خبرورزشی/ آرمین زمانی؛ وینفرد اولین خارجی‌ای نیست که با ترک ایران از کشورمان بدگویی می‌کند و شاید باید ریشه مشکل را در جایی دیگر جست‌وجو کنیم.
سختی زندگی در کشوری دیگر
حقیقت این است که انتقال به کشوری دیگر که هیچ تصوری از زبان و فرهنگ آن ندارید حتی برای بازیکنان کاملاً حرفه‌ای هم کار واقعاً سختی است و خیلی از آن‌ها روز‌های سختی را در ماه‌های اول حضورشان در کشور و لیگی جدید تجربه می‌کنند. حال تصور کنید این بازیکنان خارجی با تفریحاتی که در کشورهایشان عرف و رایج است به ناگاه به ایران می‌آیند. کشوری که هیچ‌کس زبانشان را نمی‌فهمد و تقریباً هیچ تفریحی برای آن‌ها وجود ندارد و حتی گاهی امکان به همراه آوردن زن و کودکان خود به کشور را هم ندارند. آن‌ها مجبورند بعد از تمرین فقط در خانه بمانند و برنامه روزانه این دسته از بازیکنان تبدیل به خانه، تمرین، مسابقه می‌شود. این اتفاقی بود که برای لی هری اروین افتاد و او تنها بعد از چند ماه حضور در ایران ادعا کرد به شدت افسرده شده است. مسئولان باشگاه با این بازیکن همکاری نکردند و او را به اجبار قراردادش در ایران نگه داشتند تا اروین بعد از ترک ایران در مصاحبه‌هایش بگوید بدترین روز‌های عمرش را در ایران سپری کرده است.
رفتار بد با خارجی‌ها
اتفاق بد دیگری که بسیاری از بازیکنان خارجی در ایران تجربه می‌کنند، رفتار بد سایر بازیکنان با آنهاست و فوتبالیست‌ها می‌دانند که هیچ چیز بدتر از این نیست که هم‌تیمی‌هایت تو را از خود ندانند. این چیزی بود که نیومایر در استقلال تجربه کرد. بازیکن آلمانی درست یا غلط به این نتیجه رسیده بود که بازیکنان دیگر او را دوست ندارند، با او حرف نمی‌زنند، توپ را به این هافبک نمی‌دهند و در نتیجه کاری کرده‌اند که او از ترکیب استقلال خارج شود. در این زمینه مسئولان رده‌بالای باشگاه‌ها هم بی‌تقصیر نیستند. بدرفتاری با خارجی‌ها را به کرات در ایران شاهد بودیم. هنوز یادمان نرفته که آری‌هان را برای انتقال از استادیوم به هتل سوار وانت مزدا کردند یا جیوانی می، مربی ایتالیایی سایپا در خیابان توسط دستیارش قال گذاشته شد تا مجبور شود خودش تاکسی بگیرد و بر سر بازی تیمش برود! یا هنگام برکناری همین شفر برخورد‌هایی شد که او امروز بگوید هر جای دیگر این رفتار‌ها می‌شد، مسئولانش به عنوان مجرم دستگیر می‌شدند. همین برخورد‌ها با مانوئل ژوزه هم شد. او را هم به اردوی پرسپولیس راه ندادند و پیرمرد پرتغالی از این رفتار‌ها فیلم گرفت.
ضعف ساختار‌ها
اکثر بازیکنانی که به فوتبال کشورمان می‌آیند در فضا‌هایی بهتر و با امکاناتی قوی‌تر فوتبال بازی کرده‌اند و ذهنیتی حرفه‌ای دارند. آن‌ها با همین تصور پا به ایران می‌گذارند و چیزی که می‌بینند خیلی با تصوراتشان فاصله دارد. این بازیکنان به قدری در ایران رفتار‌های غیر حرفه‌ای می‌بینند (در برخی موارد حتی از آن‌ها کلاهبرداری می‌شود) که در اولین فرصت از ایران می‌روند.
شفر آخرین نفر نیست
استراماچونی هنوز هم از جایی صحبت می‌کند که به عنوان محل تمرین به او نشان دادند و بسیار هم مجهز بود، اما هنوز یک بار هم تیمش در آن تمرین نکرده! در دیگر اتفاقی که برای این مربی افتاد، مرد ایتالیایی برای خرید یک وایت‌برد ساده آنقدر منتظر ماند و اقدامی از سوی مسئولان ندید که خودش با هزینه شخصی اقدام به خرید تخته کرد. طبیعی است این مربی وقتی از کشورمان خارج می‌شود شروع به بدگویی از کشورمان بکند. در واقع خود ما آن‌ها را به مرزی می‌رسانیم که از شرایطشان در ایران منزجر شوند و طبیعی است که چنین آدم‌هایی حرف خوبی ندارند که از کشورمان بزنند. شک نکنید نفر بعدی که با فرار از ایران در موردش بدگویی خواهد کرد، همین استراماچونی است که بار‌ها گفته برای رفتن از ایران لحظه‌شماری می‌کند و تنها جریمه فسخ او را نگه داشته!
همه چیز هم سیاه نیست
با وجود تمام این حرف‌ها در سال‌های گذشته کم نداشتیم بازیکنانی که از حضور در ایران به عنوان تجربه‌ای شیرین یاد می‌کنند. نمونه آن‌ها اشپیتیم آرفی است که حتی بعد از پایان فوتبالش هم هنوز در ایران زندگی می‌کند یا پادوانی مدافع استقلال که با وجود ناملایمتی‌هایی که هنوز در حقش ادامه دارد همچنان از ایران تعریف می‌کند. کم نیستند از این نمونه‌ها: جان‌واریو، ادینهو، کی‌روش، ولاسکو و... ایرانی‌ها همواره به مهمان‌نوازی مشهور بودند پس چرا در حالی که می‌توانیم سختی زندگی آن‌ها در ایران را کم کرده و باعث رقم خوردن خاطراتی شیرین برای آن‌ها شویم، کاری می‌کنیم که این مهمان‌های خارجی به مرز نفرت از کشورمان برسند؟
اگر مدیران ما به خارجی‌ها وعده دروغ ندهند و رفتاری حرفه‌ای با آن‌ها داشته باشند، دلیلی ندارد خارجی‌ها بعد از خوردن نمک ما، این‌گونه نمکدان بشکنند!
چرا بعضی خارجی‌ها وقتی می‌روند پشت سر ایران بدگویی می‌کنند؟
محمدحسین زرندی: این کار اصلاً قشنگ نیست
مدیر روابط عمومی و رسانه‌ای سابق باشگاه استقلال در این خصوص گفت: دو نکته وجود دارد؛ اول این که یکی مربی یا بازیکن وقتی برای کار به کشوری می‌رود پس از پایان دوره همکاری باید طوری رفتار کند که اسرار و مسائل مربوط به آنجا را درون خودش نگه دارد و آن را حفظ کند. این خوب نیست دلخوری‌ها را در قالب مصاحبه‌های آنچنانی نشان بدهند. بحث دوم این است که متأسفانه اکثر مربیان و بازیکنان خارجی که به فوتبال ایران آمده‌اند با ناراحتی و... ایران را ترک کرده‌اند و از لحاظ مالی کارشان به فیفا و... کشیده است. ما باید کاری کنیم که خارجی‌ها با رضایت بروند و مجبور نشوند با خشم و عصبانیت از ایرانی‌ها شکایت کنند.
کاظم محمودی: پول‌شان را که نمی‌گیرند با عصبانیت می‌روند
مربی سابق تراکتور که سال‌ها با مربیان خارجی کار کرده در این خصوص گفت: به هر حال اکثر باشگاه‌های ما از لحاظ مالی شرایط خوبی ندارند و بعضاً نمی‌توانند به تعهدات مالی خود نسبت به مربیان و بازیکنان خارجی عمل کنند لذا این خارجی‌ها که به هر حال حرفه‌ای هم هستند و برای پول، قرارداد‌های خوب می‌بندند با عصبانیت و ناراحتی ایران را ترک می‌کنند و می‌روند به فیفا شکایت می‌کنند و بقیه ماجرا‌ها را هم که خودتان می‌دانید. اگر چه خوشبختانه هر مربی خارجی که به تراکتور آمد با احترام با او برخورد شد و مشکلی وجود نداشت و باشگاه محبوب تراکتور از این قاعده جداست.
رضا چلنگر: مربیان کروات هم فنی خوب بوده‌اند، هم اخلاقی
مترجم نام‌آشنای اکثر مربیان کروات که راهی فوتبال ایران شده‌اند در این خصوص گفت: خوشبختانه اکثر مربیانی که من سابقه همکاری با آن‌ها را داشته‌ام حتی پس از جدایی از فوتبال ایران، همواره با احترام از ما حرف زدند و از لحاظ فنی و اخلاقی شرایط خوبی داشتند به طوری که بار‌ها از سوی تیم‌های ملی و باشگاهی دوباره دعوت به کار شدند. به هر حال هستند مربیان و بازیکنانی که دچار مشکلاتی اعم از مالی و... می‌شوند و وقتی از ایران می‌روند اقدام به شکایت می‌کنند و هر زمان درباره فوتبال ایران حرف می‌زنند ناراحتی خودشان را پنهان نمی‌کنند.
حمید درخشان: پول‌شان را نمی‌گیرند بد و بیراه می‌گویند
سرمربی و کاپیتان اسبق پرسپولیس در این خصوص گفت: ۹۹ درصد دلیل اصلی این مسئله به مسائل مالی برمی‌گردد. وقتی پول‌شان را به موقع نمی‌گیرند و با ناراحتی ایران را ترک می‌کنند می‌روند و هم شکایت می‌کنند و هم پشت سر ما بد و بیراه می‌گویند. ما مردمان خوب و مهربانی داریم که بسیار هم مهمان‌نواز هستند. بحث اصلی بحث قرارداد‌ها و مالی است و این طور می‌شود که طرف هر وقت می‌خواهد درباره فوتبال ما حرف بزند با بدی یاد می‌کند. ما باید برای همیشه این مشکل را حل کنیم؛ یا خارجی نیاوریم یا اگر می‌آوریم به موقع به تعهدات خود عمل کنیم.
مسعود رضاییان: همه این‌ها به پول برمی‌گردد
مدیرعامل اسبق باشگاه‌های فولاد، ملوان و... در این خصوص گفت: من هم فکر می‌کنم نحوه جدایی خارجی‌ها از فوتبال ایران و عدم انجام تعهدات مالی از سوی تیم‌های ایرانی دلیل اصلی این موضوع است که می‌روند و از ما بدگویی می‌کنند. اگر چه نحوه رفتن شفر هم زیاد خوب نبود و او حالا دارد عصبانیت خود را طور دیگری خالی می‌کند. ما باید قبول کنیم وقتی قرارداد حرفه‌ای می‌بندیم باید به آن عمل کنیم و وقتی مربی یا بازیکن خارجی خواهان حق و حقوق خودش در فوتبال ما می‌شود برخورد‌های مناسبی با آن‌ها داشته باشیم.
