خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ غافلگیر نباید شد! شکست دادن هنگکنگ و کامبوج و بحرین و عراق، غافلگیری بهحساب نمیآید! غلبه بر این تیمها، نیاز به خلق شگفتی ندارد!
سهشنبه با هنگکنگ بازی داریم و بازی در خانه حریف همیشه قواعد و مرزبندیهای تکنیکی و تاکتیکی خود را دارد! احتیاطی که شرط عقل است، باید رعایت شود! فشار و سرعتی که لازمه مال خود کردن زمین و توپ است نیز باید در دستور کار قرار گیرد!
تیم ملی، یک اصل دیگر را هم در کانون توجه خود قرار داده است: ... شکل دادن تیمی که متفاوت باشد! درست کردن تیمی که در جامجهانی ۲۰۲۲، هم جوان باشد و هم باتجربه! هم میدان دیده باشد و هم انرژیک و دارای خاصیت خواهندگی!
ساختن تیمی که در جام جهانی قطر، به تمام تجهیزات بایسته مجهز باشد، از هماکنون و بلکه، از لحظه ورود مارک ویلموتس به چرخه فوتبال ایران، آغاز شده است!
ساختن و پدید آوردن تیمی که بیشتر بدود، بهتر پا به توپ شود و آسانتر دفاع کند! دفاعی همهجانبه که در آن دفع توپ، البته هست، اما نه اینکه همه عملیات دفاعی را شامل شود! دفاعی که قدرت بازیسازی، از انتهای زمین را داشته باشد!
پرسپولیس با تیم دومش
دنباله برنامه آمادهسازی تیمهای لیگ برتری، به شکل عیانتری آغاز شد! پرسپولیس با یک بازی درون ورزشگاه- که درهایش به روی همه بسته است- با سایپا مقابله میکند! دیداری که نه سهلگیرانه است و نه آسان گرفته خواهد شد! ابراهیم صادقی، حتی از کالدرون، این بازی را جدیتر خواهد گرفت! سایپا در رده بالای فوتبال ایران، سازندهترین تیم است که در همه تیمهای «قدر» یارانی دارد که «فیکسند»!
کالدرون، عیار تیم بودن پرسپولیس را بدون حضور ملیپوشانش به سنجش خواهد کشید! پرسپولیس بدون بیرانوند، نادری، امیری، ترابی، رسن، نوراللهی و... چه خواهد کرد!
مقابل تراکتور که با وجود همه اینان، باخت! هم بازی را و هم نتیجه را، باید دید که «تیم دیگر» پرسپولیس چقدر از عهده خواستههای کالدرون برمیآید، ولی مهمتر این است:
... کالدرون، چه خواستههای مشخصی از یاران پرسپولیس دارد؟ تا امروز که چیزی دیده نشده!
تراکتور دنیزلی هنوز نیامده
تراکتور، خود را به خواب نزد! تراکتور در باد پیروزی بر پرسپولیس نخوابید! تراکتور، هم نکات خوب و مثبت بازی خود را دید و هم نکتههای بدش را. دنیزلی، آنقدر کارکشتگی دارد که دچار خودفریبی نشود! دنیزلی به خوبی میداند که ارزش و قیمت حضور ۷۵ هزار نفره تماشاگران، فوتبالی است کاملتر، فوتبالی است بیغلطتر و فوتبالی است آموزندهتر! دنیزلی و تراکتور، در پی نمایش زیباتری از فوتبال هستند که در آن رضا اسدی هم نقش کم دیده شدهتری باشد و تیکدری از اجزای شاخص ماشین فوتبال تراکتور!
سپاهان و مخفیکاری
از سپاهان خبری که خبر تلقی شود نداریم! سپاهان هنوز «باز» نشده و هنوز از پیله خود در نیامده، ولی سپاهان به شیوه امیر، در حال «بازسازی» ارکان اصلی بازی ساده، ولی مؤثر و مفیدی است که در آن، محوریت اصلی برعهده استنلی کیروش است!
«امیر» فعلاً به کارهای خفیه و به پنهانکاری روی آورده، ولی بهزودی ناچار میشود «رو بازی کند»! در فوتبال امروز، بازی به شیوه «جیمز باند» ممکن نیست! یا قدرتت را به حریف تحمیل میکنی یا تحت تأثیر قدرت حریف، به بازی انفعالی تن میدهی! تا بهحال، سپاهان، تراکتور، شهر خودرو، تیمهای صاحب اختیار بودهاند! حتی استقلال هم در بزنگاههای مهمی، کلید بازی خود را از دست میدهد!
فرق پرسپولیس کالدرون با پرسپولیس برانکو در همین است! برانکو، بازی را از دست نمیداد، ولی پرسپولیس هنوز کمی «کم» دارد، در این زمینه!
خوشا تبریز و وصف بیمثالش
رکورد اصلی را تراکتور از آن خود کرده است:
... تابلوشهر ۷۵ هزار نفره! نه ۷۵ هزار حاضر و فقط ناظر! نه یک ورزشگاه پر از هوادار و طرفدار و مشتاق پیروزی! نه، این نبود! قدرت ویژه تراکتور، از جای دیگر و از چیز دیگر ناشی میشد!
هنوز هم قدرت تراکتور، از چیز دیگری مایه میگیرد و از چشمه دیگری سیراب میشود! تراکتور به راستی که ۷۰ تا ۷۵ هزار بازیگر دارد! همه گرم، همه پرانرژی و همه مشتاقانی که در بازی، مؤثرند! ببینیم تراکتور چه دارد که بقیه ندارند، حتی همه با هم!
سپاهان ۸ هزار تماشاگر در نقش جهان داشت! تیم استقلال با ۲۲ هزار نفر، به جنگ فولاد اهواز آمد! شهرخودرو، ۶ هزار نفره بالهای شاهین بوشهر را بست! نفت آبادان، هر کاری میکند بیش از ۴ هزار نفر ندارد! نساجی در قائمشهر هم ۴۰۰۰ نفره ۴ گل زد!
به این ۴۴ هزار نفر- همه بازیها، به جز بازی تراکتور و پرسپولیس- باید ۱۵۰۰ تماشاگر رسیده شهر جم را اضافه کرد و ۵۰۰ نفری که بازی پرتحرک سایپا و گلگهر را دیدند!
***
باید کاری کرد! فوتبال خوب و لیگ پرشکوه تماشاگرانش را از دست میدهد!
سهشنبه با هنگکنگ بازی داریم و بازی در خانه حریف همیشه قواعد و مرزبندیهای تکنیکی و تاکتیکی خود را دارد! احتیاطی که شرط عقل است، باید رعایت شود! فشار و سرعتی که لازمه مال خود کردن زمین و توپ است نیز باید در دستور کار قرار گیرد!
تیم ملی، یک اصل دیگر را هم در کانون توجه خود قرار داده است: ... شکل دادن تیمی که متفاوت باشد! درست کردن تیمی که در جامجهانی ۲۰۲۲، هم جوان باشد و هم باتجربه! هم میدان دیده باشد و هم انرژیک و دارای خاصیت خواهندگی!
ساختن تیمی که در جام جهانی قطر، به تمام تجهیزات بایسته مجهز باشد، از هماکنون و بلکه، از لحظه ورود مارک ویلموتس به چرخه فوتبال ایران، آغاز شده است!
ساختن و پدید آوردن تیمی که بیشتر بدود، بهتر پا به توپ شود و آسانتر دفاع کند! دفاعی همهجانبه که در آن دفع توپ، البته هست، اما نه اینکه همه عملیات دفاعی را شامل شود! دفاعی که قدرت بازیسازی، از انتهای زمین را داشته باشد!
پرسپولیس با تیم دومش
دنباله برنامه آمادهسازی تیمهای لیگ برتری، به شکل عیانتری آغاز شد! پرسپولیس با یک بازی درون ورزشگاه- که درهایش به روی همه بسته است- با سایپا مقابله میکند! دیداری که نه سهلگیرانه است و نه آسان گرفته خواهد شد! ابراهیم صادقی، حتی از کالدرون، این بازی را جدیتر خواهد گرفت! سایپا در رده بالای فوتبال ایران، سازندهترین تیم است که در همه تیمهای «قدر» یارانی دارد که «فیکسند»!
کالدرون، عیار تیم بودن پرسپولیس را بدون حضور ملیپوشانش به سنجش خواهد کشید! پرسپولیس بدون بیرانوند، نادری، امیری، ترابی، رسن، نوراللهی و... چه خواهد کرد!
مقابل تراکتور که با وجود همه اینان، باخت! هم بازی را و هم نتیجه را، باید دید که «تیم دیگر» پرسپولیس چقدر از عهده خواستههای کالدرون برمیآید، ولی مهمتر این است:
... کالدرون، چه خواستههای مشخصی از یاران پرسپولیس دارد؟ تا امروز که چیزی دیده نشده!
تراکتور دنیزلی هنوز نیامده
تراکتور، خود را به خواب نزد! تراکتور در باد پیروزی بر پرسپولیس نخوابید! تراکتور، هم نکات خوب و مثبت بازی خود را دید و هم نکتههای بدش را. دنیزلی، آنقدر کارکشتگی دارد که دچار خودفریبی نشود! دنیزلی به خوبی میداند که ارزش و قیمت حضور ۷۵ هزار نفره تماشاگران، فوتبالی است کاملتر، فوتبالی است بیغلطتر و فوتبالی است آموزندهتر! دنیزلی و تراکتور، در پی نمایش زیباتری از فوتبال هستند که در آن رضا اسدی هم نقش کم دیده شدهتری باشد و تیکدری از اجزای شاخص ماشین فوتبال تراکتور!
سپاهان و مخفیکاری
از سپاهان خبری که خبر تلقی شود نداریم! سپاهان هنوز «باز» نشده و هنوز از پیله خود در نیامده، ولی سپاهان به شیوه امیر، در حال «بازسازی» ارکان اصلی بازی ساده، ولی مؤثر و مفیدی است که در آن، محوریت اصلی برعهده استنلی کیروش است!
«امیر» فعلاً به کارهای خفیه و به پنهانکاری روی آورده، ولی بهزودی ناچار میشود «رو بازی کند»! در فوتبال امروز، بازی به شیوه «جیمز باند» ممکن نیست! یا قدرتت را به حریف تحمیل میکنی یا تحت تأثیر قدرت حریف، به بازی انفعالی تن میدهی! تا بهحال، سپاهان، تراکتور، شهر خودرو، تیمهای صاحب اختیار بودهاند! حتی استقلال هم در بزنگاههای مهمی، کلید بازی خود را از دست میدهد!
فرق پرسپولیس کالدرون با پرسپولیس برانکو در همین است! برانکو، بازی را از دست نمیداد، ولی پرسپولیس هنوز کمی «کم» دارد، در این زمینه!
خوشا تبریز و وصف بیمثالش
رکورد اصلی را تراکتور از آن خود کرده است:
... تابلوشهر ۷۵ هزار نفره! نه ۷۵ هزار حاضر و فقط ناظر! نه یک ورزشگاه پر از هوادار و طرفدار و مشتاق پیروزی! نه، این نبود! قدرت ویژه تراکتور، از جای دیگر و از چیز دیگر ناشی میشد!
هنوز هم قدرت تراکتور، از چیز دیگری مایه میگیرد و از چشمه دیگری سیراب میشود! تراکتور به راستی که ۷۰ تا ۷۵ هزار بازیگر دارد! همه گرم، همه پرانرژی و همه مشتاقانی که در بازی، مؤثرند! ببینیم تراکتور چه دارد که بقیه ندارند، حتی همه با هم!
سپاهان ۸ هزار تماشاگر در نقش جهان داشت! تیم استقلال با ۲۲ هزار نفر، به جنگ فولاد اهواز آمد! شهرخودرو، ۶ هزار نفره بالهای شاهین بوشهر را بست! نفت آبادان، هر کاری میکند بیش از ۴ هزار نفر ندارد! نساجی در قائمشهر هم ۴۰۰۰ نفره ۴ گل زد!
به این ۴۴ هزار نفر- همه بازیها، به جز بازی تراکتور و پرسپولیس- باید ۱۵۰۰ تماشاگر رسیده شهر جم را اضافه کرد و ۵۰۰ نفری که بازی پرتحرک سایپا و گلگهر را دیدند!
***
باید کاری کرد! فوتبال خوب و لیگ پرشکوه تماشاگرانش را از دست میدهد!