خبرورزشی/اردشیر لارودی: ۱-با دلار دانه‌ای ۱۴ هزار تومان و بیشتر، از کدام دست پر و از کدام موقعیت برابر -و در حرف از موقعیت بالاتر- سخن می‌گوییم؟
برابر دلاری که بی‌خود و با خود، بی‌دلیل و با دلیل، مثل «فرفره» دور خود می‌چرخد و گران می‌شود، از کدام اتور و از کدام وزن مقابله‌ای حرف می‌زنیم؟
طرف‌های معامله -که به خوبی دندان‌های ما را شمارش کرده‌اند و موفق به وجب کردن ریش ما شده‌اند- با آگاهی از واقعیت‌های مثل روز روشن، شرایط خود را دیکته می‌کنند و خواسته‌هایشان را در واقع تحمیل می‌نمایند!
چه برانکو، آن‌سوی میز نشسته باشد، یا کی‌روش و شفر و چه حتی مربیان وطنی!
پرسپولیس گرفتار بزرگ
۲- گریزی نیست! چاره‌ای وجود ندارد! موقعیت برتر را آن‌ها دارند که طرف مایند! جایگاه ضعیف‌تر از آن ما و از آن مدیران کاربلد ماست که دست‌شان بسته و چپ‌شان خالی است! مدیرانی که باید هرچه طرف می‌گوید، بپذیرند و هر چه مدعی می‌خواهد در طبق اخلاص بگذارند! زود هم بله را بگویند و تند هم معامله را جوش بدهند که دزد سومی هم در کار است!
فکر نکنید که مهدی محمدنبی و علی رغبتی، بلد نیستند و یا ایرج عرب کنار اینان، هنوز خامی می‌کند و هنوز تا پخته شدن کار دارد! که در مذاکراتی که محور آن پول است و حول تقابل دلار و پوند و یورو جریان دارد، ریال موقعیتی شکننده دارد و در مقام مقایسه، با هر نوع ارزی، باید به مراتب بیشتر کوتاه بیاید! یک روز‌هایی هر دلار ۱۰۰۰ تومان بود، بعد شد ۴۰۰۰ تومان و حالا ۱۴ هزار تومان!
خلاصه کلام: شأن فوتبال ما، البته که با سفر‌های نالازم و مذاکره از سر ضعف پایین می‌آید، ولی برای حفظ این جایگاه باید به پول ملی، وزن و بهای واقعی‌اش را بخشید!
نرخ قهرمانی سپاهان: ۳۸۰ میلیون
۳- یک روز سپاهان در لیگ برتر، با بودجه‌ای معادل ۳۸۰ میلیون تومان، هم محرم نویدکیا را می‌پرورید، هم ادموند بزیک را «از نو» و دوباره می‌ساخت و بازسازی می‌کرد و هم با فرهاد کاظمی قهرمان ایران می‌شد!
امروز با ۳۸۰ میلیون تومان چند جلسه می‌توان تمرین کرد؟ امروز با ۳۸۰ میلیون تومان کدام بچه تیم جوانان را و کدام دست‌پرورده آکادمی فوتبال را می‌توان مال تیم خود کرد؟
۱۵ سال پیش، ۳۸۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری مناسبی برای قهرمان شدن در لیگ برتر بود، امروز با ۳۸۰ میلیون تومان چند دلار می‌توان خرید تا حقوق آرمناک دروازه‌بان و استپانیان، هافبک بازیگردان آن روز‌های تیم سپاهان را داد؟
۱۵ سال پیش، فرهاد کاظمی یک تیم ۳۸۰ میلیون تومانی را قهرمان ایران کرد، پارسال و امسال برای قهرمانی در لیگ برتر، پول نقدی معادل ۱۰۰ میلیارد -حالا تو بگو کمی هم کمتر- لازم است و در یک گردش دو، سه ساله روزگار، باید ۲۰۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیارد، دست به نقد در گاوصندوق خود آماده کرد!
فوتبال بی‌گناه است
۴- کاری‌اش نمی‌توان کرد! گناه را به گردن فوتبال نیندازیم! میان دلار ۱۰۰۰ تومانی با دلار ۱۴ هزار تومانی، تفاوت از زمین تا آسمان است! تفاوتی که منطق ریاضی هم ندارد! رشدی دارد سرطانی! روندی دارد تصاعدی!
می‌گویند پول، پول می‌آورد! حالا پول هم پول می‌آورد و هم استیصال و درماندگی و بی‌چارگی می‌آورد! با پرداخت‌های ۲۰۰ برابر و ۳۰۰ برابر بیشتر هم، قادر به متوقف کردن این رشد غیرقابل مقاومت نخواهی شد!
برابر دلاری که بی‌خود و با خود، بی‌دلیل و با دلیل، مثل «فرفره» دور خود می‌چرخد و گران می‌شود، از کدام اتور و از کدام وزن مقابله‌ای حرف می‌زنیم؟
طرف‌های معامله -که به خوبی دندان‌های ما را شمارش کرده‌اند و موفق به وجب کردن ریش ما شده‌اند- با آگاهی از واقعیت‌های مثل روز روشن، شرایط خود را دیکته می‌کنند و خواسته‌هایشان را در واقع تحمیل می‌نمایند!
چه برانکو، آن‌سوی میز نشسته باشد، یا کی‌روش و شفر و چه حتی مربیان وطنی!
پرسپولیس گرفتار بزرگ
۲- گریزی نیست! چاره‌ای وجود ندارد! موقعیت برتر را آن‌ها دارند که طرف مایند! جایگاه ضعیف‌تر از آن ما و از آن مدیران کاربلد ماست که دست‌شان بسته و چپ‌شان خالی است! مدیرانی که باید هرچه طرف می‌گوید، بپذیرند و هر چه مدعی می‌خواهد در طبق اخلاص بگذارند! زود هم بله را بگویند و تند هم معامله را جوش بدهند که دزد سومی هم در کار است!
فکر نکنید که مهدی محمدنبی و علی رغبتی، بلد نیستند و یا ایرج عرب کنار اینان، هنوز خامی می‌کند و هنوز تا پخته شدن کار دارد! که در مذاکراتی که محور آن پول است و حول تقابل دلار و پوند و یورو جریان دارد، ریال موقعیتی شکننده دارد و در مقام مقایسه، با هر نوع ارزی، باید به مراتب بیشتر کوتاه بیاید! یک روز‌هایی هر دلار ۱۰۰۰ تومان بود، بعد شد ۴۰۰۰ تومان و حالا ۱۴ هزار تومان!
خلاصه کلام: شأن فوتبال ما، البته که با سفر‌های نالازم و مذاکره از سر ضعف پایین می‌آید، ولی برای حفظ این جایگاه باید به پول ملی، وزن و بهای واقعی‌اش را بخشید!
نرخ قهرمانی سپاهان: ۳۸۰ میلیون
۳- یک روز سپاهان در لیگ برتر، با بودجه‌ای معادل ۳۸۰ میلیون تومان، هم محرم نویدکیا را می‌پرورید، هم ادموند بزیک را «از نو» و دوباره می‌ساخت و بازسازی می‌کرد و هم با فرهاد کاظمی قهرمان ایران می‌شد!
امروز با ۳۸۰ میلیون تومان چند جلسه می‌توان تمرین کرد؟ امروز با ۳۸۰ میلیون تومان کدام بچه تیم جوانان را و کدام دست‌پرورده آکادمی فوتبال را می‌توان مال تیم خود کرد؟
۱۵ سال پیش، ۳۸۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری مناسبی برای قهرمان شدن در لیگ برتر بود، امروز با ۳۸۰ میلیون تومان چند دلار می‌توان خرید تا حقوق آرمناک دروازه‌بان و استپانیان، هافبک بازیگردان آن روز‌های تیم سپاهان را داد؟
۱۵ سال پیش، فرهاد کاظمی یک تیم ۳۸۰ میلیون تومانی را قهرمان ایران کرد، پارسال و امسال برای قهرمانی در لیگ برتر، پول نقدی معادل ۱۰۰ میلیارد -حالا تو بگو کمی هم کمتر- لازم است و در یک گردش دو، سه ساله روزگار، باید ۲۰۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیارد، دست به نقد در گاوصندوق خود آماده کرد!
فوتبال بی‌گناه است
۴- کاری‌اش نمی‌توان کرد! گناه را به گردن فوتبال نیندازیم! میان دلار ۱۰۰۰ تومانی با دلار ۱۴ هزار تومانی، تفاوت از زمین تا آسمان است! تفاوتی که منطق ریاضی هم ندارد! رشدی دارد سرطانی! روندی دارد تصاعدی!
می‌گویند پول، پول می‌آورد! حالا پول هم پول می‌آورد و هم استیصال و درماندگی و بی‌چارگی می‌آورد! با پرداخت‌های ۲۰۰ برابر و ۳۰۰ برابر بیشتر هم، قادر به متوقف کردن این رشد غیرقابل مقاومت نخواهی شد!
