وقتی در داخل مشكلات با یك تلفن و «من بمیرم تو بمیری» حل میشود به طور طبیعی نمیتوان این كارها را در خارج از كشور كرد و نتیجهاش میشود همان اتفاقی كه 10 سال پیش برای استقلال رخ داد و از آسیا حذف شد یا همان اتفاقی كه منجر به كسر 6 امتیاز از پرسپولیس در سال 86 شد.

دیروز هم در فیفا كسی نبود كه استقلالیها به او تلفن بزنند و سفارش كنند در نتیجه خبر رسید كه دیگر نمیتوانند بازیكن بخرند و حتی از آندو، چشمی و جپاروف استفاده كنند. حالا اگر این حكم را در داخل داده بودند با یك تماس و حتی پیامك مشكل حل میشد و همین هفته آندو و جپاروف بازی میكردند اما فیفا به رغم فسادی كه داشته و دارد روی یكسری اصول میایستد و برای حق و حقوق فوتبالیستها و باشگاهها احترام قائل است. بالاخره بازیكن خارجی هم كه به ایران میآید با وجود آنكه معمولاً درجه 2 و 3 است اما زن و بچه و زندگی دارد و خدا را خوش نمیآید كه ما طرف را بدوانیم و پولش را ندهیم.

از قضیه عادل شیحی جدیتر ماجرای ژوزه و پرسپولیس است كه حكم آتش زیر خاكستر را دارد. شاید اگر میشد با فیفا هم لابی كنیم تا حالا تمام پروندههای خارجی بسته شده بود و میتوانستیم سری جدید خارجیها را وارد و دوباره جیب دلالها را پر كنیم.

روزی یكی از مدیران میگفت مطمئن باشید فیفا هیچ غلطی نمیتواند بكند اما فیفا بلافاصله فوتبال ما را تعلیق كرد. درست مثل دیروز كه فیفا دوباره غلط زیادی كرد.