خبرورزشی/ جمشید حمیدی؛ رفتارهای تکراری این مربی صربستانی ایگور کولاکوویچ کار را به جایی رسانده که حتی بازیکن کمحرفی، چون سید موسوی هم به حرف آمده که هم ما خسته شدهایم و هم مردم که از بس ما را دیدهاند، خستهاند، در این میان محدودی کارشناس دلسوز که دنبال نان قرض دادن و نان قرض گرفتنهای متداول نیستند، هرچه بگویند و بنویسند آوازخوانی در بازار مسگرهاست، چون آنقدر پدر اندر، (به قول هموطنان عزیز خراسانی) و پدر معنوی و پدرک بزرگ برای این ورزش زیبا، سپید و نجیب ساختهاند که مقابل هر نقدی و نقادی شاخ و شانه میشکند که کارنامه گاسپادین ایگور را یک تریلی هم نمیکشد در صورتی که اگر دنبال به رخ کشیدن ورق پارهها باشیم، کارنامه مربیان ایرانی مصطفی کارخانه، بهروز عطایی، پیمان اکبری و محمد وکیلی چندین ورق آچهار را پر و پیمان میکند، حرف تازهای نیست که نوشته و مینویسیم که بازیکن ماشین نیست که اگر باشد هم گاه یاتاقان (!) میسوزاند ولی افرادی که بر گرده بازیکنان فداکار تیم ملی سوار شده پیاده بشو نیستند، چراکه بقای خود را حتی در فرسودگی مفرط ستارههای ایرانی میبینند. از اوایل لیگ ملل پارسال و امسال هشدار دادهایم که ما به پنجهها و ساعدهای طلایی مردان ایرانی برای رسیدن به المپیک نیاز داریم، اما آقایان دنبال دلار لیگ و حالا جام جهانیاند، اما شکست بد و ناگوار شب گذشته سیلی محکمی به گوش همه بود تا زنگ خطر را احساس کنند. استرالیا بیکار ننشسته، چین مرموزانه حرکت میکند و ژاپن هم که در قهرمانی جهان بلغارستان دمار از تیم ما در آورده بود، در مسابقه با استرالیا دچار چنان تنگناهایی شده بودیم که سعید معروف ناچار شده نقش آبشاریست را هم ایفا کند، اما با تمام هنرمندی که به خرج داده بود نتوانست با سه بازیکن مقابل تیم پرانگیزه و بلندبالای استرالیا پیروز شود. بدون تردید در شرایط عادی، نه چین و نه ژاپن توانایی شکست ما را ندارند ولی چه کنیم که رستم شد و یک دست اسلحه، سرمربی و همراهان صربستانی - مونته نگرویی اش که گویا ماهی ۴۰۰ میلیون میگیرند و جوانان ما را میسوزانند و بزرگان والیبال ما را در آتش خستگی گداخته میسازند. دیروز مرتضی شریفی و صابر کاظمی و امیرحسین توخته، امروز هم محمدجواد معنوینژاد. گاسپادین حتی از فرهاد قائمی سی و چند ساله که دیگر نه سرویس خوب میزند و نه در دریافت عملکرد عالی گذشته را دارد، دست نمیکشد و در یک فدراسیون بیصاحب (!) باید دست به دعا برداریم این آقای موخرمایی و چشمآبی ما را در مسیر المپیک از هر گزندی محفوظ بدارد.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
تیم ملی والیبال سه سالی میشود که خوب بازی نمیکند گویی به بیماری خستگی مزمن مبتلا شده و طبیبی یافت نمیشود.