خبرورزشی/ امیرعباس واسعی؛ ذوبآهن در مجموع با شکست ۶ بر ۴ برابر الاتحاد در مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا از جدول بازیها کنار رفت! پیش از این تیمهای استقلال و پرسپولیس در مرحله گروهی از جدول بازیها حذف شده بودند و سایپا هم از همان مرحله پلی آف موفق به صعود نشد و از بازیهای لیگ قهرمانان آسیا خداحافظی کرد. با حذف ذوبآهن از این پس فوتبال ایران هیچ نمایندهای در لیگ قهرمانان آسیا نخواهد داشت و با این کارنامه ضعیف دور از ذهن نیست در آیندهای نزدیک شاهد کاهش سهمیه ایران در این بازیها باشیم.
اما علت حذف چیست؟
۱- مسائل فنی؛ در سالهای اخیر تیمهای ایرانی سه بار به دیدار پایانی بازیها راه پیدا کردند، اما هر سه بار نایبقهرمان شدند. آخرین تیمی که از فوتبال ایران در آسیا قهرمان شده، پاس است که امروز وجود خارجی ندارد. بیشک دلیل اصلی عدم موفقیت تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا به مسائل فنی برمیگردد. در سالهای اخیر خیلی از مربیان تیمهای باشگاهی در مقام منتقد از تیم ملی بودند و همچنین مربی خارجی، اما خود نتوانستند تیمهای خود را به خوبی در بازیهای بینالمللی همراهی کنند. این یک واقعیت محض است که سطح بازیهای لیگ قهرمانان آسیا با لیگ برتر متفاوت است و این موضوع باید از سوی تیمهای باشگاهی به خوبی درک شود.
۲- امکانات؛ بیشک تیمهای حریف از نظر امکانات سختافزاری و نرمافزاری با تیمهای ایرانی قابل قیاس نیستند و قطعاً شرایط بهتری به نسبت تیمهای ما دارند. البته نتیجه را در زمین فوتبال بازیکنان رقم میزنند نه امکانات، اما نمیتوان منکر شد امکانات خوب، شرایط بهتری را برای تیمهای حریف به وجود آورده است. خیلی از تیمهای ما زمین تمرین اختصاصی ندارند و بالاخره این تفاوتها در جایی خود را نشان میدهد.
۳- یک توجیه؛ تیمهای ایرانی این حق را برای خود متصور هستند که اگر برابر تیمهای متمول عربی ببازند، حق دارند چراکه قرارداد بازیکنان تیمهای عربی چندبرابر بازیکنان تیمهای ایرانی است! این در حالی است که در فوتبال قانونی وجود ندارد مبنی بر اینکه هر تیمی بیشتر هزینه کند حتماً باید برنده شود. فوتبال ایران از نظر فنی در آسیا اول است، اما در سالهای اخیر به خوبی نتوانسته قدرت خود را به رخ بکشد و این نشان میدهد در فوتبال باشگاهی تیم اول آسیا به شمار نمیرویم.
۴- تاکتیک؛ گاهی تاکتیکهایی که از سوی تیمهای ایرانی برای بازی در لیگ قهرمانان آسیا برگزیده میشود تاکتیکهای مناسبی نیستند. گاهی فوتبال دفاعی تیمهای ایرانی آزاردهنده است و گاهی فوتبال تهاجمی که بیمحابایی در آن پررنگ است. آنچه مسلم است تیمهای باشگاهی ما یارای قهرمانی در آسیا را ندارند و برای رسیدن به این مهم تیمهای باشگاهیمان باید در همه زمینهها قوی شوند.
این یک واقعیت محض و مسلم است که فوتبال باشگاهی ما هنوز به پختگی و تجربه لازم برای قهرمانی در آسیا نرسیده و بیشتر از ماجراجویی در لیگ قهرمانان آسیا تنها به دنبال حضور است.
اما علت حذف چیست؟
۱- مسائل فنی؛ در سالهای اخیر تیمهای ایرانی سه بار به دیدار پایانی بازیها راه پیدا کردند، اما هر سه بار نایبقهرمان شدند. آخرین تیمی که از فوتبال ایران در آسیا قهرمان شده، پاس است که امروز وجود خارجی ندارد. بیشک دلیل اصلی عدم موفقیت تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا به مسائل فنی برمیگردد. در سالهای اخیر خیلی از مربیان تیمهای باشگاهی در مقام منتقد از تیم ملی بودند و همچنین مربی خارجی، اما خود نتوانستند تیمهای خود را به خوبی در بازیهای بینالمللی همراهی کنند. این یک واقعیت محض است که سطح بازیهای لیگ قهرمانان آسیا با لیگ برتر متفاوت است و این موضوع باید از سوی تیمهای باشگاهی به خوبی درک شود.
۲- امکانات؛ بیشک تیمهای حریف از نظر امکانات سختافزاری و نرمافزاری با تیمهای ایرانی قابل قیاس نیستند و قطعاً شرایط بهتری به نسبت تیمهای ما دارند. البته نتیجه را در زمین فوتبال بازیکنان رقم میزنند نه امکانات، اما نمیتوان منکر شد امکانات خوب، شرایط بهتری را برای تیمهای حریف به وجود آورده است. خیلی از تیمهای ما زمین تمرین اختصاصی ندارند و بالاخره این تفاوتها در جایی خود را نشان میدهد.
۳- یک توجیه؛ تیمهای ایرانی این حق را برای خود متصور هستند که اگر برابر تیمهای متمول عربی ببازند، حق دارند چراکه قرارداد بازیکنان تیمهای عربی چندبرابر بازیکنان تیمهای ایرانی است! این در حالی است که در فوتبال قانونی وجود ندارد مبنی بر اینکه هر تیمی بیشتر هزینه کند حتماً باید برنده شود. فوتبال ایران از نظر فنی در آسیا اول است، اما در سالهای اخیر به خوبی نتوانسته قدرت خود را به رخ بکشد و این نشان میدهد در فوتبال باشگاهی تیم اول آسیا به شمار نمیرویم.
۴- تاکتیک؛ گاهی تاکتیکهایی که از سوی تیمهای ایرانی برای بازی در لیگ قهرمانان آسیا برگزیده میشود تاکتیکهای مناسبی نیستند. گاهی فوتبال دفاعی تیمهای ایرانی آزاردهنده است و گاهی فوتبال تهاجمی که بیمحابایی در آن پررنگ است. آنچه مسلم است تیمهای باشگاهی ما یارای قهرمانی در آسیا را ندارند و برای رسیدن به این مهم تیمهای باشگاهیمان باید در همه زمینهها قوی شوند.
این یک واقعیت محض و مسلم است که فوتبال باشگاهی ما هنوز به پختگی و تجربه لازم برای قهرمانی در آسیا نرسیده و بیشتر از ماجراجویی در لیگ قهرمانان آسیا تنها به دنبال حضور است.
کارشناسان و صاحبنظران پاسخ میدهند
دلایل ناکامی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا چیست؟
دلایل ناکامی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا چیست؟
ناصر نوآموز: اینکه همه تیمهای ایرانی حذف شدهاند جای نگرانی دارد
رئیس پیشین فدراسیون فوتبال، در این خصوص گفت: واقعاً این ناراحت کننده است که از غرب آسیا ۳ تیم عربستانی و یک تیم قطری به مرحله بعدی لیگ قهرمانان صعود کردهاند، ولی خبری از تیمهای ایرانی در این مرحله نیست و همگی حذف شدهاند. این نشان میدهد از بسیاری جهات تیمهای عربی شرایط بسیار حرفهایتر و بهتری نسبت به ما دارند. شما به برنامهریزیها، امکانات حرفهای، مربیان و بازیکنان خوبی که جذب میکنند نگاه کنید، متوجه تفاوتها خواهید شد. به نظرم باید از لحاظ مالی و امکانات خودمان را تقویت کنیم و مدیرانی بیاوریم که برنامههای بلندمدت برای کسب موفقیت داشته باشند.
حسن حبیبی: ساختار فوتبال ما آماتوری است
سرمربی اسبق تیمهای ملی کشورمان، در این خصوص به خبرورزشی گفت: برنامهریزیهای ما در فوتبال چه در رده باشگاهی و چه در رده ملی حرفهای نیست و به نوعی ما اسم حرفهای بودن را یدک میکشیم، اما آماتور هستیم. تیمهای عربی ساختار حرفهایتری نسبت به ما دارند و از همه لحاظ چه مالی و چه امکاناتی بهتر هستند و از مربیان و بازیکنان بین المللی باکیفیتی استفاده میکنند. در عوض مدیران ما، چون مدیران هزینه هستند و باشگاههایمان، چون درآمدی ندارند و اکثراً دولتی هستند، نمیتوانیم روند رو به رشدی را تجربه کنیم و درجا میزنیم.
بیژن ذوالفقارنسب: سرمایهگذاری آنها روی فوتبال بیشتر است
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: این درست است که استعدادهای فوتبالی در کشورهای عربی بسیار کمتر از استعدادهای فوتبالی در ایران است، اما از لحاظ امکانات و برنامهریزی کوتاهمدت و بلندمدت آنها شرایط بهتری دارند و سرمایهگذاریهای زیادی انجام میدهند. وقتی میبینید که قیمت یکی، دو بازیکن خارجی این تیمها بیشتر از کل بازیکنان تیمهای ماست نشان میدهد هدفگذاری آنها از لحاظ مالی و داشتن ورزشگاههای حرفهای و مدرن درست بوده و نسبت به تیمهای ایرانی وضعیت فنی مناسبتری دارند.
ناصر ابراهیمی: این زنگ خطر را باید جدی گرفت
مربی اسبق تیم ملی و پرسپولیس در این خصوص گفت: این موضوع واقعاً یک هشدار و زنگ خطری برای تیمهای ایرانی است که باید آنها را جدی گرفت. چرا باید تیمهای ایرانی جایی در بین ۸ تیم برتر آسیا نداشته باشند. این نشان میدهد فوتبال ما در رده باشگاهی دچار افت شدیدی شدهاند. اکثر تیمها از بیپولی رنج میبرند و از امکانات ضعیفی برخوردار هستد. قیمت مربیان و بازیکنان درجه یک خارجی که تیمهای عربی میآورند قابل مقایسه با ما نیست. باشگاههای ما مسیر نادرستی را در حال طی کردن هستند. فوتبال ما از مسیر حرفهای شدن دور شده است.
ابراهیم قاسمپور: اکثر تیمهای ایرانی ورشکسته هستند
کارشناس فوتبال کشورمان که سالها در کشورهای عربی مربیگری و بازی کرده، در این خصوص گفت: سرمایهگذاری زیادی که تیمهای عربی انجام میدهند قابل قیاس با تیمهای ما نیست. اکثر تیمهای ایرانی ورشکسته هستند و حتی توان پرداخت حق و حقوق مربیان و بازیکنان خود را ندارند، چه برسد به اینکه بخواهند امکانات حرفهای برای خودشان فراهم کنند. به نظرم تا وقتی فوتبال ما دولتی باشد شرایط همین خواهد بود و اگر به سمت خصوصیسازی برویم و برنامهریزی حرفهای داشته باشیم خیلی زود میتوانیم به آنچه که لیاقتش را داریم برسیم.