خبرورزشی/ مجید ابونوری؛ وقتی رقبای پرسپولیس ویلان و سرگردانند، زندگی یکبار دیگر در حال نشان دادن سخاوتمندی اش به ارتش سرخ است. قسمت «قرمز» فوتبال ایران، سال هاست، هم حسابش و هم سفره اش را از رقبایش جدا کرده است. آن‌ها پوست و گوشت و استخوانشان، باموفقیت گره خورده است. درست برخلاف حریفانشان که باناکامی خو گرفته اند! کیفیت زبان متفاوت پرسپولیس بارقبایش است. پرسپولیس درحال حاضر - باتمام پتانسیلی که فوتبال باشگاهی درایران دارد - درمسیر درست نتیجه گرفتن قدم برمی دارد. دی ان‌ای پرسپولیس، سالهاست با رخوت و ملال بیگانه است! سالهاست ارتش سرخ می‌داند، با ترش رویی و بی صبری نمی‌توان قله‌ها را فتح کرد. باید برای رسیدن به موفقیت، گام‌های اساسی تری برداشت. قدم‌های محکم تر، استوارتر و مردانه تر!

نتیجه دیدار با پیکان، نشان داد، پرسپولیس بدون هیچ رحم و شفقتی، بدون هیچ لیس و افاده ای، «جام» می‌خواهد؛ موفقیت از نان شب هم برایش واجب‌تر است و برای این هدف، نیاز به آسمان و ریسمان بافتن ندارد! پرسپولیس مطمئن است و یک دل، و به آینده اش در فوتبال باشگاهی ایران خوشبین! آن‌ها بازی به بازی، شک و دودلی‌ها را کم می‌کنند؛ و موفقیت را برای رقبایشان، سرابی بیش باقی نمی‌گذارند. شاید حداقل تا اطلاع ثانوی، حریفان باید خوشی‌ها را در «خواب» ببینند!

از تصدق سر، شیخ ویسی، دروازه‌بان پیکان، جاگیری‌های غلط مدافعان این تیم، و بازی پراشتباه شاگردان ویسی، پرسپولیس چندگام به قهرمانی نزدیک‌تر شد. پیکان چیزی برای رفع عطش سیری ناپذیری پرسپولیس نداشت. هرچه داشت در زمین دیدیم! گلری که در گرفتن ساده‌ترین توپ‌ها عاجز بود. مدافعانی که همانند سبکباران ساحل‌ها اسباب تفریح بودند؛ و هافبک‌هایی که در ایجاد موقعیت برای مهاجمانشان «عقیم» بودند! پیکان فرتوت و شکسته بود و پرسپولیس می‌دانست برای برنده شدن، نیاز به درو دیوار کوبیدن نیست! وقتی شما با چنین تیمی -منظور پیکان- رودررو می‌شوید، خوشبختی و کامیابی با پای خودش می‌آید. نیاز نیست از توانایی و هوشیاری‌تان بیش از اندازه هزینه کنید! برای پیکان، دفاع از لحظه‌ای شروع شد که توپ‌ها یکی پس از دیگری وارد دروازه اش شد. شاگردان ویسی فراموش کردند که دفاع در فوتبال از لحظه‌ای شروع می‌شود که شما توپ را از دست می‌دهید؛ و این بستگی به محل از دست دادن توپ دارد. شما نمی‌توانید مدافع باشید و عاشق دفاع کردن نباشید و از این کار لذت نبرید. سرعت در دفاع از فاکتور‌های مهم محسوب می‌شود. ویسی باید به مدافعانش بگوید؛ سرعت زیاد توانایی شما را برای دفاع بهبود می‌بخشد. مدافعی که بازیخوان نباشد، نتیجه اش جاگیری غلط و گل اول پرسپولیس است. مدافعی که اعتماد بنفس ندارد، موهبتی است برای گل‌های دوم و سوم پرسپولیس!

پرسپولیس -حداقل در میدان مسابقه- سر به سر خود نمی‌گذارد. خوددرگیری ندارد. «راه» را از «چاه» تشخیص داده است و می‌داند تیم واقعی، تیمی است که نفرات اصلی و ذخیره اش یکی باشند. با قدم‌های مردد وارد میدان نمی‌شود باحالتی که چیزی را بخواهد و نداند چطور بگوید. موفقیت درقلب و مغز بازیکنان پرسپولیس و هوادارانش، ریشه دوانیده است. خصیصه‌ای که فعلا برای رقبای این تیم، محلی ازاعراب ندارد!