گوانگ‌ژو مدال بگیرم. البته در اینچئون در یک وزن بالاتر مبارزه کردم و شناختی از حریفانم نداشتم، با این حال نتیجه گرفتم قطعاً اگر در همان وزن خودم ۵۵- کیلو مبارزه می‌کردم مدال بهتری می‌گرفتم و حالا هم اگر قسمت بود و در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین حضور داشته باشم با استفاده از تجربیات دو دوره قبلی مدال خوش‌رنگ‌تری می‌گیرم.
* اهدای مدال‌هایت به حرم امام رضا (ع) دلیل خاصی دارد؟
قبل از حضور در بازی‌های آسیایی برای زیارت و مدد گرفتن از امام رضا (ع) تیم ملی به مشهد مقدس اعزام شد، به خاطر اردات خاصی که به امام رضا (ع) دارم آنجا نذر کردم اگر مدال بگیرم این مدال را تقدیم آستان مقدس امام هشتم کنم. به همین دلیل از آن به بعد هر مدالی که در میادین جهانی و قاره‌ای می‌گیرم به موزه امام رضا (ع) تقدیم می‌کنم و از این کار خیلی خوشحالم.
* در رنکینگ جهانی چه جایگاهی دارید؟
در وزن ۵۵- کیلوگرم جایگاه ۸۱ را در اختیار دارم و پس از بازگشت به تاتامی تلاش می‌کنم این جایگاه را ارتقا دهم.
* آیا برای خداحافظی از دنیای قهرمانی سقفی در نظر گرفته ای؟
فعلاً به خداحافظی فکر نمی‌کنم، چون هنوز چند مدال طلای جهانی و بازی‌های آسیایی طلب دارم و می‌خواهم این مدال‌ها را بگیرم و پس از آن از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم.
* جراحی چطور بود؟
در فاصله دو هفته دو جراحی روی چشم راست من انجام شد که هر دو بار پزشکان معالج از روند درمان رضایت داشتند و آن را موفقیت‌آمیز دانستند.
* چه مدت باید از تمرینات دور باشی؟
بعد از عمل دوم پزشکان ۱۴ روز استراحت دادند و قرار است پس از آن مجدداً معاینه شوم و اگر نیاز به جراحی نباشد سه ماه از تمرینات دور بمانم.
* خودت فکر می‌کنی از چه زمانی تمرینات را بتوانی شروع کنی؟
اگر خودم تصمیم‌گیرنده باشم دوست دارم خیلی زود برگردم و تمرینات را با بقیه اردونشینان شروع کنم. به هر حال المپیک است و من هم مثل خیلی از ورزشکاران دوست دارم این مسابقات را از نزدیک تجربه کنم.
* از اینکه کاراته‌وان چین را از دست دادی ناراحت هستی؟
طبیعی است که ناراحت باشم، اما به خاطر آسیب دیدگی ناخواسته چشمم و جراحی که روی آن انجام دادم نمی‌توانم تیم ملی را در این مسابقات همراهی کنم. به همین خاطر برای هم‌تیمی‌هایم آرزوی موفقیت دارم و اطمینان دارم با تمریناتی که کاراته‌کا‌ها پشت سر گذاشته‌اند با دست پر بر می‌گردند.
* تا چه اندازه برای مبارزه در کاراته‌وان چین آماده بودی؟
با تمرینات خوبی که در این مدت در اردو‌ها پیگیری کردیم همه شرایط خوبی داشتیم و من هم از این قاعده مستثنی نبودم، اما ظاهراً قسمت نبود در این مسابقات حضور پیدا کنم.
* چطور کاراته را انتخاب کردی؟
۴ برادر و یک خواهر هستیم. برادران بزرگترم کاراته کار می‌کردند. پدر و مادرم هم مربی کاراته هستند. به همین خاطر کاراته را از آن‌ها آموختم و اولین استادم مادرم بود.
* اصالتاً اهل کجایی؟
قائمشهری هستم و اولین بانوی مدال‌آور این استان به شمار می‌روم. واقعاً نسبت به من لطف دارند و همواره از من و بقیه ورزشکاران استان حمایت کرده‌اند. امیدوارم که انتظار آن‌ها را به خوبی پاسخ داده باشم.
* با توجه به محدودیتی که برای کسب سهمیه وجود دارد فکر می‌کنی بتوانی سهمیه المپیک را به دست آوری؟
المپیک برای همه ورزشکاران حرفه‌ای یک آرزوست و من هم از این قاعده مستثنی نیستم. امیدوارم هرچه زودتر آسیب‌دیدگی چشمم بهبود پیدا کند و بتوانم باز هم با جدیت تمریناتم را ادامه دهم و برای مسابقات پیش رو و انتخابی المپیک آماده شوم.
* مسابقات انتخابی المپیک را پیش رو داری، در کدام وزن مبارزه می‌کنی؟
در وزن خودم ۵۵- کیلوگرم مبارزه می‌کنم، چون در این وزن همه حریفانم را می‌شناسم و با شگرد‌های آن‌ها آشنا هستم.
* دو مدال برنز بازی‌های آسیایی را در کارنامه داری؛ فکر می‌کنی، مدال سوم چه رنگی باشد؟
در گوانگ‌ژو اصلاً فکر نمی‌کردم که مدال بگیرم و مدالش این همه باارزش باشد. آن سال اولین سال ورود من به تیم ملی بود و سال قبل از آن هم در مسابقات جوانان و امید‌های آسیا نقره گرفته بودم. همان سال در انتخابی‌ها شرکت کردم و ملی‌پوش شدم. به این دلایل فکر نمی‌کردم که در گوانگ‌ژو مدال بگیرم. البته در اینچئون در یک وزن بالاتر مبارزه کردم و شناختی از حریفانم نداشتم، با این حال نتیجه گرفتم قطعاً اگر در همان وزن خودم ۵۵- کیلو مبارزه می‌کردم مدال بهتری می‌گرفتم و حالا هم اگر قسمت بود و در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ چین حضور داشته باشم با استفاده از تجربیات دو دوره قبلی مدال خوش‌رنگ‌تری می‌گیرم.
* اهدای مدال‌هایت به حرم امام رضا (ع) دلیل خاصی دارد؟
قبل از حضور در بازی‌های آسیایی برای زیارت و مدد گرفتن از امام رضا (ع) تیم ملی به مشهد مقدس اعزام شد، به خاطر اردات خاصی که به امام رضا (ع) دارم آنجا نذر کردم اگر مدال بگیرم این مدال را تقدیم آستان مقدس امام هشتم کنم. به همین دلیل از آن به بعد هر مدالی که در میادین جهانی و قاره‌ای می‌گیرم به موزه امام رضا (ع) تقدیم می‌کنم و از این کار خیلی خوشحالم.
* در رنکینگ جهانی چه جایگاهی دارید؟
در وزن ۵۵- کیلوگرم جایگاه ۸۱ را در اختیار دارم و پس از بازگشت به تاتامی تلاش می‌کنم این جایگاه را ارتقا دهم.
* آیا برای خداحافظی از دنیای قهرمانی سقفی در نظر گرفته ای؟
فعلاً به خداحافظی فکر نمی‌کنم، چون هنوز چند مدال طلای جهانی و بازی‌های آسیایی طلب دارم و می‌خواهم این مدال‌ها را بگیرم و پس از آن از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم.
