۰
دوشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۲
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

در اینکه فوتبالیست‌ها همه از کودکی و نوجوانی عاشق فوتبال می‌شوند که بعد زندگی خود را وقف این رشته می‌کنند شکی نیست. در همه جای دنیا قهرمانان بزرگ به همین شکل وابسته می‌شوند و بعد رشد می‌کنند و اغلب بعد از پایان دوره بازی هم نمی‌توانند دل از چمن و فوتبال بکنند.

علی پروين همان سرالكس فرگوسن پرسپوليس است

 به گزارش روزنامه خبرورزشی با وجود ثروت و شهرت و امکان ورود به هر شغل باز در فوتبال میمانند. عدهای مربی میشوند، عدهای مدیر و عدهای در مشاغل تجاری و حقوقی اما مرتبط با فوتبال. هر هفته حین تماشای دیدارهای تیمهای بزرگ همیشه در ورزشگاه عدهای از بزرگان فوتبال را میبینیم که در جایگاه نشستهاند. آنها عاشق فوتبال هستند ولی ظرفیت مربیگری و مدیریت تیمها محدود است و برای هر بازنشستهای کار نیست. پس باید قید عشق خود را بزنند؟ همین یکی، دو روز قبل بود که رونالدو توپ طلایش را کنار فیگو و رونالدوی اصلی گرفت. میاتوویچ آنطرفتر نشسته بود و در بارسا، بایرن، منچستر و همه جا همین است. ندود با یووه حتی تا دوحه آمد برای بازی سوپرجام با میلان.

آنجا ستارهها و بزرگان صبر نمیکنند تا به عنوان سرمربی از ایشان دعوت به حضور شود. آنجا زیدان سالها کنار رئال بود بدون هیچ پست و سمت رسمی. اصلاً مگر هر باشگاه چند پست فنی و مدیریتی دارد؟

***

این هم یکی از کمبودها و حسرتهای فوتبال ماست، یکی از فرقهایمان با همه جای دنیا. اینکه حسرت دیدن 5 نفر از بزرگان یک نسل یا چند نسل تیمی را در کنار تمرینات یا مسابقات آن تیم داریم.

عدهای میگفتند اگر سر تمرین برویم فکر میکنند میخواهیم جای سرمربی را بگیریم و تیم به حاشیه میرود. عدهای میگویند تا وقتی فلانی کنار تیم است ما نمیرویم و... همه بحث فردی دارند و همه از مصالح میگویند اما همه در شعار همان تیم را خانه خود میپندارند!

چه جور آدمی خانهاش را به خاطر دیگری رها میکند؟!

***

سرالکس رفته سر تمرین شیاطینسرخ و مورینیو او را برای ناهار نگه داشته. بازیکنان میآیند و از اسطوره نظر میگیرند و روحیه میگیرند و حاصلش میشود بردهای متوالی منچستریونایتد از فردای حضور سرالکس.

در اولدترافورد همیشه سربابی هم حضور دارد. حساب رابسون و نویلها و گیگزی و بقیه هم که معلوم است.

در ایران اما یک نفر اهل سنتشکنی هست؛ «سلطان» علی پروین این باور غلط را شکست. او غرور و... همه را زیر پا گذاشت و سر تمرین پرسپولیس رفت. همه به استقبالش آمدند و از او مشورت گرفتند. حالا ببینید همین ملاقات و همین نظرات سلطان چه اثری در کار تیم و روحیه بازیکن خواهد گذاشت. چه نواقصی از کار امثال برانکو و طارمی حل میشود و خلاصه چه همه سود دارد این رفتن سلطان.

روحیه خودش هم خوب شد. وسط این همه غوغا چه چیزی بهتر از حضور در خانهای که عمرت را آنجا گذراندی؟ جایی که یادت بیاورد زمانی که بودی و هنوز میتوانی کجا مفید باشی. حالا سؤال اینجاست که چرا بقیه از سلطان تبعیت نمیکنند؟

علی کریمی بارها رفته، محرمی و پنجعلی و بقیه. در سمت ملی و آبی هم هست و باید باشد اما هرچه باشد باز کم است.

مگر فوتبال عشق شما نبود؟

مگر عاشق این تیم نبودید؟

مگر هر چه در زندگی دارید از همین فوتبال و همان پیراهن نیست؟

مگر الان چه کار مهمی داری که مهمتر از کمک به خودت است؟

مگر حتماً باید سرمربی یا مدیرعامل باشی تا کاری از تو برآید؟

مگر تو گندهتر از فرگوسن یا پروین هستی؟!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی