استقلال هم اگرچه حال و روز خوبی در لیگ پیدا نکرد ولی آنچه در بازی با سپاهان دیدیم، نوید روزهای خوبی برای آبیپوشان میداد و اگر منصوریان همچنان راه و رسم جوانگرایی را درپیش بگیرد، شک نکنید موفق میشود. فارغ از بحثها، هر قدر بازیکنان بزرگ به پرسپولیس و استقلال بیایند و بروند، هرگز ذرهای بزرگی و ابهت این دو تیم تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت. تاریخ سرخابیها بازیکنان بزرگی به خودش دیده؛ از پروینها و حجازیها گرفته تا ... جملگی با نام پرسپولیس و استقلال در فوتبال ما طرح شدند و شخصیت ورزشی و حتی اجتماعی خوبی پیدا کردند. پرسپولیس هرگز با نام یک بازیکن، پرسپولیس نشده و استقلال هم هرگز با داشتن بازیکنی خاص، نام و آوازه کسب نکرده است. به عنوان مثال استقلال در روزی که رحمتی پرنام و آوازه را نیمکتنشین کرده بود، توانست بدون مشکل مقابل سپاهان بازی کند و طوری باشد که همه هواداران لذت ببرند و خوشحال شوند. رحمتی هر قدر هم بزرگ باشد، شخصیت خود را از استقلال کسب کرده و هرگز به استقلال شخصیت نداده است. یا همین پرسپولیس که این اواخر بزرگانی چون علی کریمی، مهدویکیا و... را از دست داد ولی همچنان در فوتبال ایران آقایی میکند و حالا هم قهرمان نیمفصل شده است. اینکه برند پرسپولیس و استقلال چندصد میلیارد تومان میارزد، حقیقتی غیرقابل انکار است. کریمی و مجیدی اگر محبوب شدند، فقط و فقط با استفاده از نام سرخابیها بود وگرنه هرگز این شانس را پیدا نمیکردند نام و آوازهای کسب کنند و محبوب دلهای هواداران شوند. به راستی این پرسپولیس و استقلال هستند که به بازیکنان شخصیت میدهند نه برعکس!