۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

گراهام تيلور با وجود اينكه مربي موفقي در رده ملي نبود و همه او را با ناكامي در رساندن تيم ملي انگليس به جام‌جهاني 1994 به ياد مي‌آورند اما براي واتفوردي‌ها يك اسطوره محسوب مي‌شد و هميشه از او با عنوان «مربي جنتلمن» ياد مي‌كردند.

خداحافظی با سرمربی جنتلمن سه‌شير و پسران طلایی

به گزارش روزنامه خبرورزشی، گراهام تيلور سرمربي سابق تيم ملي انگليس و واتفورد در سن 72 سالگي به دليل حمله قلبي جان خودش را از دست داد. تيلور با وجود اينكه مربي موفقي در رده ملي نبود و همه او را با ناكامي در رساندن تيم ملي انگليس به جامجهاني 1994 به ياد ميآورند اما براي واتفورديها يك اسطوره محسوب ميشد و هميشه از او با عنوان «مربي جنتلمن» ياد ميكردند.

 

پسر ژورناليست، مربي جوان

گراهام تيلور متولد پانزدهم سپتامبر سال 1944 در شهر كوچك «وُركساپ» در «ناتينگامشاير» بود. زماني كه گراهام سه سال بيشتر سن نداشت، به «اسكانتورپ» نقلمكان كردند و پدرش كه يك روزنامهنگار بود، در روزنامه «اسكانتورپ اِونينگ تلگراف» مشغول به كار شد. در دوران فوتبال عضو تيم مطرحي نبود. ابتدا از سال 1962 براي شش سال در خط دفاعي «گريمزبيتاون» بازي كرد و سپس در ازاي 4 هزار پوند راهي «لينكولنسيتي» شد اما حضور در لينكولن مصادف شد با ورود به دنياي مربيگري. گراهام كه با آسيبديدگي شديد لگن مواجه شده بود، مجبور شد سال 1972 فوتبال را كنار بگذارد و باشگاه لينكولنسيتي هم خيلي زود به عنوان سرمربي او را انتخاب كرد. تيلور در 28 سالگي مربيگري را آغاز كرد تا تبديل به جوانترين مربي انگليسي شود. او مدرك مربيگري اتحاديه فوتبال انگليس را در دوران مصدوميتش در 27 سالگي دريافت كرده بود. زماني كه برد در رقابتها 2 امتيازي بود، تيم لينكولنسيتي با هدايت تيلور در دسته چهارم 32 برد كسب كرد و به 74 امتياز رسيد كه ركورد محسوب ميشد.

 

مرد مورد علاقه التون جان، جاودانگي در واتفورد

باشگاه واتفورد يك رئيس نامآشنا در دهه 1970 ميلادي داشت و آن هم كسي نبود جز «التون جان» خواننده مشهور. عملكرد بسيار خوب گراهام تيلور باعث شد تا التون جان اين مربي 33 ساله را در سال 1977 را براي هدايت واتفورد انتخاب كند و همين حضور باعث شد تيلور بيشترين سالهاي دوران مربيگرياش را روي نيمكت «پسرانطلايي» سپري كند. در نخستين دوره براي يك دهه روي نيمكت واتفورد نشست و در عرض تنها 5 سال اين تيم را به دسته اول فوتبال انگليس رساند. واتفورد با تيلور بهترين مقام تاريخ خودش در بالاترين سطح ليگ انگليس را تجربه كرد. اين تيم كه در فصل 1982-1981 در دسته دوم در رده دوم قرار گرفته بود و به دسته اول صعود كرد، سال بعد همين مقام را به عنوان يك تيم تازه صعودكرده تكرار كرد تا تيلور خودش را به عنوان يك مربي كاربلد بيش از پيش مطرح كند. او در مقطع نخست 527 مرتبه روي نيمكت واتفورد نشست و 244 برد به دست آورد. با واتفورد توانست بهترين برد تاريخ اين باشگاه در سطح اول فوتبال انگليس كه نتيجه 8 بر صفر برابر ساندرلند بود، را كسب كند و در سال 1984 هم تيم را به فينال جامحذفي رساند كه با شكست از اورتون موفق به كسب جام نشدند. تيلور در فصلهاي بعدي تيمش را در ميانه جدول نگه داشت تا اينكه پس از يك دهه تصميم به جدايي و هدايت استونويلا گرفت.

 

ويلا سكوي پرتاب به سهشير

تيلور در استونويلا هم افتخاري كه با واتفورد كسب كرده بود را تكرار كرد. تيم او در فصل 1990-1989 نايبقهرمان شد و همين اتفاق سران فدراسيون فوتبال انگليس را مجاب كرد تا او را پس از جامجهاني 1990 به عنوان جانشين بابي رابسون انتخاب كنند كه هشت سال هدايت سهشير را بر عهده داشت اما دوران حضور تيلور در تيم ملي انگليس چندان شيرين نبود. در 38 بازي با انگليس 18 برد، 13 تساوي و 7 شكست داشت كه البته شكستهايش بيشتر به چشم آمدند. در يورو 1992 در گروهي كه سوئد، دانمارك و فرانسه حضور داشتند تيمش با 2 تساوي و يك شكست آخر شد و از گردونه رقابتها كنار رفت. از آن مهمتر عدم راهيابي به جامجهاني 1994 بود. او تيمي را از رابسون تحويل گرفت كه در جامجهاني 1990 چهارم شده بود و انتظار بيشتري از پديده مربيگري انگليس با تيم پرستارهاش ميرفت. سهشير كه با نروژ، هلند، لهستان، تركيه و سنمارينو همگروه بود، در نهايت پايينتر از نروژ و هلند قرار گرفت و از راهيابي به جامجهاني 1994 بازماند تا تيلور هم از كار بركنار شود.

 

 بازگشت به فوتبال باشگاهي و سپس واتفورد

با مربيگري ولورهمپتون به رده باشگاهي بازگشت. اين مرتبه مأموريت داشت تا تيمش را به ليگ برتر برساند. تا پليآف هم پيش آمدند اما در نهايت با شكست از بولتون در راهيابي به ليگ برتر ناكام ماندند. سال 1996 به درخواست دوباره التون جان كه باز هم به واتفورد برگشته بود، تيلور هم به اين تيم بازگشت، جايي كه هميشه به آن تعلق داشت. اوضاع واتفورد آن زمان بحراني بود. به ليگ دو (دسته سوم) سقوط كردند و دو فصل بعد تيلور اين تيم را به ليگ يك و سپس ليگ برتر رساند اما سقوط دوباره و حضور در رده نهم در ليگ يك مصادف شد با پايان كار گراهام تيلور در واتفورد. پس از آن فصل در فصل 2003-2002 هدايت استونويلا را مجدداً بر عهده گرفت و با حضور اين تيم در رده شانزدهم براي هميشه با مربيگري وداع كرد. پس از آن براي مدتي نايبرئيس باشگاه اسكانتورپيونايتد شد و به عنوان مفسر هم با شبكهBBC همكاري كرد.

 

خداحافظي با مرد دوستداشتني

مرگ گراهام تيلور با واكنشهايي از سوي شاگردان سابق او همراه شد. گري لينكر كه كاپيتان تيم ملي انگليسِ تيلور بود، در مورد او گفت: «تيلور يك مدير برجسته، يك عاشق فوتبال و مردي كاملاً محبوب بود.» التون جان كه سالها به عنوان رئيس واتفورد با تيلور كار كرد هم او را مثل برادر خودش خواند و اظهار داشت: «او واتفورد من را از دستههاي پايين تا رقابتهاي اروپايي برد. ما با هوش و نبوغ تيلور يك باشگاه برجسته انگليسي شديم. درگذشت او روزي غمانگيز در تاريخ باشگاه واتفورد است.»

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی