ك ی روش كه احساس م ی كند از جانب برانكو مورد هجوم ناجوانمردانه قرار گرفته، هم موقع نوشتن استعفا ی خود به برانكو حمله كرد و هم حالا به بهانه رد استعفا ی ش به سرمرب ی پرسپول ی س حملهور شده و مخالفت او با برنامه آمادهساز ی ت ی م مل ی را ی ك مخالفت س ی ستمات ی ك خوانده است.
اگرچه در پی انتشار این بیانیه تند، باشگاه پرسپولیس تلاش كرد با یك واكنش رسمی و ارسال نامه سرگشاده به فدراسیون فوتبال، برانكو را در موضع سكوت نگه دارد اما بعید است این تلاش نتیجه بدهد و پیشبینی میشود این بار نوبت سرمربی پرسپولیس باشد كه حمله تازه سرمربی تیم ملی را تلافی كند. او حالا از جانب مرد پرتغالی كه در یكدندگی و اصرار به حفظ مواضع خود «قهرمان بلامنازع» است، متهم به تلاش سیستماتیك علیه تیم ملی است و این، اتهام كوچكی نیست كه برانكو از كنارش بیتفاوت بگذرد. برانكو هم در ناسازگاری دستكمی از كیروش ندارد و خوشش نمیآید بدهكار كسی باشد!
حالا دوباره نقطه سر خط، دوباره اختلاف، دوباره تنش و دوباره تشنج... ما دو مربی خارجی به فوتبال ایران آوردهایم تا از دانش آنها بهرهمند شویم و توانمندیهای فنی فوتبال خودمان را ارتقا ببخشیم اما تماشاگر مجادله كلامیشان شدهایم... دنبال مقصر نمیچرخیم اما به راستی چه كسی باید این دو خارجی را اداره و مدیریت كند؟ رئیس سازمان ملل؟! رئیس فیفا؟! رئیس شورای المپیك؟! قطعاً پاسخ منفی است ولی آیا در تشكیلات فوتبال ایران و ساختار ورزش كشورمان كسی هست كه به این دعوا پایان دهد؟ این اختلاف با كدخدامنشی پروین و میانجیگری افشین و شام مهمان منِ امیر حل نمیشود. این دعوا را باید دستوری تمام كرد.
درست است كه گذشت زمان خیلی مسائل را حل میكند اما این مسئله با گذشت زمان و دست روی دست گذاشتن حل نمیشود.
