مرفاوی شاید به این دلیل که آدم سالمی است و میداند آتویی دست کسی نداده، اینقدر راحت حرفهایش را میزند. او در کل چهرهای دوستداشتنی در این فوتبال به حساب میآید و حتی اگر به این و آن بپرد، چهره منفوری به حساب نمیآید. برای عدهای هم این رفتارهای مرفاوی تبدیل به عادت شده است. او خواهناخواه، تبدیل به یک چهره معترض شده؛ کسی که سالهاست از داستانهای مبهم و پشت پرده استقلال حرف میزند. وقتی با او حرف بزنید، همیشه قصههایی از استقلال دارد که برایتان تعریف کند. مثل این سریالهای ترکیهای که انگار تمامشدنی نیستند. مرفاوی چند سالی است معمولاً بیحال و حوصله است. شاید به خاطر همین زیاد مصاحبه نمیکند چون میداند اگر مصاحبه کند، عصبانی میشود. در روزهایی که او سرمربی استقلال بود، وقتی خبرنگاری از مرفاوی درباره عملکرد بد تیمش پرسید، عصبانی شد و جواب داد: «آقای خبرنگار! شما پرسپولیسی هستی و میخواهی استقلال را به حاشیه ببری. میشناسمت. فعلاً که بالای تیمتان هستیم!» آن سال استقلال مرفاوی اواخر فصل بد نتیجه گرفت و در نهایت پایینتر از پرسپولیس قرار گرفت. صمد فهمید گاهی باید خودش را کنترل کند و یک جمله در عصبانیت میتواند چنین پیامدی برایش داشته باشد. حالا چند سال بعد، مرفاوی بار دیگر در کنفرانس عصبانی شده؛ انگار که گذر زمان او را بالغتر و باتجربهتر نکرده است. آن سال صمد سر جایش نشست و تنها به آن خبرنگار دورادور پرید، این بار اما از جایش بلند شد و میخواست آن خبرنگار را نوازش کند! کاری که هیچ جای دنیا آن را نمیبینید مگر در کنفرانس بعضی از مربیان وطنی.