حداکثر خونسردی! حد اعلای تمرکز! حوصلهای که بیش از آن ممکن نباشد! امروز در بازی با سوریه باید جمع اضداد بود! امروز باید یادمان باشد که راه پیروزی، یکی و دو تا نیست! امروز نباید از یاد ببریم که میتوان هم در دقایق اولیه کار بازی را تمام کرد و هم میتوانیم صبورانه در پی خلق حوادثی باشیم که قرار است در لحظات آخر به ثمر بنشیند!
باید آماده بود! باید جا نخورد و باید مهار کار را، ماهرانه در دست خود گرفت! سوار بر توپ و سوار بر بازی! فرصتطلب و مهمتر از آن، فرصتساز! آیا نمیتوان بازی را به دلخواه پیش برد؟ آیا نباید اراده حرکتی و اراده تاکتیکی خود را بر حریف تحمیل کرد؟ آیا حمله از قلب دفاع تیم مقابل، حتی برابر کرهایها هم نتیجهبخش نبوده است؟ و آیا در غیاب سردار آزمون، پاسهای ارسالی و سانترهای بلند، دوای درد خط حمله تیم ملی نخواهد شد؟
سابقههای عملی و دستاوردهای مهم پیشین به ما یادآور نکته شیرین و دلخوشکنندهای هستند:
... از مسابقه نومید نشو! و ما امیدواریم به تکرار!
بازی با قطر یادتان هست؟ سختجانی و مقاومت حریف را به خاطر دارید؟ نتیجه چه شد؟ اطمینان به خودی که داشتیم، کار را چگونه شکل داد؟ پیروزی مهم که پیروزیهای بعدی را به دنبال آورد، نتیجه کدام عوامل بود؟! گلهای ثانیه آخری! گلهای لحظههای بیبازگشت بازی! ما همان تیمیم! ما همان تیم برندهایم! ما همان تیمی هستیم که میتواند از هیچ، همه چیز بسازد! همان تیمی که بارها سازنده همه چیز، از هیچ بوده است! سابقه تیم ملی در خلق اتفاقات و پدید آوردن شگفتیها، روشن است! پس چرا باز هم نشود؟ پس چرا، در غیاب سردار آزمون، چشم امید خود را به قوچاننژاد و به طارمی ندوزیم! مگر نه اینکه باید از سابقه و از حسن سابقه نومید نشد!
درباره عملکرد دژاگه چه نظری دارید؟ یا درباره نحوه بازی جهانبخش! لژیونرهای تیم ملی، قبراقند و سرحالند!
در خط هافبک، کیروش «آندو» را نخواسته است! این یعنی چه؟ این تصمیم با کدام چرایی اتخاذ شد؟ دست کیروش پر است! او اگر حاجصفی را ندارد، در عوض امید ابراهیمی را دارد! او اگر آندو را در تهران جا میگذارد، علت اصلیاش این است که سعید عزتاللهی را، روز به روز، پختهتر و روز به روز کاملتر میبیند!
کیروش، در دفاع دغدغهای ندارد! سیدجلال تکیهگاه تیم اوست، پورعلیگنجی مکمل «سید» بهشمار میرود! محمدی کمتر و رضاییان بیشتر، پاسورهای دفاعی کنار زمینند! گلر هر که باشد، فرقی ندارد! بیرانوند، مرد اولی است که خیلی اولتر از بقیه شده!
ستون فقرات دفاع محکم است، باید امیدوار و خوشبین بود به مثلثهای خط حمله، باید برای کارآمدی وحید امیری دعا کرد که اگر باشد و در اندازههای خودش باشد، مثل اشکان، مثل جهانبخش و مثل «گوچی»، بلای جان سوریه هم خواهد بود!
خونسردی و تمرکز! خونسردی و حوصله! خونسردی و پیگیری! حملات دامنهدار! حملات مستمر، حفظ توپ، در یکسوم انتهای زمین حریف! بازی ترکیبی در ۱۸ قدم زمین حریف و این همه، در کمال خونسردی! پرسینگ از بالا! باز هم خونسردی! باز هم حوصله و باز هم تمرکز! این مسابقه هم میتواند از ۹۰ دقیقه بیشتر باشد!
